Στο 12 minutes ο χρόνος αγέρωχα δεν προχωρά

H Μέρα της Μαρμότας φαίνεται να αποτελεί πηγή έμπνευσης για άλλο ένα point 'n' click adventure (μετά το Randal's Monday) το οποίο σκοπεύει να μας εγκλωβίσει σε ένα τριάρι διαμέρισμα για λίγα μόλις λεπτά -δώδεκα απελπιστικά ατελείωτα λεπτά όπως μαρτυρά και ο σαφέστατος τίτλος του παιχνιδιού 12 Minutes. Μόνο αξιοποιώντας τη γνώση που αποκτάμε από τη λούπα στην οποία βρισκόμαστε θα καταφέρουμε τελικά να αλλοιώσουμε την εξέλιξη των γεγονότων και να ξεφύγουμε από τον εφιάλτη.

Όλα ξεκινούν ένα βράδυ όταν επιστρέφουμε σπίτι μας. Θέλοντας να χαλαρώσουμε, ίσως να τσιμπήσουμε και κάτι τελικά, αρχίζουμε να μιλάμε με τη σύζυγό μας, τη Sara, και να λέμε πώς περάσαμε τη μέρα μας. Και τότε μας το ξεφουρνίζει: είναι έγκυος. Οι εκπλήξεις της βραδιάς, όμως, μόλις ξεκίνησαν. Το κουδούνι χτυπά ανυπόμονα, είναι η αστυνομία. Μόλις ανοίγουμε την πόρτα, μπουκάρει μέσα ένας αστυνόμος, μας ρίχνει στο πάτωμα και μας περνά χειροπέδες. Η Sarah κατηγορείται για φόνο -για το φόνο του ίδιου της του πατέρα! Ο αστυνόμος απαιτεί να του παραδώσει η Sarah ένα ρολόι, είναι αποδεικτικά στοιχεία λέει. Εκείνη φυσικά ωρύεται πως δε γνωρίζει τίποτα. Κάθε φορά που διαμαρτύρεται, ο αστυνόμος μας κλωτσάει στο κεφάλι. Αρχίζουμε να χάνουμε τις αισθήσεις μας. Την ακούμε να το παραδέχεται: "Ναι, έχει το ρολόι. Το έχει κρύψει...", λιποθυμάμε.

Ο χρόνος γυρίζει πίσω, μόλις μπήκαμε σπίτι. Τώρα, όμως, ξέρουμε τις εκπλήξεις που μας περιμένουν. Ή μήπως δεν τις ξέρουμε; Μήπως ο δημιουργός του παιχνιδιού (ο Luis Antonio, τον οποίο γνωρίσαμε από τη συνεργασία του με τον Jonathan Blow στο The Witness) κρατά κι άλλους άσσους στο μανίκι του; Μάλλον, μιας και το 12 Minutes ξεχωρίζει για τις μεγάλες ιδέες του, τις πολλές λεπτομέρειες, και το ξεκάθαρο και ασφυκτικά μικρό πλαίσιο όπου όλα αυτά εκδηλώνονται.