Anna's Quest

Σαν σελίδες παιδικού παραμυθιού...

Η Anna και το σκοτεινό δάσος

Μια φορά κι έναν καιρό, δυτικά του σκοτεινού δάσους, σε ένα καταπράσινο αγρόκτημα, ζούσε ένα κοριτσάκι, η Anna, με τον αγαπημένο παππού της. Η ζωή τους ήταν απλή και ήσυχη, μα το στοργικό φως της αγάπης ζέσταινε γλυκά την καθημερινότητά τους. Μη φανταστείτε πως η  Anna ήταν κανένα ατίθασο αγοροκόριτσο. Αντιθέτως  ήταν ένα καλό και υπάκουο κορίτσι, που δε θα στεναχωρούσε ποτέ τον παππού της. Έτσι, όταν αυτός της απαγόρεψε να εξορμήσει στο μυστηριώδες δάσος, η Anna κλείδωσε βαθιά μέσα της κάθε ίχνος περιέργειας και δεν σκέφτηκε ποτέ να αψηφήσει την εντολή του. Μέχρι που μια μέρα ο παππούς έπεσε βαριά άρρωστος στο κρεβάτι. Τότε, παρά τα παρακάλια του, για πρώτη φορά στη μικρή ζωή της, η Anna τον παράκουσε και έτρεξε για βοήθεια βαθιά μέσα στο τρομαχτικό δάσος.  Όμως εκεί, αντί για βοήθεια, βρήκε μια κακιά μάγισσα, που την κλείδωσε σε ένα πανύψηλο κάστρο με επικίνδυνα μυστικά και παράξενα μηχανήματα. Η Anna δεν άργησε να καταλάβει τον δόλιο σκοπό της απαγωγής της. Μια υπερφυσική δύναμη που μέχρι τώρα δεν ήξερε πως διέθετε και που η κακιά μάγισσα εποφθαλμιούσε: την τηλεκίνηση...

Ένας φίλος ήρθε απόψε απ' τα παλιά...

Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε το παραμυθένιο σύμπαν του Anna's Quest. Τη μικρή Anna τη γνωρίσαμε πρώτη φορά το 2012, όταν είχε κυκλοφορήσει το πρώτο επεισόδιο της περιπέτειάς της ως ανεξάρτητη παραγωγή του Αυστραλού Dane Krams της Krams Design. Τότε ήταν σχεδιασμένο στην AGS μηχανή και έτρεχε στη μέγιστη δυνατή ανάλυση που επιτρέπει η συγκεκριμένη μηχανή: 1024 x 768. Τα πανέμορφα καρτουνίστικα γραφικά που παρέπεμπαν σε σελίδες παιδικού παραμυθιού, οι ευχάριστοι γρίφοι και η γλυκύτατη ηρωίδα τράβηξαν την προσοχή, όμως πολύ γρήγορα το παιχνίδι εξαφανίστηκε από τα ραντάρ και το πρώτο κεφάλαιο αποσύρθηκε από την κυκλοφορία.

Μια μυστηριώδης δήλωση του δημιουργού πως η Anna θα επιστρέψει σύντομα καλύτερη από ποτέ αναπτέρωσε τις ελπίδες πως το παιχνίδι δεν έγινε vaporware, όμως χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός για να μάθουμε πως η οριστική εκδοχή της ιστορίας της μικρής Anna θα κυκλοφορήσει ως ενιαίο παιχνίδι από την μεγάλη πλέον "αντβεντσουρομάνα" Daedalic. Κάπως έτσι, τρία χρόνια αργότερα, στις ζεστές μέρες του φετινού καλοκαιριού, η περιπέτεια της Anna φτάνει επιτέλους στις οθόνες μας αναβαθμισμένη στην Visionaire 4 μηχανή, με widescreen HD αναλύσεις και τον καλογυαλισμένο χειρισμό των παιχνιδιών της Daedalic.

(εικόνες βγαλμένες λες από σελίδες παιδικού βιβλίου...)

Παραμύθι, παραμύθι, το κουκί και το ρεβίθι...

