Gabriel Knight: Sins of the Fathers 20th anniversary edition

Constantine_R wrote: Μα η αισθητική δεν είναι;...

alkis21 wrote: Θέμα γούστου, φαντάζομαι.

όπως λέει και ο Άλκης; ή εγώ έχασα κάπου το νόημα αυτών που γράφεις;

Όταν μιλάω για αισθητική δεν αναφέρομαι στο γούστο του παίχτη—το οποίο είναι υποκειμενικό μεν, καλλιεργήσιμο δε—αλλά στις καλιτεχνικές (εν προκειμένω εικαστικές) επιλογές του δημιουργού, τη συνέπειά τους, κ την αιτιολόγησή τους, οι οποίες σαφώς και υπόκεινται σε κριτική.

Π.χ. στο άρθρο που πόσταρα παραπάνω ( αυτό ) γίνεται μια ανάλυση στη χρωματική παλέττα του GK1 κ πώς μια απλή αντιπαράθεση συμπληρωματικών χρωμάτων (μπλε/πορτοκαλί) χρησιμοποιείται σημειολογικά για να οριοθετήσει τις φιλικές κ εχθρικές προς τον Gabriel περιοχές (το εξηγώ απλοϊκά, διαβάστε το άρθρο για λεπτομέρειες).

Στο GK20 είναι προφανές ότι ακόμα κ τέτοιες επιφανειακές επιλογές δεν πάρθηκαν ποτέ. Παραθέτω σκηνή στο σπίτι της Malia . (Δεν την κάνω embed γιατί είναι μεγάλη κ αποσπά την προσοχή. Δεν είναι spoiler, έχει χρησημοποιηθεί κατα κόρον ως promo):

Δεν χρειάζεται να είσαι κριτικός τέχνης για να καταλάβεις ότι οι δημιουργοί του κάδρου το πολύ-πολύ να είχα προυπηρεσία σε κάποιο παιχνίδι hidden object. Με μια πρώτη ματιά:

Γίνεται μάχη για το focus του παίχτη ανάμεσα στις μωβ πολυθρόνες, το τζάκι, το κάδρο πάνω από το τζάκι κ τον λιλά πολυέλαιο. Όλα τα αντικέιμενα βαραίνουν το αριστερό μέρος της εικόνας, αν ήταν αλλιώς τοποθετημένα ίσως να ήταν υποφερτό.

Μαμά, κοίτα όλα τα χρωματάκια! (σε περίπτωση που δεν το προσέξατε, οι πολυθρόνες είναι μωβ...). Παστέλ χρωμά δεν υπάρχει ούτε για δείγμα.

Το μάτι δε μπορεί να ξεκουραστεί πουθενα! Για χάρη της "αληθοφάνειας" βλέπουμε ακόμα κ την πίσω αίθουσα (κ το κάδρο της)!

Υπάρχει μια σκιά στην δεξιά γωνία του δωματίου που σας προκαλώ να βρείτε από που προέρχεται.

Βασικά σας προκαλώ να μου βρείτε ποιες πηγές φωτισμού προκαλούν σκιές κ με ποιο κριτήριο.

Παρόμοια κριτική μπορεί να γίνει σε όλες σχεδόν τις σκηνές. Δε θα ασχοληθώ παραπάνω (για τη μουσική αν άρχιζα δε θα τελείωνα ποτέ). Αντιλαμβάνομαι ότι ο καθένας κάνει ό,τι καλύτερο με το προσωπικό που έχει στη διάθεσή του. Η αίσθησή μου είναι ότι το συγκεκριμένο προσωπικό έπασχε από έλλειψη επίβλεψης κ περιορισμών—κ τέχνη χωρίς περιορισμούς δε γίνεται.



Κ μια σύντομη τοποθέτηση για τα του τεχνικού τομέα: το 2D/3D δεν είναι ανακάλυψη της POS. Είναι τεχνολογία 15 κ βάλε χρόνων κ συγχωράτε με αλλά το "μια χαρά" δε μου λέει απολύτως τίποτα.

