Moebius - Empire Rising

Δυο χρόνια μετά την επιτυχημένη καμπάνια του στο Kickstarter ήρθε η ώρα για το Moebius: Empire Rising να κυκλοφορήσει. Το hype που δημιούργησε αυτό το παιχνίδι ήταν μεγάλο και πως θα μπορούσε να μην ήταν όταν πίσω από την ιδέα και το σενάριο βρίσκεται ένας θρύλος του adventure gaming όπως η Jane Jensen-Holmes. Το Moebius είναι το πρώτο παιχνίδι που κυκλοφορεί από τη νεοσύστατη εταιρία της Jensen, Pinkerton Road Studio και το πρώτο που η Jensen είχε τον πλήρη έλεγχο από το Gabriel Knight 3. Όλος όμως ο τεχνικός τομέας πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια της Phoenix Online Studios, της επίσης νεοσύστατης εταιρίας που πέρυσι μας έδωσε το πολύ καλό Cognition.

Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου. (Μαλαχίας 3.1)

Πρωταγωνιστής σε αυτό το adventure είναι ο Malachi (Μαλαχίας) Rector, ένας τρομερά ευφυής, κυνικός, σνομπ και κομψός εκτιμητής έργων τέχνης και αρχαιοτήτων. Το υψηλό του IQ (175), η ειδητική του μνήμη και η τεράστια γνώση του σε θέματα ιστορίας τον καθιστά μια κινούμενη εκτιμητική μηχανή όπου μπορεί να αναγνωρίζει την αυθεντικότητα ενός αντικειμένου μόνο και μόνο παρατηρώντας το. Ο Malachi διατηρεί ένα κατάστημα στην Νέα Υόρκη που ουσιαστικά το διαχειρίζεται η γραμματέας του Gretchen Stern και ταξιδεύει συνέχεια σε περιοχές όπου του ανατίθεται η εκτίμηση κάποιας εν δυνάμει πολύτιμης αντίκας.

(o Malachi Rector δεν είναι τύπος που θα σου κρύψει αυτό που σκέφτεται)

Αυτός ο "Σέρλοκ της τέχνης" όπως πολύ ωραία έγραψε η Dream Specialist στο preview της, ζούσε μια πολυτελή ζωή όπου o μόνος κίνδυνος μπορεί να ήταν κάποιος "αδικημένος" πελάτης. Τα πράγματα όμως ζορίσουν όταν τον προσλαμβάνει η F.I.T.A., μια μυστική οργάνωση που του αναθέσει το εξής αξιοπερίεργο: να ταξιδέψει στη Βενετία και να ανακαλύψει αν το βιογραφικό της πρόσφατα δολοφονημένης Bianca Cardolo ταιριάζει με κάποιας γνωστής γυναίκας της Iστορίας. Κάπως έτσι ο Malachi μπλέκεται σε μια πολιτική συνομωσία όπου παρόν και παρελθόν εναρμονίζονται μέσα από τις θεωρίες του μοναχού Benedict de Mont Froi. Σύμμαχός του σε αυτήν την περιπέτεια θα είναι ο David Walker, ένας πρώην καταδρομέας του αμερικάνικου στρατού που θα γίνει προσωπικός φρουρός του ήρωα μας. Οι δυο πρωταγωνιστές δεν είναι απλά πιόνια σε αυτή την ιστορία αλλά διαμορφωτές αυτής. Είναι φυσιολογικό λοιπόν κάποιοι να μην τους βλέπουν με καλό μάτι.

Η ιστορία του Moebius είναι σίγουρα μια από τις πιο πρωτότυπες ιστορίες που έχουμε συναντήσει ποτέ σε adventure παιχνίδι (και όχι μόνο) και ο Malachi ένας ήρωας που σπάνια βλέπουμε σε adventure. Μέσα από τα επτά κεφάλαια του παιχνιδιού θα ζήσουμε ένα πολιτικό θρίλερ και θα ταξιδέψουμε σε Ευρώπη και Αμερική για να ξετυλίξουμε το κουβάρι. Η Jensen πατάει πάνω σε μια καταπληκτική ιδέα και δίνει ρεσιτάλ. Το Moebius βρίθει ιστορικών αναφορών και λεπτομερειών. Είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού η ποσότητα (και ποιότητα) ιστορικής γνώσης που παρέχεται στον παίχτη από το παιχνίδι και κάτι τέτοιο μόνο η Jensen θα μπορούσε να το κάνει στον χώρο μας. Ω ναι! Σε αυτόν τον τομέα η αγαπημένη μας συγγραφέας επέστρεψε δυναμικά!