Για μια ακόμη φορά η Daedalic μας αφηγείται ένα γλυκόπικρο παραμύθι με διακριτικές πινελιές σκοτεινιάς, που μοιάζει πλέον να είναι η ειδικότητα της. Οπωσδήποτε το αποτέλεσμα δεν απογοητεύει. Το Anna's Quest παίζει αγαπησιάρικα με τα στερεότυπα των κλασικών παραμυθιών άλλοτε ακολουθώντας τα και άλλοτε ανατρέποντάς τα, όπως έκανε περίπου και η σειρά των King's Quest στις καλύτερες στιγμές της. Η μικρή Anna είναι μια γλυκύτατη (σε βαθμό που μπορεί να σας προκαλέσει υπεργλυκαιμία) ηρωίδα. Αν και κάπως μονοδιάστατα και σχεδόν αηδιαστικά καλή, τελικά κερδίζει την συμπάθεια μας, χάρη στην τόλμη και την αποφασιστικότητά της, αλλά και την εξαιρετική δουλειά της Sophie Le Neveu στην απόδοση της φωνής της.

Στο μεγαλύτερο μέρος του, το σενάριο του παιχνιδιού είναι ένα χαριτωμένο αν και κάπως απλοϊκό παραμύθι για τη μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, με σαφέστατα διακριτούς άσπρους και μαύρους ρόλους. Ωστόσο λίγο πριν το τέλος έρχεται μια τολμηρή και έξυπνη ανατροπή που ποτίζει με γκρίζο το μέχρι τότε ξεκάθαρο τοπίο. Τα κίνητρα των κακών φανερώνονται και ξαφνικά βρίσκουμε μπροστά μας  χαρακτήρες πιο σύνθετους και πιο ενδιαφέροντες από ό,τι περιμέναμε, ενώ και οι "αθώοι" της υπόθεσης (με μόνη εξαίρεση την γνήσια αθωότητα της Anna) αποδεικνύονται μικρόψυχοι, μισαλλόδοξοι ή απλώς λίγοι...  

Ταυτόχρονα, μια διαμάχη ανάμεσα στον κόσμο της επιστήμης και της μαγείας έρχεται στο προσκήνιο, που μέχρι τότε απλώς υπονοείται, κάποιοι δευτερεύοντες χαρακτήρες αποδεικνύονται καταλυτικοί, για κάποιους άλλους παραμένει αδιευκρίνιστος ο πραγματικός τους ρόλος, αλλά και οι σκοτεινές φιγούρες που κινούν τα νήματα στο παρασκήνιο αποκαλύπτονται άλλες από αυτές που νομίζαμε. Γενικά καταλαβαίνουμε πως έχουμε να κάνουμε με ένα σύμπαν πιο πλούσιο και πολυεπίπεδο από ό,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα και κεντρίζεται το ενδιαφέρον μας να το γνωρίσουμε βαθύτερα, καθώς και να δούμε τις αντιδράσεις της Anna στα νέα δεδομένα, όμως τότε... το παιχνίδι τελειώνει. Και εδώ έγκειται η βασική αδυναμία στο σενάριο: Πως όλα αυτά γίνονται ελάχιστα πριν το τέλος, οπότε μοιραία μένουμε με την όρεξη και με ένα γλυκόπικρο φινάλε που μας αφήνει με αρκετά ερωτηματικά και κάμποση θλίψη.

(παραμύθι με σκοτεινές πινελιές...)