Btw, το αγόρασα το παιχνίδι ακριβώς για λόγους υποστίριξης. Αν ήταν GK4 αντί για GK1 remake ίσως μου καθόταν πιο καλά (αν κ αν γίνει ποτέ σίγουρα δε θα ήθελα να το αναλάβει η POS). Το ότι είμαι φίλος των adventure όμως, δε σημαίνει ότι υπέγραψα κάποιο συμβόλαιο να ξελασπώνω τον κάθε developer απλώς κ μόνο επειδή φτιάχνει adventures. (Aν κ έχω ήδη τοποθετηθεί στο ότι το GK δεν είναι adventure, μην τα ξαναλέμε αυτά ) <-παρακαλείστε να μη δώσετε συνέχεια σε αυτό το τελευταίο, το λέω για πλάκα, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

Κοίτα, εγώ είμαι αστοιχείωτος μπουρτζόβλαχος και η χρωματική παλέτα που μπορώ να αναγνωρίσω είναι αυτή που είχε ο πρώτος υπολογιστής που απέκτησα (σύνολο: 8 χρώματα). Η γυναίκα μου κατάλαβε από νωρίς ότι εντολές όπως &quot;πιάσε μου το βεραμάν μπουκαλάκι από την τουαλέτα μου&quot; είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Το άρθρο του Richard που παραθέτεις μου μοιάζει Αγγλικά που έριξε κάποιος στο Google Translate να βγάλει Γιαπωνέζικα και ξανά Αγγλικά, αδυνατώ να το παρακολουθήσω. Η κατάρτισή μου στο θέμα των γραφικών είναι απολύτως κβαντική, και το μόνο που μπορώ να πω είναι αν μου αρέσουν ή δεν μου αρέσουν. Τα γραφικά του Gabriel Knight remake λοιπόν μου αρέσουν. Την καλλιτεχνική τους ποιότητα δεν μπορώ να την σχολιάσω, όπως πχ. δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί οι δημιουργίες του van Gogh ή του Andy Warhol μου προκαλούν αηδία ενώ θεωρούνται αριστουργήματα.

Παρεμπιπτόντως, η σκιά για την οποία ρωτάς εμένα μου φαίνεται προφανές ότι προέρχεται από το άγαλμα και δεν καταλαβαίνω τι το κακό υπάρχει στο να έχουμε πολλές διαφορετικές πηγές φωτός σε ένα δωμάτιο.

alkis21 wrote: Η κατάρτισή μου στο θέμα των γραφικών είναι απολύτως κβαντική, και το μόνο που μπορώ να πω είναι αν μου αρέσουν ή δεν μου αρέσουν. Τα γραφικά του Gabriel Knight remake λοιπόν μου αρέσουν. Την καλλιτεχνική τους ποιότητα δεν μπορώ να την σχολιάσω, όπως πχ. δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί οι δημιουργίες του van Gogh ή του Andy Warhol μου προκαλούν αηδία ενώ θεωρούνται αριστουργήματα.

Παρεμπιπτόντως, η σκιά για την οποία ρωτάς εμένα μου φαίνεται προφανές ότι προέρχεται από το άγαλμα και δεν καταλαβαίνω τι το κακό υπάρχει στο να έχουμε πολλές διαφορετικές πηγές φωτός σε ένα δωμάτιο.

Μα αυτό ακριβώς που λέω είναι ότι δεν εξετάζουμε το προσωπικό γούστο του καθενός. Το αν σου αρέσει ή όχι ο Van Gogh δεν έχει να κάνει με την καλλιτενική του αξία. Το θέμα είναι αν ο Van Gogh μπορεί να αιτιολογήσει τις επιλογές του.

Σαφώς κ μπορούν να υπάρχουν πολλαπλές πηγές φωτός σε μια σκηνή. Αλλά αν αυτή η σκιά είναι του αγάλματος, τότε που είναι η σκιά της βάσης του κ που είναι η πηγή φωτός; Το άγαλμα είναι εμφανέστατα φωτισμένο μόνο από αριστερά (φαντάζομαι από το φωτιστικό κ το τζάκι, παρόλα αυτά με κάτασπρο φως).

Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία η συγκεκριμένη σκιά κ ούτε ισχυρίζομαι ότι το παιχνίδι δεν είναι καλό μόνο κ μόνο λόγω γραφικών (προσωπικά δε μου αρέσουν στυλιστικά, αλλά επιμένω ότι δεν εξετάζω αυτό). Σημασία έχει ότι τέτοιου είδους κατά συρροήν ατέλειες προδίδουν μια προχειρότητα η οποία είναι υπεράνω προσωπικού γούστου.