Από ‘κει και πέρα, όσοι περιμένετε ένα ακόμα Gabriel, αναθεωρήστε. Το ύφος της Jensen με τους αρχετυπικούς της (και με τη βούλα αυτή τη φορά) ήρωες είναι 100% εδώ αλλά το Moebius δεν είναι σε καμιά περίπτωση μια σκοτεινή ιστορία ενός γυναικά, νοτιαμερικανού μέτριου συγγραφέα. Ο Malachi είναι ακριβώς το αντίθετο. Το μόνο κοινό που έχουν είναι η σημειολογία του ονόματός τους και ο κυνισμός τους που πηγάζει όμως από διαφορετικά αίτια. Από ‘κει και πέρα ο Malachi ξέρει τι θέλει και πως θα το πάρει, τα κίνητρά του διαφέρουν από οποιονδήποτε συμβατικό ήρωα κι ακόμα ίσως και η σεξουαλικότητά του δεν είναι ξεκάθαρη. Τα όρια… εκτίμησης των δυο πρωταγωνιστών έχουν δοθεί έτσι που να αφήνουν σαφείς υπόνοιες για τις προτιμήσεις τους, ιδιαίτερα του Walker. Η σχέση Malachi και Walker είναι μια σχέση Αχιλλέα-Πάτροκλου, ενός αξιωματικού με τον υπασπιστή του και η Jensen έχει φροντίσει να αγγίξει και αυτή την ευαίσθητη χορδή.

(oι χώροι έχουν σχεδιαστεί με λεπτομέρεια)

Καὶ τίς ὑπομενεῖ ἡμέραν εἰσόδου αὐτοῦ; ἢ τίς ὑποστήσεται ἐν τῇ ὀπτασίᾳ αὐτοῦ; (Μαλαχίας 3.2)

Ο οπτικός τομέας του παιχνιδιού είναι προϊόν της Phoenix Online Studios και εδώ η συμπαθέστατη εταιρεία μας τα χάλασε λίγο. Καταρχάς από την πρώτη στιγμή θα αντιληφθείτε την ομοιότητα που έχουν τα γραφικά με το Cognition, φυσιολογικό για μια μικρή εταιρία και καθόλου μεμπτό. Οι περισσότεροι χώροι είναι όμορφα σχεδιασμένοι, με αρκετές λεπτομέρειες και φωτεινοί. Δεν λείπουν και κάποιες παραφωνίες ιδιαίτερα στο τελευταίο κεφάλαιο όπου φαίνεται η έμπνευση να λιγοστεύει αλλά το γενικό αποτέλεσμα κρίνεται σαν πολύ όμορφο. Όλα κύλησαν ομαλά και δεν παρατήρησα κάποιο σημαντικό bug, έμαθα όμως ότι σε κάποια συστήματα το παιχνίδι παρουσίαζε πολλά προβλήματα που αργότερα λύθηκαν. Ας ελπίσουμε ότι με την κυκλοφορία του δεν θα υπάρχουν.

Το μεγάλο αρνητικό του Moebius είναι το animation και το χειρότερο είναι του πρωταγωνιστή. Σε γενικές γραμμές τα μοντέλα είναι πιο καλαίσθητα από αυτά του Cognition αλλά ακόμα χοντροκομμένα. Τώρα όσον αφορά τον Malachi, θέλοντας προφανώς να μας δώσουν την εντύπωση ενός λεπτού, κομψού άντρα, σίγουρο για τον εαυτό του τα έκαναν μαντάρα. Δεν ξέρω πως το κατάφεραν αλλά όταν στέκεται δείχνει να καμπουριάζει και όταν περπατάει… πραγματικά δεν ξέρω τι να περιγράψω. Σαν πάπια που έχει λόξυγκα. Πρέπει να το δείτε για να καταλάβετε. Επίσης ενώ οι cutscenes μοιάζουν (όπως και στο Cognition) σαν interactive comic, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την ίδια τη μηχανή γραφικών με το παιχνίδι. Σκηνοθετικά είναι πολύ ωραία δομημένες, εμπνέουν δυναμισμό και μου άρεσε ο τρόπος που φανερώνονται οι σκέψεις του Malachi (σαφέστατη επιρροή από την σειρά "Sherlock"). Οι δυσκολία τους όμως ξεγυμνώνει κάθε αδυναμία που έχουν σαν εταιρία. Προσωπική γνώμη είναι ότι τα παιδιά στη Phoenix θα έπρεπε να είχαν μετρήσει καλύτερα τις δυνατότητές τους και να είχαν "φροντίσει" καλύτερα την καυτή πατάτα που είχαν στα χέρια τους. Ήταν ένα τόλμημα που από τη μια δείχνει ότι θέλουν (και μπορούν εύχομαι) να εξελιχθούν αλλά από την άλλη αφαιρεί πολλούς πόντους από το συνολικό αποτέλεσμα. Το ότι το lip sync δεν συγχρονίζεται θεωρείται πταίσμα.

