Randal's Monday
- Κυκλοφορία: 2014
- Ανάπτυξη: Nexus Game Studios
- Πλατφόρμα: PC
Αν κάνουμε ένα γκάλοπ για το ποια είναι η πιο μισητή μέρα της εβδομάδας, τότε νομίζω ότι η Δευτέρα θα βγει πρώτη και με διαφορά. Ποιος θέλει μετά από ένα Σαββατοκύριακο χαλάρωσης να μπει στη ρουτίνα του πενταημέρου; Ο Randal Hicks όχι μόνο πρέπει να ζει την ίδια Δευτέρα ξανά και ξανά, αλλά φαίνεται ότι το μέλλον του κόσμου εξαρτάται από αυτό. Το πρώτο adventure της ισπανικής Nexus Game Studio κυκλοφόρησε υπό την αιγίδα της Daedalic Entertainment και πάμε να δούμε αν δικαίωσε τις πρώτες θετικές εντυπώσεις μας.
The Lords of the Ring
Ο Randal Hicks είναι ένα ταλαίπωρο ρεμάλι που το μόνο που το νοιάζει είναι η πάρτη του. Τεμπέλης, κοινωνιοπαθής και άφραγκος, ζει σ' ένα άθλιο διαμέρισμα με ένα συγκάτοικο που έχει να βγει από το δωμάτιό του έξι μήνες και αγαπημένη του ασχολία είναι... το καθισιό. Πιστός στο δόγμα "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", ο ήρωά μας δεν διστάζει να εκμεταλλευτεί τον οποιοδήποτε προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο ίδιος, είτε αυτό είναι το αφεντικό του στη μεταφορική εταιρεία που δουλεύει, είτε ο μοναδικός του φίλος (ή τουλάχιστον ό,τι έχει πιο κοντά σε φίλο) Matt Griffin. Ό,τι πρέπει για ήρωα σε adventure game δηλαδή.
Όλα ξεκινούν ένα βράδυ Κυριακής που ο ήρωάς μας γιορτάζει μαζί με το φίλο του και την αρραβωνιαστικιά του Matt, Sally Thompsom, το ευτυχές γεγονός. Ο Matt είναι πολύ χαρούμενος και εκμυστηρεύεται στο Randal ότι αργότερα έχει σκοπό να επισημοποιήσει τον αρραβώνα προσφέροντάς της ένα χρυσό δακτυλίδι που απέκτησε από κάποιον άστεγο σε αντάλλαγμα για ένα… dorito. Η υπέρμετρη ζυθοκατάνυξη, όμως, που ακολουθεί θα τον στείλει στο πίσω σοκάκι να αποβάλλει ό,τι έφαγε και ήπιε όλη τη μέρα. Εκεί, το πορτοφόλι του Matt θα πέσει και θα βρεθεί στα χέρια του Randal. Ο ήρωάς μας, ακόμα και αυτή τη στιγμή, δεν διστάζει να αρπάξει το πορτοφόλι και μαζί με αυτό το δαχτυλίδι που ήταν μέσα.
Το επόμενο πρωί, ξυπνά αργοπορημένος για τη δουλειά. Πριν όμως ακόμη βγει έξω, έρχεται αντιμέτωπος με το σπιτονοικοκύρη του που του ζητά τα χρωστούμενα νοίκια. Αργότερα η υπάλληλος του μετρό αρνείται να του βγάλει κάρτα και η κακοδαιμονία κορυφώνεται όταν απολύεται από τη δουλειά του. Στην απέλπιδα προσπάθεια να βρει χρήματα, ο Randal κάνει ό,τι ίσως χειρότερο έχει κάνει ως τώρα. Πουλά το δαχτυλίδι του φίλου του. Αμέσως μετά η Sally τηλεφωνεί έντρομη ότι κάτι τραγικό έχει συμβεί. Γρήγορα θα ανακαλύψει ότι ο Matt είναι νεκρός. Η αστυνομία μιλά για αυτοκτονία και στο σημείωμα κατηγορεί ως υπεύθυνο τον ίδιο. Ο Randal για πρώτη φορά στη ζωή του σταματά τα αστεία και εξουθενωμένος πέφτει στο κρεβάτι του.
