Revenge of Johnny Bonasera, The

Είμαι από εκείνους τους ρομαντικούς (;) που πιστεύουν ότι όταν αποφασίζεις να σπαταλήσεις τον ελεύθερο χρόνο σου να φτιάξεις ένα videogame, ό,τι και να είναι, το κάνεις γιατί νιώθεις την ανάγκη να πεις ή να δείξεις κάτι. Μια ιστορία, μια ιδέα, μια δεξιότητα, ακόμα και να σκαλίσεις τις παιδικές σου gaming αναμνήσεις, δεν έχει σημασία. Ούτε απαραίτητα πρέπει να είσαι ο επόμενος Schafer, Romero ή Meier για να το πάρεις απόφαση. Κάνε το! το πολύ-πολύ να καταλάβεις ότι δεν το έχεις... Στην περίπτωση όμως του The Revenge of Johnny Bonasera (RoJB) ακόμα προσπαθώ να καταλάβω: τι θέλει να πει ο ποιητής;

Μου ‘φάγαν το μπιφτέκι μουουου!....

Το RoJB είναι δημιουργία του Rafael Garcia και η ιστορία έχει ως εξής: Ο μικρός Johnny Bonasera έτρωγε αμέριμνος του σάντουίτς του όταν, χωρίς προφανή λόγο, μια ομάδα πανκιά του την πέφτουν αφήνοντας των καημένο Johnny ταπεινωμένο και νηστικό. Το μικρό όμως δεν είναι τόσο ανίσχυρο όσο φαίνεται. Θα το βάλει πείσμα να μάθει ποια είναι τα πολυτιμότερα και αγαπημένα πράγματα κάθε συμμορίτη και δεν θα ησυχάσει αν δεν πάρει την εκδίκησή του. Αυτά. Δεν έχω να σχολιάσω τίποτα. Όχι γιατί δεν θέλω αλλά γιατί δεν υπάρχει απολύτως κανένα σχόλιο να κάνει κανείς πέρα από το “δεν υπάρχει τίποτα να σχολιάσει κανείς”. Δεν υπάρχουν χαρακτήρες, δεν υπάρχει ιστορία, αν υποτίθεται ότι υπάρχει χιούμορ, μάλλον κάπου τους έπεσε και γενικά δεν υπάρχει τίποτα που να θέλει/μπορεί/υπαινίσσεται η ιστορία. Το ότι στο τέλος υπόσχεται και συνέχεια, με έκανε να χειροκροτήσω.

(... και εγώ τη φάβα...)

Μαζί με το RoJB μπορείτε να παίξετε και το δυο οθόνων και δέκα λεπτών μικρούλι “The Goddess Robbery” και να προσπαθήσετε να κλέψετε την Θεά των Όφεων του Μινωικού πολιτισμού.

Πατάς: Έναρξη-> Βοηθήματα -> Ζωγραφική

Αν δεν υπάρχει ιστορία, τότε τι να πω για τα γραφικά; Χωρίς υπερβολή δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν μου πούνε ότι χρησιμοποίησαν το Paint των Windows και μάλιστα των 3.11! Τι είναι αυτά!; Όχι δείτε την πρώτη και την τρίτη εικόνα και πείτε μου; Τι είναι αυτά!!; Καμιά δεκαπενταριά τοποθεσίες μιας άδειας πόλης που έχει φτιάξει ένα δεκάχρονο... Υπάρχει ένα ανέκδοτο ότι τα γραφικά μοιάζουν στο South Park το άκουσε όμως ο Kenny McCormick και αποφάσισε να δώσει οριστικό τέλος στη ζωή του.

Πάντως υπάρχει όντως και ένα αστείο. Η δεύτερη εικόνα που βλέπεται είναι η πρώτη οθόνη από το mini adventure. Για κάνετε τη σύγκριση... Γενικά δεν είναι κάτι το φοβερό, αλλά μπροστά στο RoJB μοιάζει adventure πρώτης γραμμής.

(Όχι δεν έγινε μπέρδεμα. Αυτή η εικόνα είναι από το “The Goddess Robbery” mini adventure και είναι η καλύτερη του “The Revenge of Johnny Bonasera”)

Πέρα από κάποια γνωστά κομμάτια που κάποτε έπαιζαν στις βουβές κωμωδίες δεν θα ακούσετε κάτι ιδιαίτερο... ψέματα, υπάρχει ένα “τραγούδι” που παίζει ρόλο σε έναν γρίφο γι’ αυτό και δεν θα πω παραπάνω κάτι. Ας τους δώσω τα εύσημα ότι καταφέρνει τον στόχο του.

Τουλάχιστον έχει γρίφους

Το RoJB είναι ένα κλασικό point n’ click adventure τρίτου προσώπου. Ο χειρισμός είναι απλός. Όταν περάσει ο κέρσορας πάνω από ένα hotspot αλλάζει σχήμα και εμφανίζεται η περιγραφή. Κλικάροντας εμφανίζονται δυο εικονίδια. Ένα “μάτι του Ώρου” (γιατί αυτή η επιλογή δεν κατάλαβα) που αντιστοιχεί στην εντολή LOOK και ένα χέρι (πάλι αρχαιοαιγυπτιακού κάλλους) που αντιστοιχεί στην εντολή ΤΑΚΕ/USE κ.τ.λ. Αν είναι να μιλήσετε σε κάποιον το εικονίδιο αλλάζει στο γνωστό “μπαλονάκι”. Το inventory ανοίγει κλικάροντας την βαλιτσούλα κάτω αριστερά και τα αντικείμενα χρησιμοποιούνται με drag and drop.

(Παίζει να είναι και η καλύτερη εικόνα του παιχνιδιού)

Οι γρίφοι είναι κατά τα κλασικά δυσκολίες που θα ξεπεράσετε δίνοντας το σωστό αντικείμενο, διαλέγοντας τον κατάλληλο διάλογο και κάνοντας ενέργειες που όσοι είστε βετεράνοι του είδους έχετε κάνει πολλές φορές. Είναι φυσιολογικής δυσκολίας και μέσα στη γενική αδιαφορία του τίτλου είναι το μοναδικό πράγμα που μπορεί να σας κρατήσει. Το παιχνίδι βέβαια είναι τόσο μικρό που μέσα σε μια-μιάμιση ώρα θα το έχετε τελειώσει αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες.

Γι’ αυτό, όχι bullying, όχι αρπαχτές, όχι εξυπνάδες σε ψηφιακές και μη ακτές...

Πριν μερικά review είχα γράψει ότι όσο μεγαλύτερο είναι ένα κείμενό μου, τόσο περισσότερο μου άρεσε το παιχνίδι. Κατά κανόνα ισχύει και το αντίθετο. Ιστορία δεν υπάρχει, γραφικά δεν βλέπονται, γρίφοι... εντάξει υπάρχουν. Μιάμιση ώρα εξυπνάδων για 4 ευρώ... ευχαριστώ δεν θα πάρω. Αν αυτό δεν είναι αρπαχτή, τότε δεν ξέρω τι είναι. Να περάσει ο επόμενος παρακαλώ.