Lifeless Planet

Η μοναξιά του αστροναύτη

Εισαγωγικά σχόλια (για να μη φάμε ξύλο...)

Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά εμφανίζονται τα λεγόμενα υβριδικά παιχνίδια. Παιχνίδια που συνδυάζουν στοιχεία από διαφορετικά είδη στο gameplay τους προκειμένου να προσφέρουν στον παίκτη μια ιδιαίτερη, πλούσια και διαφορετική εμπειρία. Η κριτική παρουσίαση τέτοιων παιχνιδιών παρουσιάζει σημαντική δυσκολία, ειδικά σε ένα εξειδικευμένο adventure gaming site, αφού τα συνηθισμένα κριτήρια αξιολόγησης δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Ένα τέτοιο παιχνίδι, στις παρυφές του adventure gaming, στα δυσδιάκριτα μερικές φορές όρια ανάμεσα στον action, adventure και platforming χαρακτήρα, αποτελεί και το Lifeless Planet (LP).

Στην παρουσίαση που θα ακολουθήσει θα επιδιώξω να δώσω μια σφαιρική εικόνα όσον αφορά τον χαρακτήρα του παιχνιδιού, να εντοπίσω τα στοιχεία που ενδεχομένως θα γοητεύσουν έναν φανατικό adventure gamer και στην τελική μου αποτίμηση θα προσπαθήσω να το αντιμετωπίσω όχι ως adventure (οπότε μοιραία θα κατέληγα σε έναν κακό και άδικο βαθμό), αλλά ως ένα σύνθετο υβριδικό παιχνίδι που εμπεριέχει και κάποια adventuring στοιχεία στο gameplay του.

Μελαγχολικό sci-fi σκηνικό

Μετά την απώλεια της γυναίκας του, ένας αμερικανός αστροναύτης αποδέχεται μια αποστολή εξερεύνησης χωρίς επιστροφή σε έναν μακρινό πλανήτη που πιθανώς είναι βιώσιμος. Ωστόσο μόλις προσγειώνεται ανακαλύπτει πως βρίσκεται σε ένα νεκρό και αφιλόξενο μέρος και πως οι ώρες του είναι μετρημένες στη φιάλη με το οξυγόνο που φέρει στην πλάτη του. Τα πράγματα χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο, όταν αρχίζει να βρίσκει νεκρούς τους συντρόφους του και συνειδητοποιεί πως πρωτόγονες μορφές ζωής επιβουλεύονται τη ζωή του.

(θερμές πηγές: μια από τις ωραιότερες περιοχές του πλανήτη)

Σε μια ανέλπιδη προσπάθεια επιβίωσης αποφασίζει να εξερευνήσει τον ερημικό πλανήτη και δεν αργεί να ανακαλύψει τα ερείπια μιας παλιάς σοβιετικής αποικίας, που στήθηκε όταν ο πλανήτης ήταν ακόμα κατοικήσιμος για τον άνθρωπο. Πολύ γρήγορα ο ήρωάς μας θα συναντήσει και το μοναδικό άλλο νοήμον πλάσμα στον έρημο κόσμο όπου έχει παγιδευτεί. Μια μυστηριώδης Ρωσίδα που ζει χωρίς διαστημική στολή παρά την απουσία βιώσιμης ατμόσφαιρας, του κάνει νοήματα από μακριά να την ακολουθήσει. Τι συνέβη στους αποίκους; Πως νεκρώθηκε ο πλανήτης; Και ποια είναι η μυστηριώδης γυναίκα που προσπαθεί -ίσως- να τον βοηθήσει; Ο μοναχικός αστροναύτης θα πρέπει να εξερευνήσει τον πλανήτη απ’ άκρη σ’ άκρη για να βρει απάντηση στα ερωτήματά του.

Τι είναι λοιπόν το LP;

Το LP είναι ένα kickstarter-backed παιχνίδι δημιουργημένο σχεδόν εξ ολοκλήρου από τον David Board και ως αποτέλεσμα της δουλειάς μιας εξαιρετικά μικρής ομάδας είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν 3D action adventure τίτλο, του οποίου το gameplay συνίσταται σε ένα συνδυασμό από ελεύθερη εξερεύνηση και παρατήρηση του περιβάλλοντος (όπου πραγματικά θυμίζει adventure), platforming jumping περιβαλλοντικά puzzles (ουσιαστικά το κυρίως κομμάτι του gameplay, όπου ο αστροναύτης πρέπει να βρει με ποιον τρόπο θα φτάσει σε ψηλούς λόφους ή θα περάσει επικίνδυνες χαράδρες που ανακόπτουν την εξερεύνησή του) και κάποιους απλούς περιβαλλοντικούς γρίφους που σχετίζονται με την ενεργοποίηση μηχανημάτων και το άνοιγμα κάποιων πυλών. Δε θέλω να εξαπατήσω κανέναν.