Άλλο ήρθα να συμπληρώσω πάντως, σχετικά με τις καλλιτεχνικές επιλογές (κ μιας κ αναφέρθηκαν νωρίτερα οι δυναμικές κάμερες στους διαλόγους στο Moebius, αν θυμάμαι καλά). Ιδού ένα πολύ μικρό βίντεο (3 λεπτά) για το πώς μικρές λεπτομέρειες ως προς το θεατή, είναι βαθιά συνειδητές αποφάσεις του δημιουργού κ πώς τελικά αυτές είναι που κάνουν τη διαφορά. Όποιος θέλει ας επενδύσει αυτόν τον λίγο χρόνο, πιστεύω δε θα χάσει.

Castledoque wrote: Εντάξει τώρα αν συγκρίνουμε τη σκηνοθεσία του Jonathan Demme ειδικά στη συγκεκριμένη ταινία με τη σκηνοθεσία σε οποιοδήποτε GK...

Νομίζω εκείνο που δείχνει το βίντεο και σχετίζεται με τη συζήτησή μας είναι ότι η αισθητική και οι τεχνικές αφήγησης δεν είναι πάντοτε απολύτως μετρήσιμες ή ορατές δια γυμνού οφθαλμού αλλά δεν παύουν να επηρεάζουν δραστικά την τελική εντύπωση. Υπό αυτό το πρίσμα, θεωρώ καίρια την τοποθέτηση του Astronaut (άσε που το βίντεο από μόνο του ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον).

Castledoque wrote: Πάντως δε νομίζω πως είναι υποχρέωση των δημιουργών ενός παιχνιδιού να χρησιμοποιούν χρωματικούς συμβολισμούς στα παιχνίδια τους.

Σαφώς και όχι αλλά όταν κάποιος το αποτολμάει και το αποτέλεσμα λειτουργεί, τότε αυτό γίνεται μέρος της ταυτότητας του παιχνιδιού (ή του εκάστοτε media). Η POS επέλεξε να αφαιρέσει αυτό το στοιχείο (μάλλον δεν είχε τους κατάλληλους ανθρώπους να το υποστηρίξουν, βασικά, αλλά οκ), αλλοιώνοντας εμφανώς την ταυτότητα του game, ενώ παράλληλα το αντικατέστησε με κάτι που από αισθητικής άποψης δεν έχει την ίδια δυναμική αλλά δεν φαίνεται να εκτελέστηκε και πολύ σωστά.

Constantine_R wrote: Η αισθητική βασίζεται σε κάποιους νόμους ή είναι μια σειρά κανόνων που προκύπτουν από την εμπειρία;

Τον όρο "αισθητική" τον χρησιμοποίησα λίγο αυθαίρετα, θέλοντας να περιγράψω το συνολικό εικαστικό αποτέλεσμα. Στην προκειμένη περίπτωση περιλαμβάνει την επιλογή της τεχνοτροπίας, την ποσότητα της πληροφορίας(ανέφερε πολύ εύστοχα ο Castledoque τη "φορτωμένη λεπτομερή καταγραφή", βλαχομπαρόκ θα έλεγα εγώ κ θα αποσαφηνίσω μετά), τη χρωματική παλέτα, κλπ. Τη γενική καλλιτεχνική διεύθυνση δηλαδή.

Για τους κανόνες θα γράψω παρακάτω για να συμπεριλάβω κ τα άλλα που είπες.

Constantine_R wrote: Θέλω να πω, όταν λες "ξεκουράζει το μάτι" τι εννοείς; πως το διαπιστώσαμε; βασίζεται στο ότι το μάτι (όπως κάθε μηχάνημα) "δουλεύει" ευκολότερα στη μέση του φάσματος ή είναι μια κατάσταση που φαίνεται πως εξυπηρετεί το σκοπό;

Έχει να κάνει κ με το φάσμα, έχει να κάνει κ με τη φωτεινότητα των χρωμάτων (γι αυτό κ ανέφερα την έλλειψη παστέλ), έχει να κάνει με την ποσότητα της πληροφορίας, κ έχει να κάνει κ με τη σύνθεση της σκηνής—ειδικά όταν μιλάμε για στατικές εικόνες, τουτέστιν εικαστικές συνθέσεις προσχεδιασμένες, στημένες από το δημιουργό. (Σε ένα δυναμικό 3D περιβάλλον είναι προφανές ότι δε μπορεί να προβλέψει ο developer πως θα στήσει την κάμερα ο κάθε παίχτης.)