Φαίνεται πως η πράξη του να κλέψει και να πουλήσει το δαχτυλίδι διατάραξε κάποιες ισορροπίες. Για κάποιο λόγο το σύμπαν δεν μπορεί να δεχτεί την ανωμαλία που ο Randal δημιούργησε και έτσι τον φυλακίζει σε μια ατέρμονη λούπα να ζει ξανά και ξανά αυτή τη Δευτέρα μέχρι να διορθώσει τα πράγματα. Μην ανησυχείτε, δεν θα κάνετε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια. Το παιχνίδι φροντίζει κάθε ένα από τα επτά κεφάλαια της περιπέτειας να είναι μια διαφορετική εμπειρία που γίνεται όλο και πιο σουρεαλιστική καθώς πλησιάζουμε προς το φινάλε. Ειδική μνεία δε, πρέπει να κάνω στο έκτο κεφάλαιο, τόσο για τη σύλληψη όσο και για την εκτέλεση.
(καθόμουν επί 10 λεπτά και χάζευα τα comics που έχουν τα ράφια...
τα περισσότερα τα έχω!)
Βλέποντας το σενάριο, εύκολα το μυαλό πάει στην υπέροχη ταινία Groundhog Day του Harold Ramis, με τον Bill Murray στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το Randal's Monday δεν σταματά όμως εδώ. Ουσιαστικά η ιστορία είναι ένας φόρος τιμής στις εφηβικές ταινίες των '80s και '90s όπως το Back to the Future ή το Bill & Ted's Excellent Adventure όπου ο πάρταλος ήρωας έμπλεκε σε ένα σωρό θεοπάλαβες καταστάσεις (που συνήθως δημιουργούσε ο ίδιος) και έφτανε στο σημείο να σώσει τον κόσμο από την καταστροφή.
Και δεν είναι μόνο το σενάριο που θα κάνει -εμάς- τους 30+ να αναπολήσουμε τις εποχές που ήμασταν παιδάκια. Κάθε τοποθεσία, κάθε διάλογος, κάθε γωνιά του παιχνιδιού βρίθει από αναφορές σε ταινίες, comics, βιβλία και videogames (με πρώτο λόγο φυσικά τα adventures) που με το πέρασμα του χρόνου έχουν γίνει κλασικές αξίες. Θα λέγαμε ότι το Randal's Monday είναι ένα πρώτης τάξεως geek-όμετρο για να τεστάρει κάποιος τις γνώσεις του σε κάθε είδος pop κουλτούρα των περασμένων δεκαετιών.
Το Randal's Monday λοιπόν είναι μια σάτιρα πάνω στην pop κουλτούρα όπως αυτή καλλιεργείται από τα μεγάλα franchises και στη συμπεριφορά κάθε είδους θαυμαστή της. Είναι μια καλογραμμένη ιστορία κλισέ καταστάσεων που είτε σου αρέσει είτε όχι. Υπάρχουν ατάκες και ευτράπελα που θα σας κάνουν να γελάσετε, αλλά και άλλες που πολύ πιθανόν να βρείτε ότι ξεπερνούν τα όρια. Όπως και να έχει όμως είναι θέμα γούστου αν θα βρείτε το παιχνίδι διασκεδαστικό ή όχι. Αυτό που σίγουρα ζημιώνει είναι οι μακροσκελείς διάλογοι που στόχο έχουν να προσφέρουν ακόμα ένα gag και πρακτικά δεν προωθούν τη δράση. Φαίνεται ότι ειδικά σε αυτόν τον τομέα χάθηκε το μέτρο με αποτέλεσμα να έχουμε ανάποδα αποτελέσματα. Επίσης θα ήθελα σε ένα τέτοιο σενάριο να δω μια κάποια ανάπτυξη στο χαρακτήρα του ήρωα, αλλά δυστυχώς το Randal's Monday δεν ξεπερνά τα επίπεδα μιας καλογραμμένης μεν παρωδίας δε.
Wait a minute, Doc… Are you telling me that you built a time machine… out of a DeLorean?