Οι συγκεκριμένοι γρίφοι είναι μεν διασκεδαστικοί, αλλά είναι λίγοι και εύκολοι. Με κανένα δηλαδή τρόπο δεν αποτελούν το βασικό κομμάτι του gameplay του παιχνιδιού και όποιος θα ασχοληθεί με το LP για τους γρίφους αυτούς μοιραία θα απογοητευτεί. Inventory δεν υπάρχει και ο ήρωάς μας μπορεί μόνο να σπρώξει ορισμένα αντικείμενα ή να τα μεταφέρει σε μικρές αποστάσεις για να τα χρησιμοποιήσει σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο. Στην πορεία του παιχνιδιού θα αποκτήσουμε και ένα robotic arm, που είναι απαραίτητο για να λύσουμε τους (λίγους) γρίφους του παιχνιδιού.

Από την άλλη η εξερεύνηση του πανέμορφου όσο και τρομακτικού πλανήτη είναι πραγματική απόλαυση. Όσοι αγαπούν την περιήγηση και την λεπτομερή εξερεύνηση των χώρων σε ένα παιχνίδι, θα αποκομίσουν την μέγιστη απόλαυση από το LP. Καθώς ερευνούμε τον τεράστιο πλανήτη (στη διάρκεια του playthrough μας θα περιηγηθούμε σε 20 μεγάλες περιοχές του κόσμου αυτού), σιγά σιγά μαθαίνουμε το μυστικό της καταστροφής του και όσο πιο μεθοδικοί είμαστε στην έρευνά μας τόσο περισσότερα στοιχεία βρίσκουμε για το τι ακριβώς συνέβη. Η ιστορία που ανακαλύπτουμε είναι μια κλασική και αποτελεσματική sci-fi ίντριγκα. Δεν βρίθει πρωτοτυπίας, αλλά είναι δοσμένη όμορφα, πειστικά και συγκινητικά. Σαν μια πολύ καλή low-budget indie ταινία επιστημονικής φαντασίας. Προσωπικά τολμώ να πω πως στο τέλος του παιχνιδιού συγκινήθηκα, οπότε για μένα αφηγηματικά πέτυχε το στόχο του.

(ερείπια μιας σοβιετικής αποικίας)

Τώρα όσον αφορά το κυρίως gameplay του παιχνιδιού (τα jumping puzzles), το πόσο θα σας ικανοποιήσει εξαρτάται καθαρά από τα παικτικά σας γούστα. Αν σας διασκεδάζουν τα ακροβατικά των πρωταγωνιστών σε παιχνίδια τύπου Portal, Prince of Persia και Assassin’s Creed, δε θα απογοητευθείτε. Μη φανταστείτε βέβαια πως ο βραδυκίνητος (λόγω της στολής) αστροναύτης, θα σας εντυπωσιάσει με χορογραφίες σαν αυτές που βλέπουμε στα παραπάνω παιχνίδια. Απλώς η σχετική έλλειψη βαρύτητας και το jet-pack που φέρει στην πλάτη του επιτρέπουν να εκτελεί διπλά και τριπλά άλματα για να διανύσει γκρεμούς και να σκαρφαλώσει σε ψηλούς λόφους. Προσωπικά συμπαθώ ιδιαιτέρως το συγκεκριμένο είδος gameplay, οπότε δεν είχα παράπονο. Παραδέχομαι πάντως πως σε κάποιους θα μπορούσε να φανεί από ένα σημείο και πέρα μονότονο. Εγώ πάντως στις 8-9 ώρες που χρειάστηκα για να τερματίσω το παιχνίδι, δε βαρέθηκα.

Αν κάποιοι έχουν φοβηθεί με βάση τα παραπάνω ότι θα πρέπει να πολεμήσουν και εχθρούς, σπεύδω να τους καθησυχάσω. Μάχες. σπαθιά και όπλα δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα. Οι πρωτόγονες μορφές ζωής που απειλούν τον πρωταγωνιστή είναι ως επί το πλείστον ακίνητες και πρέπει απλώς να αποφευχθούν.

Οπτικοακουστικός τομέας

Παρά το χαμηλό κόστος του, οπτικά και ακουστικά το σύμπαν του LP είναι μαγευτικό. Τα γραφικά σαφώς και δεν βρίσκονται στο επίπεδο ενός ΑΑΑ παιχνιδιού, εντούτοις είναι ατμοσφαιρικά και πανέμορφα. Οι απέραντες εκτάσεις του έρημου πλανήτη είναι σχεδιασμένες με φαντασία, παρουσιάζουν ποικιλία και αναδύουν επιτυχημένα την αίσθηση ενός εξωγήινου κόσμου. Ο ηχητικός τομέας δίνει ρέστα. Οι παράξενοι ήχοι που τριγυρίζουν τον ήρωα βάζουν εκθέτη στην υφέρπουσα απειλητική ατμόσφαιρα, ενώ η πανέμορφη μουσική του Rich Douglas μας απογειώνει σε εξωγήινα επίπεδα. Ένας από τους λόγους που λειτουργεί το όντως πολύ συγκινητικό φινάλε είναι το καταπληκτικό μουσικό θέμα που το συνοδεύει.