Οι φωνές των πρωταγωνιστών είναι πολύ καλές. Ο Malachi, τον οποίο υποδύεται ο έμπειρος Owen Thomas, έχει την τυπική αγγλική προφορά που "απαιτεί" να έχει ο χαρακτήρας και ο Walker, ξεχωρίζει με την χαρακτηριστική αμερικάνική προφορά του. Οι περισσότερες φωνές των δευτερευόντων χαρακτήρων δεν είναι και τόσο καλές. Οι περισσότεροι θέλοντας να δώσουν την ανάλογη με την εθνικότητα προφορά τα κάνουν μαντάρα με αποτέλεσμα το παιχνίδι να χάνει λίγο ακόμα και σε αυτόν τον τομέα. Η μουσική είναι του άντρα της Jensen, Holmes, και υπάρχει ένα ταιριαστό θέμα ανάλογα με την περιοχή που βρισκόμαστε. Δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα αλλά τα κομμάτια είναι λειτουργικά και γεμίζουν τις gaming ώρες σας χωρίς να κουράζουν. Στους αρχικούς τίτλους θα ακούσετε ακόμα μια φορά την Raleigh Holmes να τραγουδά ένα υπέροχο κομμάτι, γραμμένο ειδικά για το παιχνίδι.

(oι δυο συνεργάτες του Malachi, Walker και Stern)

Διότι καὶ ἐν ὑμῖν συγκλεισθήσονται θύραι, καὶ οὐκ ἀνάψεται τὸ θυσιαστήριόν μου δωρεάν· (Μαλαχίας 1.10)

Αν τα γραφικά του Moebius θυμίζουν Cognition τότε τι να πούμε για τον χειρισμό του. Είναι ίδιος και απαράλλαχτος. Όσοι ασχοληθήκατε με την κοκκινομάλλα ντετέκτιβ δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα προσαρμογής και εδώ. Κάθε φορά που συναντάμε ένα hotspot και κλικάροντας πάνω του, εμφανίζεται ένα μενού με τις διαθέσιμες επιλογές που μπορούμε να κάνουμε. Αντικείμενα από το inventory μπορούν να αλληλεπιδράσουν μόνο μέσω ειδικής εντολής από το hotspot. Το inventory βρίσκεται δεξιά της οθόνης και εμφανίζεται όταν πάμε το ποντίκι εκεί. Κλικάροντας πάνω σε κάποιο αντικείμενο το "φορτώνουμε" σε μια ειδική θέση και πλέον είναι ενεργοποιημένο είτε να αλληλεπιδράσει με κάποιο αντικείμενο/άνθρωπο, είτε να το συνδυάσουμε με κάποιο άλλο. Αν υπάρχει δυνατότητα να δούμε πιο αναλυτικά ένα αντικείμενο ή να το συνδυάσουμε αυτό "φωτίζεται" όταν πατήσουμε την ανάλογη επιλογή. Πιστό εργαλείο του Malachi είναι το κινητό του όπου μπορούμε να δούμε όποια πληροφορία έχουμε συλλέξει, αντίθετα ο Walker, που θα χειριστούμε δυο φορές, δεν έχει τέτοιες "πολυτέλειες".

Όπως είπαμε και πιο πάνω, ο Malachi μπορεί να βγάζει επί τόπου συμπεράσματα για αντικείμενα και ανθρώπους. Αυτό γίνεται με έναν μηχανισμό όπου εμφανίζεται η εικόνα του ανθρώπου/αντικειμένου που θέλουμε να εξετάσουμε και παρατηρώντας κάποια δοθέντα χαρακτηριστικά επιλέγουμε μια από τις επιλογές που έχουμε στη διάθεσή μας και θεωρούμε ότι ταιριάζει στην περίσταση. Όταν όλες γίνουν σωστά εμφανίζεται η τελική περιγραφή/συμπέρασμα. Μια δεύτερη δυνατότητα του Malachi είναι να αναγνωρίζει ιστορικά μοτίβα. Να συγκρίνει δηλαδή βιογραφικά με ιστορικά πρόσωπα. Αφού έχουμε μαζέψει τις απαιτούμενες πληροφορίες, συγκρίνουμε γεγονότα από τη ζωή του ενδιαφερόμενου με αυτά ιστορικών προσωπικοτήτων και ψάχνουμε για διαφορές μέχρι αρχικά να μείνουν τρεις υποψήφιοι και τέλος ένας. Και οι δυο λειτουργίες είναι αρκούντως διασκεδαστικές και θα τις επαναλάβετε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Προσωπικά δεν τις βαρέθηκα καθόλου.

