Cognition: Episodes 3+4

Cognition- Episode 3 & 4 – Η άκρη του νήματος
Episode 3: The Oracle
Episode 4: The Cain Killer

Προβληματισμοί στο ημίχρονο

Ξεκινώντας να γράψει κανείς την παρουσίαση για το δεύτερο, τρίτο ή πεντηκοστό πέμπτο μέρος ενός παιχνιδιού, γρήγορα έρχεται αντιμέτωπος με τα εξής δύο δυσεπίλυτα προβλήματα: (α) Πώς να μην επαναλάβει τα ίδια που έγραφε σε προηγούμενη παρουσίαση; και (β) Πώς να αποφύγει τα spoilers όσον αφορά την πλοκή, ειδικά σε ότι αφορά παιχνίδια μυστηρίου; Δεν ξέρω αν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση, πάντως θα προσπαθήσω.

Οπότε ας αρχίσει το δεύτερο ημίχρονο

Η Erica Reed είναι μια πανέξυπνη πράκτορας του FBI με παραψυχολογικές δυνάμεις που της επιτρέπουν να βλέπει στοιχεία για το παρελθόν ανθρώπων και αντικειμένων που ακουμπάει. Η αναπάντεχη απαγωγή του αγαπημένου αδερφού της από έναν αδίστακτο serial killer την παρασέρνει σε έναν εφιαλτικό κύκλο αγωνίας, αίματος και αναπάντητων ερωτημάτων με τα αγαπημένα της πρόσωπα να διατρέχουν άμεσο κίνδυνο, ενώ κάποιος μυστηριώδης άγνωστος της στέλνει κρυπτικά μηνύματα σχετικά με την έρευνά της. Πρόκειται για τον ίδιο το δολοφόνο ή είναι κάποιος άλλος;

Το τρίτο επεισόδιο...

...μας δίνει πολύ γρήγορα και εντυπωσιακά την απάντηση για την ταυτότητα του μυστηριώδη αυτού αγνώστου. Ταυτόχρονα ανανεώνει τόσο την πλοκή όσο και το gameplay δίνοντάς μας τη δυνατότητα να χειριζόμαστε την Erica στο παρόν και έναν ακόμα εξαιρετικά ενδιαφέροντα χαρακτήρα στο παρελθόν.

Αν και το τρίτο επεισόδιο διαδραματίζεται σε ένα μόνο κτίριο με περιορισμένο αριθμό δωματίων, η δυνατότητα να κινούμαστε σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και η αλληλεπίδραση μεταξύ παρόντος και παρελθόντος, δίνει ένταση, ρυθμό και αμείωτο ενδιαφέρον τόσο στους γρίφους όσο και στην ιστορία που μας αφηγείται το παιχνίδι. Η αφηγηματική δύναμη των δημιουργών απογειώνεται και πραγματικά αυτό το επεισόδιο μάλλον είναι και το πιο άρτιο στην παρουσίαση της πλοκής και των χαρακτήρων. Το δε φινάλε αφήνει τον παίκτη κυριολεκτικά σε αναμμένα κάρβουνα για το τι θα συμβεί στο...

...τέταρτο και τελευταίο επεισόδιο

Δυστυχώς όμως το τέταρτο επεισόδιο δεν καταφέρνει να σταθεί στο ύψος του προκατόχου του. Η ιστορία παραμένει ενδιαφέρουσα, τα ερωτήματα απαντώνται και η κορύφωση είναι συναρπαστική, αλλά κάπου κάτι δε δένει. Ο εξαιρετικά ενδιαφέρον χαρακτήρας του παρελθόντος που γνωρίσαμε στο αμέσως προηγούμενο επεισόδιο αναλαμβάνει δράση στο παρόν, αλλά οι αναμενόμενες αλλαγές στην προσωπικότητά του, αν και ιντριγκαδόρικες, δεν αποδίδονται αρκούντως πειστικά, με αποτέλεσμα να έχουμε έναν χαρακτήρα που να φαίνεται ενδιαφέρων στο χαρτί, αλλά στην εκτέλεση κάπου να μη λειτουργεί απόλυτα.

Πρόκειται για μια ακόμα φορά για αυτήν την παράξενη ανισότητα που παρουσιάζουν οι δημιουργοί της Phoenix Online Studios στην παρουσίαση χαρακτήρων. Μόνο που στη περίπτωση αυτή ο συγκεκριμένος χαρακτήρας κατέχει νευραλγική θέση στην πλοκή της ιστορίας. Κάπως έτσι το φινάλε του παιχνιδιού, αν και με κανέναν τρόπο δε χαλάει την καλή συνολική εντύπωση, ταυτόχρονα δεν το αφήνει και να απογειωθεί στο δυσθεώρητο ύψος του instant classic, που έδειχνε να διεκδικεί δυναμικά με το τέλος του τρίτου επεισοδίου. Και κάπου εδώ θα σταματήσω τη σιβυλλική παρουσίαση της πλοκής του παιχνιδιού αφού πραγματικά είναι αδύνατο να γράψω οτιδήποτε άλλο χωρίς να προβώ σε καταστροφικά spoilers.

