Journey Down - Chapter 2, The

Πριν από πολύ καιρό, και συγκεκριμένα στα μέσα του 2012, η SkyGoblin, η μικρή αλλά φιλόδοξη δημιουργική ομάδα από την Σουηδία, μας είχε παρουσιάσει το πρώτο από τα τρία (τελικά) συνολικά κεφάλαια, που σκοπεύει σύμφωνα με το πλάνο της να κυκλοφορήσει, ενός παιχνιδιού με τον ονομασία The Journey Down. Για όσους είχαν παίξει το πρώτο κεφάλαιο θα πρέπει να θυμούνται πως ήταν πολύ ευχάριστο αλλά μικρό σε διάρκεια, εύκολο και ότι θύμιζε περισσότερο πρόλογο μιας ιστορίας που θα ξεδιπλωνόταν στα υπόλοιπα επεισόδια.

Ο παίκτης έπαιρνε τον ρόλο του Bwana, που μαζί με τον φίλο του Kito διατηρούσαν ένα βενζινάδικο κι ένα υδροπλάνο. Όταν μια πελάτισσα ζήτησε τις υπηρεσίες τους αυτοί έπρεπε να επισκευάσουν το υδροπλάνο για να μπορέσουν να την εξυπηρετήσουν. Δεν μπορούσαν όμως να διανοηθούν ότι αυτή η πελάτισσα θα τους οδηγούσε σε απρόβλεπτες περιπέτειες καθώς τόσο η ίδια όσο και κάποιοι άνθρωποι του υποκόσμου αναζητούσαν το βιβλίο με τον τίτλο “The Journey Down” που περιείχε στοιχεία και πληροφορίες για τον κάτω κόσμο (“Underland”) και που βρισκόταν αρχικά στην κατοχή του εξαφανισμένου πατέρα του Bwana, Kaonandodo, και στη συνέχεια του ιδίου του Bwana.

To πλήρωμα του χρόνου έφτασε και το δεύτερο κεφάλαιο μας έρχεται σχεδόν δύο χρόνια μετά υποσχόμενο πολλά περισσότερα από όσα μας προσέφερε το πρώτο. Εμείς θα δούμε αν η αναμονή ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας καθώς η ελπιδοφόρα μεν, απλοϊκή και σύντομη δε, εκκίνηση του παιχνιδιού μας είχε ανοίξει τη όρεξη για περισσότερο και προκλητικότερο περιεχόμενο.

Σενάριο

Στο δεύτερο κεφάλαιο του παιχνιδιού αρχίζει και ξεδιπλώνεται η ιστορία που δειλά δειλά είχε δείξει τα πρώτα δείγματα της στο πρώτο κεφάλαιο. Έχοντας ξεκινήσει την πτήση τους από το St. Armando, μαζί με την νέα τους επιβάτη Lina, ο Bwana και ο Kito καταδιώκονται από ανθρώπους του υπόκοσμου και τελικά καταλήγουν στο Port Artue. Το βιβλίο The Journey Down πέφτει στα χέρια των κακοποιών, ο Bwana με τον Kito φυλακίζονται, η Lina πέφτει επίσης στα χέρια των εχθρών και γενικά μια συνωμοσία αρχίζει να ξεδιπλώνεται, η οποία σχετίζεται με τον κάτω κόσμο, με διαπλεκόμενα συμφέροντα, με την εξαφάνιση του Kaonandodo, και γενικά με γεγονότα που έλαβαν χώρα πολλά χρόνια πριν χωρίς να δοθούν εξηγήσεις. Ο Bwana, ασυνήθιστος σε τέτοιες περιπέτειες, καλείται να αρχίσει να ξετυλίγει ένα κουβάρι το οποία θα δώσει πολλές απαντήσεις σε προσωπικό, και όχι μόνο επίπεδο. Αν μη τι άλλο το σενάριο του δεύτερου κεφαλαίου δείχνει να υπόσχεται πολλά από άποψης πλοκής και περιεχομένου καθώς η σκοτεινή του ιστορία παραπέμπει σε δύσκολες καταστάσεις οι οποίες δεν λύνονται εύκολα και αδιάφορα.