Εξ ου κ το βλαχομπαρόκ. Στο μπαρόκ το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι οι φιοριτούρες κ οι πολυφωνία με τη διαφορά ότι ο καλός τεχνίτης χρησιμοποιεί τη φιοριτούρα για να διαχωρίσει τις φωνές του, όχι για να τις τονίσει γενικώς κ αδιακρίτως. Στο κάδρο που έφερα ως παράδειγμα ΌΛΑ τραβάνε την προσοχή του παίχτη! Σε αντίστοιχους μουσικούς όρους, κάποιος έχει μιξάρει όλα τα όργανα εξίσου δυνατά, έχει γυρίσει το διακόπτη στο μονοφωνικό κ έχει ανοίξει το treble στο full. Όπως θα κουραζόταν ένα αυτί να ακούσει την πιο όμορφη μουσική υπό αυτές τις συνθήκες, έτσι κουράζεται κ το μάτι. Πιστεύω ότι τα μολύβια, η αχρωμάτιστη σκηνή, είναι αξιόλογη αλλά θάβεται πίσω από την υπερβολή...

Αν κάνεις google image "photograhy composition" ( πριν από σένα για σένα ) θα καταλάβεις αμέσως τι εννοώ—οι εικόνες που έχουν στηθεί σωστά έχουν σαφές θέμα, background κ συνήθως κ κάποιο χώρο που είναι "αδιάφορος". Αυτά δεν είναι δικές μου ονειρώξεις για το πώς στήνεται ένα κάδρο, είναι αποτέλεσμα μελέτης κ εμπειρίας εκατοντάδων—κυριολεκτικά—χρόνων.

Constantine_R wrote: αυτή η αισθητική θα παραμείνει ίδια σε 10 χρόνια; ο van Gogh έχει τεράστια καλλιτεχνική αξία αλλά στη εποχή του όλοι τον είχαν για τα σκ@$%! Δεν μπορώ να δεχτώ ότι όλοι οι επικριτές του ήταν εμπαθή άτομα που ζήλευαν τη μεγαλοφυΐα του και ραδιουργούσαν την καταστροφή του. Με βάση κάποια αισθητική τον έκριναν φαντάζομαι. Ο van Gogh λοιπόν τι είναι; Είναι η μεγαλοφυΐα που έθεσε καινούργιους κανόνες στην αισθητική ή είναι η μεγαλοφυΐα που έχοντας βαθιά αίσθηση της αισθητικής παρουσίασε κάτι διαφορετικό;

Ο Van Gogh είναι ένα πολύ ευτυχές παράδειγμα γιατί έχει χρησιμοποιήσει εκτενέστατα αντίθεση μπλε/πορτοκαλί

Έχεις πολύ δίκιο στο ότι πολλές φορές καλλιτεχνικές καινοτομίες παρεξηγούνται από την πλειοψηφία κ αναγνωρίζονται αφού περάσει καιρός. (Βλ. Walking Dead, λέω εγώ τώρα... ). Επίσης έχεις πολύ δίκιο ότι με τα αισθητικά κριτήρια της εκάστοτε εποχής απορρίπτονταν καινοτόμοι καλλιτέχνες γιατί όντως το κοινό δεν ήταν έτοιμο να τους δεχτεί. Παρόλα αυτά, ιστορικά αυτό έχει συνήθως να κάνει όχι με απλή παραμέληση των κανόνων όσο με σπάσιμο της φόρμας κ εισαγωγή νέου "λεξιλογίου". (Στραβίνσκι+πρεμιέρα της Ιεροτελεστίας της Άνοιξης=ντομάτες! Πλέον συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα έργα της μουσικής λογοτεχνίας).