Η μεγάλη έκπληξη του Randal's Monday είναι οι γρίφοι του. Μιλάμε για ένα παραδοσιακότατο 2D point-n-click adventure με γρίφους που στηρίζονται κατά κύριο λόγο στα (πολλά) αντικείμενα του inventory σας, στους συνδυασμούς αυτών και φυσικά στην αλληλεπίδρασή τους με το περιβάλλον. Ακολουθώντας το ύφος του σεναρίου, οι γρίφοι παρουσιάζουν την ανάλογη "τρέλα" (μερικοί ακόμη "τρολάρουν" και πασίγνωστους γρίφους θρυλικών παιχνιδιών), είναι διασκεδαστικότατοι και… δύσκολοι. Είναι προφανές ότι το παιχνίδι χτίστηκε πάνω στους γρίφους του. Κάθε αντικείμενο μπορεί να αξιοποιηθεί ποικιλοτρόπως, απαιτείται σκέψη ανάλογη της παλαβομάρας του παιχνιδιού και γενικά τα πράγματα δεν είναι τόσο προφανή όσο έχουμε -όντως- συνηθίσει τα τελευταία χρόνια στα περισσότερα adventures. Θα μπορούσαμε σε μερικά σημεία να ισχυριστούμε ότι ο ήρωας μπορούσε να λύσει ένα γρίφο πιο απλά ή ότι κάποιοι παραείναι παράλογοι… ίσως· εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε με ένα "ρεαλιστικό" adventure. Εγώ θα έλεγα ότι οι γρίφοι του είναι τόσο παλαβοί όσο αυτοί του Monkey Island, χωρίς βέβαια να προσπαθώ να συγκρίνω τα δυο παιχνίδια.
Αν νιώθετε ότι έχετε κολλήσει σε βαθμό που δεν πάει άλλο, τότε το RM έχει έτοιμο ένα hint σύστημα που μπορείτε να ξεκλειδώσετε αφού πρώτα περάσετε από… ανάκριση. Κάθε φορά που νιώθετε ότι χρειάζεστε βοήθεια θα πατάτε το ανάλογο πλήκτρο, θα εμφανίζεται η ενέργεια που εκκρεμεί… και κάπου στο σύμπαν ένα γατάκι θα χάνει τη ζωή του. Αλήθεια, το αντέχετε;\
(το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ!)
Όσον αφορά στο χειρισμό, όλα γίνονται με το ποντίκι και έχουμε δυο επιλογές. Η πρώτη, που θεωρείται "μοντέρνα", χρησιμοποιεί έναν κέρσορα που όταν περνάει πάνω από ένα hotspot εμφανίζει μια ή δυο ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε. Με το αριστερό πλήκτρο διαλέγουμε την πρώτη και με το δεξί τη δεύτερη. Στη δεύτερη, που θεωρείται "old-school", ο κέρσορας είναι ένα απλό κόκκινο βελάκι που όταν περάσει πάνω από κάποιο hotspot, κιτρινίζει. Με δεξί κλικ εμφανίζεται ένα μενού, ίδιο με τη γεννήτρια του DeLorean στο Back to the Future, με τρεις επιλογές. Look, Use/Take/Give και Talk/Eat. Διαλέγετε και παίρνετε. Το inventory έχει τη μορφή comic και εμφανίζεται στο κάτω αριστερά μέρος της οθόνης όταν πάμε εκεί το ποντίκι. Σε κάθε καρέ του comic τοποθετούνται τα αντικείμενα που μπορεί να καταλαμβάνουν περισσότερες από μια σελίδες. Η χρήση και ο συνδυασμός τους είναι πολύ απλός, αλλά γίνεται λίγο δύσχρηστος όταν προσπαθούμε να συνδυάσουμε αντικείμενα που βρίσκονται σε διαφορετικές σελίδες.
Παίζοντας με τον "old-school" χειρισμό και χωρίς να ξεκλειδώσω τα hints (γιατί εγώ τα γατάκια τα αγαπάω) έκανα 35 ώρες να το τελειώσω! Κατά τη διάρκεια των οποίων κόλλησα σε τρία σημεία για αρκετή ώρα. Πείτε ότι αφαιρούμε αυτό το χρόνο καθώς και λίγο ακόμα γιατί χαζολογούσα και γενικά δεν είμαι τόσο εύστροφος όσο εσείς. Ακόμα και τότε, χωρίς hints, το RM εύκολα ξεπερνά τις 20 ώρες, νούμερο που ακούγεται σαν ανέκδοτο τη σήμερον ημέρα. Πολλά μπράβο λοιπόν στην Nexus για το εγχείρημα αυτό.
You Will Shut the F@&* Up or I'll Sing You a Lullaby!
Τα καρτουνίστικα γραφικά του RM είναι αρκετά όμορφα και διαθέτουν χαρακτηριστικό στυλ. Παρόλο το χαμό αντικειμένων που γίνεται σε κάποιες οθόνες είναι πάρα πολύ καθαρά και η παραμικρή λεπτομέρεια είναι ευδιάκριτη γεγονός πολύ σημαντικό γιατί το pixel-hunting που πρέπει να επιδοθείτε κάποιες φορές μετατρέπεται σε ένα γρίφο παρατηρητικότητας και όχι σε μια εκνευριστική εξυπνακίστικη διαδικασία. Βέβαια οι δημιουργοί έχουν φροντίσει με το space να εμφανίζονται όλα τα hotspots της οθόνης για όσους αρέσκονται. Το animation προσπαθεί να μείνει στα απαραίτητα, άλλα όπου χρειάζεται είναι ικανοποιητικό.