Θα έχουμε περισσότερες απαντήσεις σε κάποιο ενδεχόμενο sequel; Ίσως, όμως προς το παρόν έχουμε στα χέρια μας μόνο το παρόν παιχνίδι. Ομολογουμένως το βρίσκω κάπως προβληματικό να περιδιαβαίνουμε για 12-13 ώρες ένα παραμυθένιο σύμπαν και στην τελευταία ώρα να ανακαλύπτουμε πως στην πραγματικότητα έχουμε δει μόνο μια μικροσκοπική γωνιά του, ειδικά δεδομένου πως η γωνιά αυτή είναι σχετικά φτωχή σε σχέση με το σύνθετο lore που υπονοείται. Οπωσδήποτε αξίζουν εύσημα στον Dane Crams για την τολμηρή του επιλογή να οδηγήσει το σενάριο σε πιο βαθιά και αδιερεύνητα νερά, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω το πρόβλημα αφηγηματικής ισορροπίας που δημιουργείται... Να διευκρινίσω πάντως προς αποφυγή παρεξηγήσεων πως το παιχνίδι διαθέτει ένα απόλυτα ολοκληρωμένο, αν και κάπως βιαστικό, φινάλε.

Good ol' traditional quests

Οι γρίφοι του  Anna's Quest είναι έξυπνοι και ευχάριστοι, με σωστή και μετρημένη δόση δυσκολίας. Η λογική τους παραπέμπει σε μνήμες από παλιά αγαπημένα adventure, χωρίς να τα πηθικίζει, σε αυτό άλλωστε βοηθάει σημαντικά και το σκηνικό μαγείας και παραμυθιού, όπου διαδραματίζεται η ιστορία. Η χρήση των τηλεκινητικών δυνάμεων της ηρωίδας πασπαλίζει με ποικιλία και νοστιμίζει το παραδοσιακό inventory-based gameplay. Ωστόσο πρέπει να ομολογήσω (λαμβάνοντας υπόψη και την πιθανότητα κάποιου βαθμού προσωπικού puzzle burnout) πως, αν και ποτέ δεν ένιωσα πλήξη, ήταν λίγα τα σημεία όπου ενθουσιάστηκα. Καθ΄όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού με διακατείχε μια αδιόρατη αίσθηση πως οι γρίφοι είναι μεν έξυπνοι και καλοστημένοι, αλλά πως σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια της ίδιας εταιρείας βρίσκονται αρκετά σκαλιά πιο κάτω όσον αφορά την ευρηματικότητα και την παικτική απόλαυση. (Πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό τα Night of the Rabbit, Whispered World, Chains of Satinav και Memoria.) Σα να τρώω ένα καλομαγειρεμένο πιάτο, που όμως το έχω δοκιμάσει πρόσφατα σε ακόμα καλύτερη συνταγή.

Πρέπει να προσθέσω πως οι γρίφοι του Anna's Quest είναι μεν όμορφα ενσωματωμένοι, αλλά σε κάποια σημεία προδίδονται οι ανεπαίσθητες ραφές τους στη ροή της αφήγησης. Γενικά έχω την εντύπωση πως ακολουθούν λίγο πιο συχνά από ό,τι θα έπρεπε τη λογική: "Βρες τα συστατικά για το μαγικό φίλτρο", με αποτέλεσμα κάποια στιγμή ο παίκτης να αντιλαμβάνεται πως, όσα κάνει, ελάχιστα προωθούν στην πραγματικότητα την ιστορία. Ομολογουμένως αυτό συμβαίνει λίγο πολύ στα περισσότερα adventure, αλλά η "μαγκιά" είναι να το κρύβουν τόσο επιδέξια ώστε να μην το αντιλαμβάνεται το θύμα... ε , θέλω να πω, ο παίκτης.

Δε θέλω πάντως να δημιουργήσω ψευδείς εντυπώσεις. Όπως ανέφερα και στην αρχή της ενότητας, οι γρίφοι του παιχνιδιού είναι υψηλής ποιότητας και φέρουν άξια της σφραγίδα εγγύησης της Daedalic.

Ανοίγοντας το βιβλίο...