Αυτό που με πείραξε όμως ήταν οι απροκάλυπτα εύκολοι γρίφοι του. Πολύ εύκολοι και πολύ προφανείς. Το πολύ να φάτε 10 λεπτά κόλλημα και αυτό γιατί έχουν φροντίσει να παίρνετε τα αντικείμενα τη στιγμή που τα χρειάζεστε. Υπάρχουν κάποιες καλές ιδέες αλλά με τον τρόπο που δίνονται δεν αποτελούν ιδιαίτερη πρόκληση. Επίσης στο τελευταίο κεφάλαιο θα αναγκαστούμε να κυκλοφορήσουμε μέσα σε ένα δίκτυο σπηλαίων-λαβύρινθο. Μπορεί το σκηνικό να είναι κατάλληλο για ένα ωραίο και δυναμικό φινάλε αλλά μέχρι να φτάσετε εκεί η διαδικασία καταντά κουραστική και εκνευριστική χωρίς να αποτελεί, ακόμα μια φορά, κάτι το ξεχωριστό. Δεν ξέρω σε τι ποσοστό είναι η Jensen και Phoenix υπεύθυνοι για τους γρίφους αλλά δίνεται η εντύπωση πως το Moebius έγινε κάπως… "’έτοιμο το σενάριο… πάμε τώρα να βάλουμε γρίφους…". Πάντως μέσα στην περίπου δεκάωρη περιπλάνησή σας θα συναντήσετε αρκετούς.

(o Malachi καθώς "ψυχολογεί" ένα χαρακτήρα)

Στο Moebius πεθαίνουμε (μύρισε Sierra). Πεθαίνουμε όταν δεν έχουμε φροντίσει να κάνουμε τις σωστές ενέργειες πριν από κάποιο περιστατικό και αμέσως καταλαβαίνουμε τι έφταιξε. Μην ανησυχείτε αν δεν κάνατε save, υπάρχει και retry. Ακόμα σε 1-2 περιπτώσεις θα ζήσουμε διαφορετικά την ιστορία ανάλογα με το τι κάναμε ή δεν κάναμε. Δεν παίζει βέβαια κάποιον σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη καθώς αυτή είναι προδιαγεγραμμένη αλλά μαζί με κάποιες επιλογές που έχουμε σε διαλόγους μας βάζουν ως παίχτη να πάρουμε θέση για το πόσο "μπάσταρδο" ή "ήρωα" θέλουμε τον Malachi. Τίποτα το ιδιαίτερο. Τέλος το Moebius μας προσφέρει και point system (πάλι μύρισε Sierra). Κάθε φορά που κάποια ενέργεια επιφέρει πόντους ενημερωνόμαστε στο πάνω μέρος της οθόνης. Δεν κατάφερα να το "τερματίσω" που σημαίνει ότι όλο και κάτι μου ξέφυγε.

Διότι ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν, καὶ οὐκ ἠλλοίωμαι· (Μαλαχίας 3.6)

Με το Moebius: Empire Rising η Jane Jensen κάνει μια δυναμική επανεμφάνιση και δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι "ήρθε για να μείνει". Αυτή τη φορά άφησε τους εφηβικούς προβληματισμούς του Gray Matter, στρώθηκε και έφτιαξε μια ιστορία που το βάθος της μπορεί άνετα να συγκριθεί με αυτές του Γαβρήλου Ιππότη δείχνοντας ότι μπορεί να κάνει και άλλα πράγματα εκτός από σκοτεινές ιστορίες μυστηρίου. Αν τώρα εσείς την αγαπήσατε μόνο για αυτό, είναι άλλο θέμα. Δυστυχώς όμως, παρ’ όλη την πραγματικά φιλότιμη προσπάθεια, η Phoenix ρίχνει ένα επίπεδο το παιχνίδι με το κακό animation που δε σε αφήνει να βυθιστείς στην ιστορία. Μπορούμε να της προσάψουμε ανικανότητα; Πολύ βαρύ να ειπωθεί κάτι τέτοιο. Αυτό είναι το "πορτοφόλι" της τη δεδομένη στιγμή και προσπάθησε να αξιοποιήσει τους πόρους της όσο καλύτερα μπορούσε. Αν τα γραφικά σε ένα adventure αποτελούν βασική προϋπόθεση για εσάς, σίγουρα δεν θα μείνετε ικανοποιημένοι, "κάτω από το καπό" όμως κρύβεται ένα μικρό διαμάντι. Επιβάλλεται να το δείτε.