Νομίζω ότι για τα κάδρα του GK20 μπορώ με ασφάλεια να πω ότι δεν πρόκειται να γράψουν ιστορία στο χώρο των εικαστικών. Αν τα φέρει ο καιρός κ διαψευσθώ, αφενός θα είμαι ο πρώτος που θα παραδεχτεί το λάθος του, αφετέρου θα φάω το καπέλο μου.

Όσο για το αν ήταν ο Van Gogh μεγαλοφυΐα, δεν ξέρω, πάντως είναι σίγουρα σημαντικός ζωγράφος, κ δεν το λέω εγώ, το λέει η καλλιτεχνική κοινότητα. Προσωπικά μου αρέσει πολύ περισσότερο ο Rebrandt αλλά δε μπορώ να μην αναγνωρίσω την τέχνη του Van Gogh, ο οποίος βέβαια δεν ήταν ούτε ο πρώτος (μακράν) ούτε ο μόνος ιμπρεσιονιστής, κ σαφώς ήταν επηρεασμένος από τους σύγχρονούς του. Οπότε η όποια μεγαλοφυΐα δεν είναι σύμπτωμα προσωπικό όσο κοινωνικό (όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα σε όλες τις τέχνες).

Constantine_R wrote: Συμφωνώ απόλυτα με το

AstronautDown wrote: κ τέχνη χωρίς περιορισμούς δε γίνεται.

που το θεωρώ δηλαδή αξιωματικό. Οι περιορισμοί όμως πηγάζουν από τον καλλιτέχνη και είναι προσωπικοί ή είναι κάποιες νόρμες που "πρέπει" να ακολουθούνται; Αν είναι το δεύτερο και μόνο αυτό. Τότε θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να έχουμε καλλιτεχνικές επαναστάσεις;

Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Η μαγεία των κανόνων είναι ακριβώς το ότι μπορούν να σπάσουν. Για να τους σπάσεις όμως πρέπει πρώτα να τους ξέρεις. Τέχνη δε γίνεται τυχαία αλλά μέσα από συνειδητές επιλογές. Οι περισσότερες καλλιτεχνικές επαναστάσεις έχουν προκύψει "βίαια". Όμως αν ψάξεις όλη την ιστορία της τέχνης θα βρεις ότι οι καλλιτέχνες-πρωτοπόροι είχαν βαθύτατη κατανόηση του τι προϋπήρχε.

Κ έρχομαι στην αρχική σου ερώτηση. Το ανέφερα κ πριν για το καδράρισμα. Οι κανόνες προκύπτουν και από αισθητικές επιλογές κ από εμπειρία κ ψυχρά επιστημονικά. Για παράδειγμα: το μουσικό διάστημα του τριτόνου απαγορευόταν στο μεσαίωνα κ είχε ονομαστεί diabolus in musica . Οι λόγοι ήταν τόσο αισθητικοί όσο κ πρακτικοί. Οι κανόνες προσαρμόστηκαν γιατί οι κλίμακες κ η ελλιπής αρμονία της εποχής δεν είχε που να το βάλει (πρακτικά) για να ακουστεί "καλά" (αισθητικά)... κ άρα απαγορεύτηκε με θρησκευτική αιτιολόγηση (ου 666!). Άλλο παράδειγμα: στα μέσα του 20ου αιώνα μετά τους 2 παγκόσμιους πολέμους προέκυψε το κίνημα του avant-garde (σε όλες τις μορφές τέχνης). Το κίνημα χαρακτηρίζεται από πλήρη ρήξη με ό,τι παλιό κ αναδόμηση από το μηδέν. Ο λόγος ήταν καθαρά κοινωνικός, οι καλλιτέχνες θέλησαν να δείξουν τον αποτροπιασμό τους για τον πόλεμο κ αποκήρυξαν όλους τους προηγούμενους κανόνες κ φόρμες θεωρώντας πως ήταν μέρος του συστήματος που έφτασε την ανθρωπότητα σε αυτή την κατάσταση.

Οπότε καταλαβαίνεις ότι οι κανόνες είναι κάτι που είναι μεν ρευστό αλλά είναι κ αποτέλεσμα μιας μεγάλης πυραμίδας γιγάντων που κάθονται στις πλάτες γιγάντων κ.ο.κ.