Γραφικά-Ήχος

Όπως και στο πρώτο μέρος τα γραφικά του παιχνιδιού διαθέτουν το δικό τους ιδιαίτερο στυλ. Καλοφτιαγμένα και αστραφτερά, και με την καρτουνίστικη τεχνική τους ικανοποιούν τον παίκτη, ο οποίος παρακολουθεί ευχάριστα και άνετα όσα εξελίσσονται στην οθόνη του χωρίς πάντως να αποτελούν κάτι μοναδικά ξεχωριστό. Το animatiοn κυμαίνεται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Το παιχνίδι διαθέτει επίσης πολλές ενδιάμεσες cinematic σκηνές οι οποίες είναι εξαιρετικού σχεδιασμού και παρουσίασης, προσφέροντας με τον τρόπο τους στον γραφικό τομέα του παιχνιδιού. Ίσως να μπορούσε να προστεθεί περισσότερο animation στα κατά τ' άλλα ωραία σχεδιασμένα background τοπία του παιχνιδιού. Τα sprites είναι ικανοποιητικού μεγέθους, το οποίο (μέγεθος) αλλάζει με ομαλότητα ανάλογα με το σημείο που βρίσκονται οι χαρακτήρες πάνω στην οθόνη. Φυσικά το παιχνίδι υποστηρίζει την Full HD (1920x1080) ανάλυση. Γενικά η δουλειά στον τομέα των γραφικών μπορεί να μην εντυπωσιάζει αλλά το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται πετυχημένο και προσεγμένο.

Στον ήχο το παιχνίδι, όπως και στο πρώτο κεφάλαιο, μας ικανοποιεί με τα ποιοτικά, ευχάριστα και ατμοσφαιρικά του Jazz και Reggae ακούσματα. Τα οποία εκτός του ότι είναι ποικίλα ταιριάζουν απόλυτα και με τα σκηνικά που εξελίσσεται το παιχνίδι. Το Soundtrack του παιχνιδιού είναι ένα από τα πιο ευχάριστα που έχουμε ακούσει, αφού οι ιδιαίτερες και πρωτότυπες μελωδίες του αφήνουν τη σφραγίδα τους σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Οι φωνές των χαρακτήρων είναι καθαρές και ρεαλιστικές, όπως θα περίμενε κανείς από ένα σύγχρονο Adventure Game που σέβεται το εαυτό του. 

Ατμόσφαιρα-δράση-γρίφοι

Και περνάμε στον τομέα του Gameplay, από τον οποίο είχαμε και τις μεγαλύτερες προσδοκίες για το δεύτερο κεφάλαιο του The Journey Down. Αν και οι τεχνικές ικανότητες των δημιουργών του παιχνιδιού μας ήταν γνωστές από το πρώτο κεφάλαιο, χωρίς να αμφιβάλλουμε για την ποιότητα του οπτικοακουστικού τομέα και στο δεύτερο κεφάλαιο, το τμήμα του Gameplay είναι εκείνο που αποτελούσε μεγαλύτερο ερωτηματικό και μας έκανε, ειδικά μετά την μεγάλη αναμονή, να προσδοκούμε πολλά περισσότερα από όσα είχαμε δει στο πρώτο κεφάλαιο. Μπορούμε να πούμε πως το παιχνίδι μας εξέπληξε ευχάριστα.

Οι διάφορες σε σχέση με το πρώτο κεφάλαιο είναι σημαντικές. Πρώτα πρώτα πρέπει να πούμε, πως το παιχνίδι εξακολουθεί να παίζεται με την χρήση του ποντικού, καθώς χειριζόμαστε τον Bwana από την οπτική του τρίτου προσώπου. Έχουμε δηλαδή να κάνουμε με ένα καθαρόαιμο point'ν'click adventure game. Το αρχικό μενού του παιχνιδιού διαθέτει όλες τις κλασσικές επιλογές ενός Adventure game, για συνέχιση του παιχνιδιού, ξεκίνημα νέου, φόρτωσης παλιάς θέσης κλπ. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθούμε σε ένα χτυπητό αρνητικό στοιχείο. Τις τρεις, όλες κι όλες, θέσεις που διαθέτει το παιχνίδι για save. Είναι θεμελιώδης κανόνας, πως τα adventure games πρέπει να προσφέρουν άφθονες, αν όχι απεριόριστες θέσεις, για σώσιμο,και στο εν λόγω παιχνίδι η έλλειψη αυτών δεν μπορούμε να πούμε πως μας ικανοποίησε. Ίσως στο πρώτο κεφάλαιο το πρόβλημα να μην ήταν εμφανές λόγω της μικρής διάρκειας και της απλότητάς του, αλλά για το δεύτερο κεφάλαιο είναι ένα θέμα προς συζήτηση, καθώς αμέσως στη συνέχεια θα δούμε το γιατί.