Τα γραφικά στο Anna's Quest είναι χάρμα οφθαλμών. Μην περιμένετε όμως την οπτική πανδαισία του The Whisperered World ή του The Night of the Rabbit. Εδώ δε θα βρείτε οθόνες πλούσιες και φορτωμένες με πληροφορίες. Στο σύμπαν της μικρής Anna, η οπτική απεικόνιση είναι απλή, φωτεινή και πολύχρωμη. Σαν εικονογραφημένο παραμύθι, που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του παιδιού, χωρίς να κουράσει το απαίδευτο βλέμμα του. Στο animation αξίζει ιδιαίτερη μνεία. Η Anna διαθέτει μια αρκετά πλούσια γκάμα κινήσεων και εκφράσεων, (πχ όταν παίρνει κάποιο αντικείμενο ή όταν χρησιμοποιεί τις τηλεκινητικές της δυνάμεις), που προσδίδουν ζωντάνια και πειστικότητα στον χαρακτήρα της. Γενικά ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και των backgrounds είναι τέτοιος, ώστε να δένουν υποδειγματικά μεταξύ τους, πράγμα που δε συμβαίνει πάντα, ακόμα και στα πιο όμορφα παιχνίδια της Daedalic. Είναι πραγματικά αξιέπαινη η προσπάθεια του Krams και της Daedalic σε αυτόν τον τομέα! 

(η Anna και η πριγκίπισσα)

Φωνές και ήχοι

Θυμάστε που κάποτε παραπονιόμασταν για τον κακό ηχητικό τομέα στα παιχνίδια της Daedalic; Ευτυχώς αυτές οι εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η μουσική του Anna's Quest είναι αρκούντως παραμυθένια, οι ερμηνείες των ηθοποιών άριστες, με τις φωνές της Anna και της κακιάς μάγισσας Winfriede να κλέβουν την παράσταση, και τα ηχητικά εφέ αψεγάδιαστα. Σε αυτόν τον τομέα, κανένα παράπονο!

Χειρισμός και τεχνικός τομέας

Με μεγάλη χαρά δηλώνω πως δεν υπάρχει κανένα νεώτερο από το μέτωπο των bugs. Εγώ τουλάχιστον δε συνάντησα κανένα! Επίσης το παιχνίδι μας παρέχει απεριόριστα (μάλλον) saves, πολύχρωμα και φωτεινά menu και τον γνώριμο πια κομψό χειρισμό των πρόσφατων παιχνιδιών της Daedalic: Κίνηση με αριστερό κλικ, επιλογή ανάμεσα σε δύο διαθέσιμες ενέργειες (οι οποίες ποικίλουν) με αριστερό και δεξί κλικ αντίστοιχα πάνω σε κάθε interactive spot, πρόσβαση στο inventory με τη ροδέλα του mouse. Στην κάτω αριστερή γωνία της οθόνης υπάρχει ένα εικονίδιο από το οποίο μπορούμε να ενεργοποιήσουμε τις τηλεκινητικές δυνάμεις της Anna. Τα options είναι πλούσια και περιλαμβάνουν ποικίλα καλούδια, όπως επιλογή της γραφικής ανάλυσης, ξεκλείδωμα του hint system, ενεργοποίηση optional animations (αυτό βάλτε το οπωσδήποτε στο ναι) και κάμποσα volume sliders. Απ' όλα έχει ο μπαξές!

Good game, bad timing

Οπότε που καταλήγουμε; Αν είχε κυκλοφορήσει πριν μερικά χρόνια, ενδεχομένως να είχα εκλάβει το Anna's Quest σαν τη Δευτέρα Παρουσία του adventure gaming. Όμως με τον πήχη να έχει ανέβει πλέον υπερβολικά ψηλά, σήμερα το υποδέχομαι σαν ένα καλό παιχνίδι με έξυπνους γρίφους, παραμυθένια γραφικά, επιδέξια αφήγηση, αλλά και κάποιες μικρές αδυναμίες, που φέρει επάξια την υπογραφή της Daedalic, αν και κάπου, προσωπικά τουλάχιστον, δεν μου έκανε αυτό το παραπάνω κλικ, ώστε να με ενθουσιάσει. Οπωσδήποτε αξίζει της προσοχής σας, ειδικά αν σας αρέσουν τα παραμυθένια σκηνικά στη σειρά των King's Quest ή αν κάπου μέσα σας υπάρχει ακόμα το μικρό παιδί που αγαπάει τα παραμύθια!