Συγγνώμη που χώνομαι στα τόσα ενδιαφέροντα που λέτε. Τρία πραγματάκια μόνο.

Castledoque wrote: Ναι το σωστό PR αυτό θα ήταν. Αν όμως διαβάσεις τα σχόλια, μόνο που δεν τον λυντσάρανε τον άνθρωπο.

Το GK, ειδικά το πρώτο, ανήκει στο Hall of Fame των adventures, βρίσκεται σε top-10 λίστες στο 80% (τυχαίο νούμερο, δεν ξέρω ακριβώς) περίπου των avdentur-άδων, όταν μας ρωτάνε τι είναι adventure απαντάμε "Σαν το Mokey Island και το Gabriel Knight.", θεωρείται κλασσικό και φυσικά έχει φανατικούς οπαδούς. Τι πίστευες ότι δεν θα έπεφταν πάνω τους να τους φάνε. Ακόμα και αψεγάδιαστο να ήταν και να είχε μόνο ένα ορθογραφικό λάθος σ' ένα διάλογο θα τα άκουγαν. Δεν υπήρχε περίπτωση. Το αντίθετο θα μου φαινόταν παράξενο.

alkis21 wrote: Μιλώντας από προσωπική πείρα, ήταν χαμένος από χέρι από τη στιγμή που ακούμπησε το πληκτρολόγιο. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει ο developer είναι να μην εμπλακεί καν σε τέτοιες συζητήσεις, γιατί τον οδηγούν στη λούμπα να υπερασπιστεί το δημιούργημά του και να αρχίσει τις δικαιολογίες.

Δεν διαφωνώ αν και να πω την αλήθεια του βγάζω το καπέλο που απάντησε. Προσωπικά θέλω να υπάρχει αυτή επικοινωνία και όχι να μας συνδέουν με Κάιρο. Απλά αυτά που έγραψε είναι λάθος. Το χειρίστηκε λάθος και ενώ βρισκόταν εν βρασμό. Το να γράφει ότι δεν τον στήριξαν και ότι έτσι δεν θα ξαναβγάλει adventure τότε το πιθανότερο είναι να του απαντήσουν μην σώσει και ξαναβγάλει. Τι περίμενε; Ότι θα τον καλόπιαναν;

Fallen_Angel wrote: Εξετάζω την πρόθεση και την αιτιολογία που ισχυρίζεται η εταιρεία. Εάν δεν είχε τα μέσα (λεφτάκια) να κάνει ένα πολύ καλό remake, γιατί το έκανε to begin with;

Μάλλον η απάντηση βρίσκεται σ' αυτό που έγραψε:
"There might be a real chance that Activision orders a GK4 with a real budget. Whether we develop it or someone else, that’s still to be seen, but all this negativity might only result in driving them away from pursuing such a goal."
Ότι μάλλον ήθελε να διαφημιστεί στην Activision με ένα all time classic το οποίο και θα πουλούσε σαν τρελό και να πάρει τα λεφτά για να κάνει ένα GK4 και με όλη αυτή την κατακραυγή φοβήθηκε ότι δεν θα γίνει. Προσοχή. Δεν λέω ότι ήθελε να τσεπώσει τα λεφτά αλλά ότι θα ήθελε να διαχειριστεί ένα μεγάλο budget για να κάνει κάτι που αγαπάει. Μάλλον όμως η επιλογή τους να ασχοληθούν μ' ένα τέτοιο παιχνίδι τους γύρισε μπούμερανγκ. Γιατί το GK έχει φανατικούς οπαδούς που θα ψείριζαν μέχρι και το τελευταίο pixel.

Fallen_Angel wrote: ΟΚ, αλλά εφόσον είχαν περιορισμένο κεφάλαιο, γιατί να κάνουν remake ένα μεγάλο παιχνίδι, με φανατικούς όπως πολύ σωστά λες οπαδούς, όπου όλο το βάρος θα έπεφτε στις βελτιώσεις του τεχνικού τομέα; Γιατί δεν πήραν το διήγημα της JJ να φτιάξουν μια ολοκαίνουρια ιστορία, κάτι σαν προοίμιο του GK4 που κυνηγούν; Θα ήταν μικρούλι, θα ήταν αντιπροσωπευτικό, θα μπορούσαν να κάνουν πολύ καλή δουλειά ανοίγοντας σε όλους την όρεξη με νέο υλικό. Δε βγάζει κανένα νόημα η απάντησή του imho, σε πολλά επίπεδα.

