Μαντινάδες

Μια μεγάλη μαντινάδα από ένα κρητικό δίσκο :

Μ΄αρέσει η άστατη ζωή
γεννήθηκα αλάνι
μ΄αδυναμία στο πιοτό
στ΄όπλο και στο φουστάνι.

Δεν θέλω σχέσεις μόνιμες
δεσμεύσεις κι ιστορίες
κουμάντα , περιορισμούς
ζήλειες και φασαρίες .

Έχω ατίθαση καρδιά
μωρό μου από τη φύση
κι άθρωπος δεν - ε- βρέθηκε
να την-ε- κυβερνήσει

Στα τεντώμενα τα σχοινιά
μ΄αρεσέσει να κινούμαι
κανόνες δε με πιάνουνε
και νόμους δε φοβούμαι

Καρδιά ΄χω από σίδερο
κι εγωισμό ατσάλι
μα λιώνουνε σα θα βρεθώ
σε μια καυτή αγκάλη

Μ΄έστειλε ο Θιός να υπηρετώ
αιώνια τη γυναίκα
μα όριο δε μου ΄βαλε
να είναι μια ή δέκα

Φίλε και πως ν΄αντισταθώ
στο έρμο το φουστάνι
σα σηκωθεί που ανάστατο
όλο τον κόσμο κάνει


Ο άντρας είναι κηνυγός
μωρό μου από τη φύση
όπλο και θήραμα μπορεί
να τονε συγκινήσει

Δίκανο θελει στο λαγό
να σημαδέψει ευθεία
μα τ΄όπλο ντου στον έρωτα
είναι η γοητεία

κοκκινομάλλες ,καστανές
ξανθομαλλούσες βιόλες
έχω στα στήθια μια καρδιά
που σας χωράει όλες

Για την αγάπη σας τρελλό
με βγάλανε κι αλήτη
γιατί τις νύχτες δε πατώ
τα πόδια μου στο σπίτι.

Αν είναι θε μου ο έρωτας
ως λένε αμαρτία
τότε δηλώνω αμρτωλος
να κλείσει η ιστορία.

Θα κηνυγώ και θα γλεντώ
μέχρι να ξεψυχίσω
γιατί μονάχα μια φορά
στο κόσμο αυτο θα ζήσω.

Κι αν είναι θε μου έγκλημα
που βγήκα νταλκαδιάρης
στα στήθια έχω τη καρδιά
κι έλα να μου τη πάρεις.

Ότι και να 'χει ο Κρητικός
με λόγια δεν το λέει
με μαντινάδες χαίρεται
με μαντινάδες κλαίει

από το βαγγέλη

Κάθε πρώι εγώ ξυπνώ
με μάτια βουρκωμένα
φαίνεται κλαίω στα όνειρα
που έχασα εσένα

Είναι οι καρδιές μας δυο βουνά
που αντάμα τα'χουν βάλει
και καρτερούν ένα σεισμό
για ν'ανταμώσουν πάλι.

Έφτιαξε πάλι η μοναξιά
κορμί και μ'αγκαλιάζει
και του'δωσε η σκέψη μου
μορφή απού σου μοιάζει

νιώσε τον πόνο μια φορά
π΄αισθάνομαι για σένα,
κι ύστερα πες μου πως μπορείς
να ζεις χωρίς εμένα ...

Σκόνη ν' αγγίξει απάνω σου
θεριό με κάνει η ζήλια
σκέψου να πούνε σ' αγαπώ
σ' άλλο τα δυο σου χείλια

για τον κώστα που έφυγε :

Κοιτάξτε μάτια, πρόσωπο,
χαμόγελο και χάρη
δεν είναι ο χάρος άδικος
που ήρθε να τα πάρει;

Ο αετός βγαίνει ψηλά
γι'αυτό τον εμισούνε
πουλιά μεγάλα και μικρά
που χαμηλά πετούνε

Η λεβεντιά στον άνθρωπο
Δεν ειν' η ομορφιά του
Αλλά το τι αισθάνεται
Για τσ' άλλους η καρδιά του

από το βαγγέλη

για σου ρε διοματάρη με τσι μαντινάδες σου :

την πεθερά μου άμα δω
στην πόρτα να σιμώνει
με πιάνει άσμα αλλεργικό
και παίρνω κορτιζόνη

ο νικήτας λέει :

Τηn πεθερά μου εθώρουνα
οψάργας στ' όνειρο μου
κι έμοιαζε με το διάολο
κι έκανα το σταυρό μου

Παρασκευή και Σάββατο
να μην ποτίζεις γλάστρες
γιατί περνώ με την bmw
και τη γεμίζω λάσπες

μαυράκης ο χιουμορίστας

Ραβδίζω και σε σκέφτομαι
πάρε μια βέργα κι έλα
γιατί έχω ακόμα αράβδιστα
μια κατοστή μουρέλα

μία μακάβρια - αστεία μαντινάδα :

Σαν θα πεθάνω βάλτε μου
το κινητό στο μνήμα
μα μη με θάψετε βαθιά
γιατί δεν θα χω σήμα

Me 4x4 kai kagkela apo piso
opou thoro zooklopi, glako na boithiso :PPP

Genika ligo zerbaki na akouso tha grapso tis apeires...

Poly gelio exoun episis kai ta krhtika anekdota.. Peran apo auta tou Bitorou, pou kikloforoun kai sto Internet, eixa agorasei mia fora pou taksideua den thimamai me poio ploio apo Xania, agorasa biblio me anekdota pou eixe kai doro kanonika CD me ta anekdota, tis Prinarotsites tou Prinaraki!!! Milame gia poly gelio.. Opote thelo na xalaroso bazo eite auto, eite Kontaro gia na ftiakso diathesi,...

p.s. Oloi oi krhtikoi edo mazeutikame??