Gabriel Knight: Sins of the Fathers 20th anniversary edition

Το εγκατεστησα σημερα κι εγω και επαιξα καμια ωρα περιπου. Το gabriel sotf ειναι απο μονο του εκπληκτικο παιχνιδι και το remake μια απο τα ιδια, απλα αυτη η pos δεν μπορει να βελτιωσει τα animations? Φυσικα εχει γινει καλυτερη δουλεια απο το moebius σε αυτο το θεμα, αλλα παλι ειναι καπως... Επισης για εμενα ο νεος Gabriel απεχει παρασαγκας απο τον Tim Curry και ψιλοξενερωσα με τα voiceovers γιατι εχω υψηλο μετρο συγκρισης.

Ξεκινάω κι εγώ να παίζω εντός ολίγων λεπτών.

Κρίμα, πραγματικά. Ελπίζω να τα καταφέρουν τα παιδιά της POS και να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που αγαπούν και να μας δίνουν adventures. Θέλω κι άλλο Cognition.

Έχω τόσο ισχυρό déjà vu, που νομίζω ότι όπου να'ναι θα εμφανιστεί μπροστά μου ο bum να μου ζητήσει κανά κέρμα.

Το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Ότι από όλη αυτή την κατάθεση ψυχής που έκανε το παλικάρι, στους περισσότερους θαμώνες του AG θα μείνει μόνο η εντύπωση ότι "δεν δέχεται την εποικοδομητική κριτική".

Αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο σε αυτές τις συζητήσεις είναι ο μόνιμος ισχυρισμός των "ειδικών" ότι "δεν είναι θέμα budget". Δεν έχουν ιδέα πώς φτιάχνεται ένα παιχνίδι, αλλά θεωρούν ότι έχουν πλήρη επίγνωση για το πώς θα μπορούσε να είναι καλύτερο. "Δεν είναι θέμα budget". E λοιπόν, ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ BUDGET. Ο τεχνικός τομέας σε ένα computer game είναι κατά 90% θέμα budget! Αυτό που όλοι θεωρούν ότι μπορείς να βρεις 10 άτομα με εμπειρία 20 ετών που θα σου δουλέψουν για το μεράκι τους επί δύο χρόνια και δεν θα σε παρατήσουν μόλις βρουν καλύτερη δουλειά ή γκόμενα, δεν μπορώ με τίποτα να το καταλάβω και πραγματικά με βγάζει από τα ρούχα μου. Αν είναι έτσι, γιατί δεν φτιάχνουν αυτοί ένα παιχνίδι; Λεφτά όπως λένε δεν χρειάζονται, το πώς πρέπει να είναι ένα adventure είναι προφανέστατο ότι θεωρούν πως το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, άρα τι τους εμποδίζει; Αφού "δεν είναι θέμα budget".

Εμένα κάποιοι μου είπαν ότι αφού δεν έχω λεφτά και δεν μπορώ να φτιάξω καλά γραφικά (που μέσα τους δεν το πιστεύουν, αφού "δεν είναι θέμα budget"), είναι δικό μου πρόβλημα και σ' αυτή την περίπτωση πρέπει να κάτσω σπιτάκι μου. Ωραία λοιπόν, κάθισα σπιτάκι μου, ελπίζω να σώθηκε το είδος τώρα που δεν έχει εμένα να το χαλάω. Αργά ή γρήγορα με αυτή την αντιμετώπιση θα καθίσει κι ο Cesar, και ο Agustin, και ο Dave και όλοι οι indies, αφού εμείς οι adventure gamers είμαστε τόσο ραφιναρισμένοι τελειομανείς που δεν ανεχόμαστε τίποτα λιγότερο από την τελειότητα.