Τα voice-overs είναι αναμενόμενα αραιά (μεμονωμένες φράσεις του ήρωα, μνήμες του παρελθόντος και ορισμένα audio files που βρίσκει), αλλά εκεί που υπάρχουν είναι υποδειγματικά. Αξίζει να αναφερθεί πως οι φωνές των Σοβιετικών στα audio files που βρίσκει ο αστροναύτης αποδίδονται στα ρωσικά και μόνο το κείμενο στο PDA του μεταφράζεται αυτομάτως στα αγγλικά, ενώ και η μυστηριώδης γυναίκα που συναντάει μιλάει ρωσικά. Η λεπτομέρεια αυτή αυξάνει τόσο την αίσθηση ρεαλισμού όσο και το μελαγχολικό αίσθημα μοναξιάς που χαρακτηρίζει το παιχνίδι από την αρχή μέχρι το τέλος.

Ζωύφια που εξοντώνονται εύκολα

Δυστυχώς ανάμεσα στις πρωτόγονες μορφές ζωής που απειλούν τον αστροναύτη μας, ξεπροβάλλουν και μερικά ζωύφια. Το παιχνίδι παρουσιάζει κάμποσα bugs, ευτυχώς όμως τα περισσότερα αντιμετωπίζονται με exit και reload. Προσωπικά κόλλησα σε ένα σημείο, επειδή ο αστροναύτης μου αρνιόταν πεισματικά να πάρει ένα σημαντικό αντικείμενο που βρισκόταν μπροστά του. Με έξοδο στα windows και επανέναρξη του παιχνιδιού, το πρόβλημα λύθηκε μόνο του. Ελπίζω να μην υπάρχουν χειρότερα ή game-breaking bugs.

(ένας αλλόκοτος εξωγήινος κόσμος)

Άντε και δυο κουβέντες για τον χειρισμό

Το παιχνίδι παίζεται με πληκτρολόγιο και ποντίκι ή (προτιμότερο) με gamepad. Η οπτική είναι τρίτου προσώπου με ελεύθερη κάμερα, δηλαδή με το ποντίκι κοιτάζουμε γύρω μας και με τα WASD πλήκτρα κινούμαστε στο περιβάλλον. Υπάρχουν επίσης συγκεκριμένα πλήκτρα για jump, use, open PDA, turn on flashlight, zoom, καθώς και για τη χρήση του robotic arm. Το save γίνεται αποκλειστικά με αυτόματα checkpoints, τα οποία μάλλον είναι δύο ειδών. Τα «σκληρά» checkpoints είναι πιο αραιά (συνήθως στην αρχή μιας νέας περιοχής) και διατηρούνται ακόμα και αν κάνουμε exit, ενώ τα πιο χαλαρά checkpoints είναι συχνά, μας επαναφέρουν σε κάποιο κοντινό σημείο αν πέσουμε σε κανένα γκρεμό και σκοτωθούμε, διατηρούνται στη μνήμη του παιχνιδιού όσο παίζουμε, αλλά αν κάνουμε exit χάνονται. Πρόκειται για ένα λίγο περίεργο σύστημα, αλλά αν πέσετε σε κανένα bug (όπως έγινε με μένα) σωτήριο.

Το συμπέρασμα;

Αναμφίβολα το LP είναι καλό παιχνίδι. Έχει διασκεδαστικό gameplay, δυνατό σενάριο με συγκινητικό φινάλε και ξεχειλίζει ατμόσφαιρα. Με κανένα τρόπο όμως δεν είναι αυτό που λέμε καθαρόαιμο adventure. Το αν θα σας ικανοποιήσει εξαρτάται από το βαθμό ανοχής σας σε υβριδικά παιχνίδια και σε platforming jumping puzzles. Αν σας διασκεδάζουν παιχνίδια τύπου Portal και Prince of Persia ή σας αρέσει να εξερευνείτε αχανείς και μυστηριώδεις κόσμους, αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία. Δε θα το μετανιώσετε. Αν όμως αυτό που γυρεύετε είναι μια καθαρή adventuring εμπειρία με σύνθετους γρίφους, σκέψη και περισυλλογή, καλύτερα να κοιτάξετε αλλού. Στο κάτω κάτω, παιχνίδια υπάρχουν (ακόμα...)