Κοίτα. Υποθέσεις κάνω. Δεν μπορώ να ξέρω. Αλλά τι καλύτερο από το να κάνουν ένα remake στο αγαπημένο GK1 και το οποίο λόγο της φήμης του θα πουλούσε σαν τρελό; Θα ήταν και μια καλή διαφήμιση προς Activision μεριά. Εννοώ ότι ίσως να προτίμησαν κάτι πιο σίγουρο από το να πάνε σε κάτι το οποίο θα είχε περισσότερο ρίσκο. Άσε που μάλλον θα ήταν και πιο οικονομικό από το να σχεδιάσουν κάτι από την αρχή, έστω και αν ήταν μικρό. Αλλά όλα αυτά είναι υποθέσεις. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος και ούτε έχω φυσικά πληροφορίες από μέσα.

Fallen_Angel wrote: Εμένα, να με συμπαθάτε, αλλά μόνο μπράβο δε λέω όταν μια εταιρεία πρέπει να βγάλει patch για τόσο σοβαρά προβλήματα (και όχι για glitches, ή απίθανες ασυμβατότητες με συγκεκριμένους Η/Υ και προγράμματα). Απαράδεκτο. Dead ends; Από λάθος σχεδιασμό; Και σε remake έτοιμου παιχνιδιού;

Συμφωνώ 1000%. Όπως ο AstronautDown ως καλλιτέχνης ενοχλείται από το αισθητικό κομμάτι, εγώ ως προγραμματιστής νιώθω τρομερά ενοχλημένος από το τραγικό bug.

Fallen_Angel wrote: ΟΚ, αλλά εφόσον είχαν περιορισμένο κεφάλαιο, γιατί να κάνουν remake ένα μεγάλο παιχνίδι, με φανατικούς όπως πολύ σωστά λες οπαδούς, όπου όλο το βάρος θα έπεφτε στις βελτιώσεις του τεχνικού τομέα;

Remake έκαναν πάνω από όλα γιατί ήταν το μεγάλο τους όνειρο, αυτό που κυνηγούν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από τότε που έκαναν αλλεπάλληλες επισκέψεις στη φάρμα της Jane με τα γουρουνάκια και τους έριχνε συνεχείς χυλόπιτες, προτού τελικά υποκύψει. Και κανείς δεν μπορεί να πει σε κάποιον να μην κυνηγά το όνειρό του. Από κει και πέρα, εγώ δεν είδα να τους γυρνάει κανένα μπούμερανγκ, όσο περισσότερο παίζω τόσο θεωρώ ότι τα κατάφεραν μια χαρά κι έφτιαξαν παιχνιδάρα. Απλά αντιμετωπίζουν τη μόνιμη μουρμούρα της αντιπαθητικής αυτής φάρας στην οποία ανήκουμε και ονομάζεται adventure gamers (οι παίκτες, όχι το site), η ίδια φάρα που 15 χρόνια πριν έβριζε σωρηδόν το Grim Fandango. Όμως ίσως πλέον η άποψη αυτών να μην είναι και τόσο ενδεικτική. Διαβάστε ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο που έγραψε ο Agustin Cordes στο Facebook:

Perhaps we're no longer catering to the core adventure game community. This topic makes it seem as if Adventure Gamers is somehow determining the success or failure of the GK Remake. And clearly it's not. They're an amazing, strong community, and like every forum they have good and bad moments. However, the fact remains that they're no longer representative of the big picture. Adventure games are transcending the historical "niche" audience. I realized this with Serena, which was widely discussed everywhere (especially on Steam), yet in Adventure Gamers was received with a simple "meh". I'm not saying they should have praised or bashed the game, just *talked* about it, but not even that happened.

It sounds crazy but it would seem that our biggest and most responsive audience lies on Steam now, not Adventure Gamers. It's very ironic, to say the least.

In short, Phoenix will have to decide if the GK re-release was a hit or miss based on the general response of many communities and websites -- but not Adventure Gamers alone. They're only ONE part of the picture now.