Γραφικά, χειρισμός και ήχος

Για τα παραπάνω δεν έχω να πω παρά ελάχιστα. Σας παραπέμπω στην παρουσίαση των προηγουμένων δύο επεισοδίων, μια και ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει.  Η υψηλή ποιότητα είναι πλέον δεδομένη. Τα γραφικά είναι πάντα πανέμορφα, η φωνή της Raleigh Holmes και η μουσική του Austin Haynes συγκλονίζουν, ενώ και τα ενοχλητικά ζωύφια έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.  Ο χειρισμός είναι ο ίδιος ακριβώς που ξέρουμε από τα προηγούμενα δύο επεισόδια.

Οπότε πάμε στους γρίφους

Για μια ακόμα φορά η Phoenix Online Studios κερδίζει τις εντυπώσεις σε αυτόν τον τομέα. Οι γρίφοι σαφώς και δεν κλιμακώνονται σε δυσκολία ούτε ανέρχονται άνω του μετρίου σε βαθμό δυσκολίας, αλλά είναι πάντα ενδιαφέροντες και, καθώς πληθαίνουν σταδιακά οι παραψυχολογικές δυνάμεις της Erica, ποτέ δεν επαναλαμβάνονται. Inventory-based γρίφοι, χρησιμοποίηση παραψυχολογικών δυνάμεων, συνδυασμός στοιχείων από το περιβάλλον: στα δύο τελευταία επεισόδια του παιχνιδιού υπάρχουν κλασικοί γρίφοι adventure τρίτου προσώπου για όλα σχεδόν τα γούστα. Ειδικά στο τρίτο επεισόδιο, εν μέρει χάρη στην ανάγκη συνεργασίας παρόντος και παρελθόντος, οι γρίφοι αποτελούν  πραγματική παικτική απόλαυση, με αποκορύφωμα ένα γρίφο που αφορά το άνοιγμα ενός χρηματοκιβωτίου.

Στο τέταρτο επεισόδιο οι γρίφοι παραμένουν εξίσου ενδιαφέροντες, ωστόσο είναι σαφώς λιγότεροι, μια και το προβάδισμα δίνεται στην αφήγηση του μεγάλου φινάλε της ιστορίας. Αυτή είναι μάλλον και η βασική αδυναμία του τελευταίου επεισοδίου. Μοιάζει περισσότερο με εκβιαστικά επιμηκυσμένο επίλογο παρά με αυτόνομο επεισόδιο, ειδικά δεδομένου πως κάποια χρονικά άλματα που γίνονται στο παρελθόν δεν είναι και τόσο απαραίτητα για να φτάσουμε στο τέλος. Άλλωστε αυτό γίνεται φανερό και από τη σημαντικά βραχύτερη διάρκεια του τελευταίου επεισοδίου, μια και το τρίτο επεισόδιο κρατάει γύρω στις 3 ώρες, ενώ το τελευταίο μετά βίας διαρκεί 2 ώρες. Θα μου πείτε πως η διαφορά είναι μικρή. Ωστόσο κατά τη γνώμη μου σε τόσο μικρής διάρκειας παικτικές συνεδρίες η μία ώρα διαφορά αναλογικά είναι τεράστια. Πραγματικά έχω τη γνώμη πως θα ήταν ίσως πολύ καλύτερα το Cognition να διαρκούσε τρία αντί για τέσσερα επεισόδια, με έναν πιο σφιχτοδεμένο επίλογο που θα απέφευγε κάποιες από τις φλυαρίες του τέταρτου επεισοδίου.

Μήπως λοιπόν η Phoenix Online Studios έχασε το "παιχνίδι";

Κατά τη γνώμη μου, η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό όχι. Σίγουρα έχασε στα σημεία την ευκαιρία να φτιάξει το παιχνίδι που θα μείνει στη μνήμη μας σαν ένα από τα κορυφαία adventure της δεκαετίας. Ωστόσο ακόμα και το σχετικά αδύναμο τέταρτο επεισόδιο είναι ένα καθ’όλα αξιοπρεπέστατο adventure με ενδιαφέροντες γρίφους και αγωνιώδη ιστορία. Αν βαθμολογούσα ξεχωριστά το κάθε επεισόδιο το «Episode 3: The Oracle» θα έπαιρνε με το σπαθί του το 5άρι και το άριστα (ναι, τόσο πολύ μου άρεσε, ειδικά όταν το πρωτοέπαιξα), ενώ στο «Episode 4: The Cain Killer» θα έβαζα ένα 3,5 με 4.

Και για να κλείσω κάπως πιο προβοκατόρικα, θα το δηλώσω ευθαρσώς: Κατά τη γνώμη μου, η Phoenix Online Studios φαίνεται να ωριμάζει ταχύτατα και να ανορθώνεται ως μια από τις πλέον αξιόλογες εταιρίες παραγωγής adventure, ειδικά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τώρα μάλιστα που η Telltale Games αποφάσισε οριστικά να εγκαταλείψει το καθαρόαιμο είδος και να ασχοληθεί με choice and consequence interactive movies.