Αντιλαμβάνομαι πλήρως την απογοήτευση του Bittar (χεχε bitter.. anyone?...no? ok) για την ανταπόκριση στα παιχνίδια του(ς) αλλά το ύφος του περισσότερο μου επιβεβαιώνει ότι η Phoenix απλά δεν έχει αίσθηση του τι πάει στραβά παρά μου δημιουργεί ενοχές, που είναι και ο σκοπός του. Θέτει την (ρητορική ερώτηση: "φτωχομπινεδιάρικο GK remake ή καθόλου GK remake;" στην οποία προσωπικά θα απαντούσα το δεύτερο. Γκρινιάζει που η κοινότητα των adventurers πολεμάει τα παιχνίδια του είδους γιατί την απαιτητικότητα τη βλέπει σαν πόλεμο. Μετά κλαίγεται ότι μπορεί αυτό να είναι το τέλος της δραστηριοποίησής τους στον χώρο. Αυτό από τι εξαρτάται; Από τα πικρόχολα σχόλια κάποιων στο AG ή στο RockPaperShotgun ή μήπως από τις χαμηλές πωλήσεις του/των παιχνιδιού/-ών της POS; Έχετε δει τι σκατό τρώνε τα μεγάλα blockbusters εκεί έξω και τι ειρωνεία πέφτει για κάθε καινούργιο COD ή Assassin's Creed από τους απαιτητικούς gamers (άσχετο αν είναι μειοψηφία σε απόλυτους αριθμούς) ή και ορισμένους reviewers που δεν πουλάνε fanboy-λίκι; Αν η Ubisoft ή η Activision παθαίνανε κοκομπλόκο μόνο και μόνο επειδή το internet τους τρολάρει, δεν θα ξαναβγάζανε ούτε pinball, όχι projects εκατοντάδων εκατομμυρίων. Η ουσία είναι ότι τα παιχνίδια εκείνα, παρά το περιστασιακό hate, τελικά πουλάνε γιατί το κοινό όπου απευθύνονται τα αγοράζει regardless ή γιατί οι διαφημιστικές τους καμπάνιες είναι τόσο ισχυρές που δεν τους σκιάζει φοβέρα καμιά. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ένα adventure game γιατί τα μεγέθη είναι τελείως διαφορετικά, οπότε αν θέλεις να επιβιώσεις ο μόνος τρόπος είναι να σέβεσαι τον καταναλωτή. Ο Bittar για μένα δεν τον σέβεται, simple as that. Θέλει να μείνει η εταιρεία του ζωντανή/δραστήρια κάνοντας half-assed jobs με την ελπίδα κάαααποτε να γιγαντωθεί ώστε να έχει μεγαλύτερο budget και να μη χρειάζεται να κάνει half-assed jobs. Και όταν ο κόσμος γυρίζει την πλάτη στις τσαπατσουλιές του, η αντίδρασή του είναι να κατηγορεί τον κόσμο. Seems legit.

Σε κάποια φάση της συζήτησης που αναζωπυρώθηκε με το ποστ του, πετάει και το αμίμητο: "εμένα τα μοντέλα και το animation στο Moebius μια χαρά μου φάνηκαν". Well, that's your problem right there. Επίσης λέει ότι τόσο εκείνος όσο και η Jane απορούν που ο κόσμος αντί να αγκαλιάσει τις δυναμικές κάμερες στους διαλόγους του Moebius και του Cognition (οι οποίες παρεμπιπτόντως ξεμπροστιάζουν τα απαράδεκτα μοντέλα, το lip-syncing, το αφύσικο animation κτλ), δείχνει να προτιμάει τα πιο μακρινά πλάνα και τις στατικές συζητήσεις, που αυτόν τον κουράζουν αφόρητα (δίνει και παράδειγμα παιχνίδια όπως της Daedalic). Μάντεψε γιατί συμβαίνει αυτό, ω Caesar.

Εκείνο που παραδέχομαι είναι ότι ναι, η αγορά συχνά είναι άδικη και πολλά παιχνίδια που αξίζουν δεν πουλάνε ούτε καν όσο χρειάζεται για να βγάλουν τα έξοδά τους ενώ κάποιες μπαρούφες κερδοφορούν. Θα το καταλάβαινα αν γκρίνιαζες που το παιχνίδι σου αποσπάει διθυραμβικά σχόλια αλλά δεν πουλάει τα αναμενόμενα, όμως το να τα βάζεις με τις αρνητικές κριτικές που σου ρίχνουν τις πωλήσεις (πράγμα που εν πολλοίς σημαίνει υγιή λειτουργία του συστήματος) το βρίσκω προκλητικό. Βέβαια όχι τόσο προκλητικό όσο το να προσπαθείς να δημιουργήσεις ενοχές σε ανθρώπους που ενώ δεν βρίσκουν το παιχνίδι σου δελεαστικό θα πρέπει να το αγοράσουν επειδή έτσι θα δείξουν έμπρακτα "την αγάπη τους για το genre", το οποίο διαφορετικά θα πεθάνει, ωιμέ, αλί αλί και τρισαλί και μετά να δω τι θα παίζετε, αχάριστοι...