(από την ιστορία δεν θα μπορούσε να λείπουν και οι Jay και Silent Bob
με τον Jason Mewes να υποδύεται το χαρακτήρα του)
Στον τομέα του ήχου θετική εντύπωση προκαλούν οι ομιλίες. Όλες ταιριάζουν απόλυτα με τους ήρωες και ενισχύουν το επιτηδευμένα κλισέ χαρακτήρα τους. Θα προτιμούσα ο Jeff Andreson που υποδύεται τον Randal (ακόμα έναν…) να μίλαγε λίγο πιο γρήγορα, αλλά κατά τα άλλα είναι εξαιρετικός. Αντίθετα η μουσική είναι αδιάφορη. Μέχρι το έκτο κεφαλαίο επαναλαμβάνεται ένα χαλαρό rock τζαμάρισμα που δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο ενώ η μουσική του τελευταίου κεφαλαίου από ένα σημείο και μετά καταντά κουραστική.
What Would You Do If You Were Stuck in One Place and Every Day Was Exactly the Same, and Nothing that You Did Mattered?
Το Randal's Monday είναι από όλες τις απόψεις ένα ταξίδι στο παρελθόν. Όσοι είστε πάνω από 30 θα κοιτάτε τα δεκάδες αντικείμενα στις οθόνες, θα ακούτε τις ατάκες στους διαλόγους και συνέχεια θα μονολογείτε: "A! Αυτό είναι από…". Ακόμα όμως και σε επίπεδο gameplay, το Randal's Monday δείχνει τα δόντια του και όταν λέει ότι μοιάζει με old-school adventure το εννοεί. Αν είστε από εκείνους που τη δεκαετία του '90 παίζατε μανιωδώς adventures της Lucas Arts, της Sierra, της Westwood, της Revolution και άλλων παρόμοιων εταιριών, επιβάλλεται να παίξετε και το Randal's Monday ακόμα και αν βρείτε το χιούμορ του σαχλό. Αν είστε νέοι στον υπέροχο κόσμο των adventures ή δεν σας συγκινεί οτιδήποτε κυκλοφόρησε πριν από το 2000, καλύτερα να περιμένετε μια γερή έκπτωση για να το αποκτήσετε. Θα είναι μια καλή ευκαιρία να τεστάρετε τις δυνατότητές σας.
Σχόλια
Σχόλια (2)
-
Δεν είναι ότι δεν μου άρεσε αλλά δεν την βρήκα και φοβερή. Θα ήθελα πάντως κάθε κεφάλαιο να είχε διαφορετική μουσική.
Και κάτι άλλο: Ξεκινώντας από το 6ο κεφάλαιο και πολύ πιο έντονα στο 7ο, το παιχνίδι με πέταγε στο desktop κάποιες φορές που άλλαζα οθόνες. Για την ακρίβεια έμενε η οθόνη μαύρη και με Alt-TAB έβλεπα ένα μήνυμα κρασαρίσματος. Όσους άλλους ρώτησα, κανένας δεν μου ανέφερε ότι έπαθε το ίδιο και στο internet δεν βρήκα κάποια αναφορά. Οπότε θεωρώ ότι στάθηκα ο άτυχος της υπόθεσης. Για αυτό το λόγο και δεν το ανέφερα στο review. Όπως και να έχει ας το έχετε υπόψη σας.0 Σαν -
Εξαιρετικό review (όπως πάντα)! Συμφωνώ απολύτως πως το 6ο κεφάλαιο είναι το highlight του παιχνιδιού (και κάνει και αναφορά σε αγαπημένη ταινία). Για να πω την αλήθεια πάντως το rock τζαμάρισμα των τίτλων μου άρεσε (αν και ήταν όντως επαναλαμβανόμενο).
1 Σαν
Αγαπημένα
-
Εξαιρετικό review (όπως πάντα)! Συμφωνώ απολύτως πως το 6ο κεφάλαιο είναι το highlight του παιχνιδιού (και κάνει και αναφορά σε αγαπημένη ταινία). Για να πω την αλήθεια πάντως το rock τζαμάρισμα των τίτλων μου άρεσε (αν και ήταν όντως επαναλαμβανόμενο).
1 Σαν