Και αυτό έχει να κάνει με τη διάρκεια του παιχνιδιού αλλά και με το περιεχόμενο και την πλοκή του. Αρχικά να αναφέρουμε πως το παιχνίδι εκπλήσσει με τη διάρκειά του καθώς ενδεχομένως να είναι ακόμη και τριπλάσια από αυτήν του πρώτου επεισοδίου, η οποία αν θυμάμαι καλά δεν ξεπερνούσε τις 2,5-3 ώρες. Πράγματι εντυπωσιάζει σε τέτοιο βαθμό, που σαν παιχνίδι θα μπορούσε να είναι ακόμα και αυτόνομο ενώ δεν θυμάμαι και κανένα άλλο παιχνίδι σειράς να έχει την διάρκεια που έχει αυτό. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που η διάρκειά του κυμαίνεται γύρω στις 7-8 ώρες. Σε όλη αυτή τη διάρκεια ο παίκτης έχει να λύσει μια σειρά από ζητήματα που κάνουν δύσκολη τη ζωή του Bwana και των συντρόφων του. Μεταξύ άλλων πρέπει να αποδράσει από τη φυλακή, να βρει τη Lina, βρει το κλεμμένο βιβλίο, να δραπετεύσει, να ταξιδέψει μέχρι την τοποθεσία όπου βρίσκεται η πύλη για τον κάτω κόσμο και πολλά άλλα θέματα τα οποία προκύπτουν μέσω ενός μεγάλου αριθμού γρίφων.

Στον τομέα των γρίφων το κεφάλαιο 2 είναι η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με το κεφάλαιο 1 αφού το επιδερμικό, σχεδόν, gameplay, του πρώτου δίνει τη θέση του σε ένα ζουμερό περιεχόμενο περίπλοκων καταστάσεων που ζητούν άμεση λύση. Πράγματι η αλλαγή θα εντυπωσιάσει τον οποιονδήποτε έχει παίξει το πρώτο μέρος, όπως ακριβώς ισχύει και για τη διάρκεια του παιχνιδιού. Μάλιστα μερικοί γρίφοι είναι πανέξυπνοι και αρκετά δύσκολοι, μετατρέποντας το The Journey Down 2 σε ένα παιχνίδι που κοντράρει άνετα πολλά άλλα πιο διαφημισμένα παιχνίδια της χρονιάς που διανύουμε, χωρίς να έχει να ζηλέψει τίποτε από εκείνα. Στο κάτω μέρος της οθόνης που παίζουμε ο παίκτης έχει πρόσβαση στο inventory με τα αντικείμενα που ο Bwana κατά τη διάρκεια της αναζήτησής του συλλέγει. Στο πάνω μέρος της οθόνης υπάρχει πρόσβαση στο μενού με τις εντολές που παραπέμπουν σε έξοδο από το παιχνίδι, σε σώσιμο της θέσης μας, φόρτωμα άλλης θέσης και στις ρυθμίσεις του παιχνιδιού. Πρόκειται στην πράξη για ένα από τα απλούστερα user interface που έχουμε συναντήσει σε adventure game και που κάνει τη ζωή του παίκτη πραγματικά εύκολη. Oι τοποθεσίες που εξελίσσεται η δράση δεν είναι πολλές, αλλά αυτό δεν ζημιώνει σε καμία περίπτωση το gameplay. Τέλος για την ατμόσφαιρά του πρέπει να αναφέρουμε ότι είναι υπέροχη, “δροσερή”, ευχάριστη. Το παιχνίδι εξελίσσεται ευχάριστα σε όλη του τη διάρκεια, διατηρώντας το ενδιαφέρον του αμείωτο. Σε αυτό συμβάλλουν τα υπέροχα γραφικά, ο ατμοσφαιρικότατος και ποιοτικός ήχος του, το ζουμερό, από πλευράς περιεχομένου και απλότητας gameplay του. 

Κλείνοντας πραγματικά δεν μένουν και πολλά να πούμε. Το The Journey Down Chapter 2 μας αποζημιώνει για τη διετή αναμονή που υπέστημεν μέχρι να κυκλοφορήσει, περισσότερο και από όσο ενδεχομένως να περιμέναμε κι εμείς οι ίδιοι. Χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και με πάσα βεβαιότητα μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της χρονιάς. Ίσως η εντύπωση αυτή μεγεθύνεται λόγω της τεράστιας διαφοράς του σε όλα τα επίπεδα σε σχέση με το πρώτο κεφάλαιο αλλά και πάλι η αξία του σαν παιχνίδι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. To The Journey Down Chapter 2 είναι ένα παιχνίδι που αναδεικνύει το ταλέντο που διαθέτουν οι δημιουργοί της Skygoblin σε όλα τα επίπεδα αλλά και το μεράκι με το οποίο δούλεψαν για να μας παρουσιάσουν ένα επεισόδιο αρτιοτάτου σε κάθε του πτυχή, αφήνοντάς μας με μια γλυκιά γεύση και ανυπομονησία για την συνέχειά του. Μην το χάσετε!