Broken Sword 5 - The Serpent's Curse
- Κυκλοφορία: 2014
- Ανάπτυξη: Revolution Software Ltd
- Πλατφόρμα: PC, Mac, Linux, iOS, Android, PSVITA
Blast from the past!
Το Παρίσι την Άνοιξη…
«Paris in the spring. Passion, romance, l’amour…»
«Once again Paris had shown me her dark side. A brutal robbery, a senseless murder. Nico and I were about to be drawn into a new and terrifying adventure together.»
Σας θυμίζουν κάτι αυτά τα λόγια; Ναι, η αναφορά στο κλασικό πια Broken Sword 1 είναι φανερή και η αύρα του προκατόχου διαχέεται μέσα στο Broken Sword 5: The Serpent’s Curse καθ’όλη τη διάρκειά του. Όχι, πως αυτό είναι κακό. Ίσα ίσα μετά από τους αμφίβολης ποιότητας πειραματισμούς στο gameplay του Broken Sword 3 και ακόμα χειρότερα στη σεναριακή συνταγή του Broken Sword 4 (ακόμα αναρωτιέμαι ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να εκτοπίσει τη Nico σε δευτερεύοντα χαρακτήρα και να βάλει στη θέση της την ξανθόψειρα Anna Maria ως love interest του George), η επιστροφή του σεναρίου και του gameplay στις παραδοσιακές αξίες των δύο πρώτων Broken Sword κάθε άλλο παρά δυσάρεστη είναι. Εξάλλου αυτό υποσχέθηκε ο Charles Cecil στην καμπάνια του kickstarter και αυτό ακριβώς επιθυμούσαν και οι υποστηρικτές της.
Κάπως έτσι, στο ξεκίνημα του παιχνιδιού βλέπουμε τον αμερικανό δικηγόρο George Stobbart να επισκέπτεται ακόμα μια φορά το λαμπερό Παρίσι. Πριν ακόμα προλάβει να συνέλθει από το jet-lag, συναντάει τυχαία την όμορφη δημοσιογράφο Nicole Collard, με την οποία εδώ και χρόνια υπάρχει σε εκκρεμότητα μια αμφίβολη ερωτική σχέση, και γίνεται μάρτυρας μιας κλοπής και ενός φόνου σε μια γκαλερί. Οι δύο ήρωες μας αποφασίζουν να συνεργαστούν για να εξιχνιάσουν το μυστήριο, μια και ο George εκτελεί χρέη δικηγόρου για την ασφαλιστική εταιρεία που ασφάλισε τον κλεμμένο πίνακα, ενώ η Nico ονειρεύεται πάντα τη μεγάλη είδηση που θα της φέρει το Pulitzer. Οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν πως πρόκειται για μια απλή ασφαλιστική απάτη. Ωστόσο ο πίνακας κρύβει μυστικά που δε θα αργήσουν να βάλουν σε θανάσιμο κίνδυνο όχι μόνο το αγαπημένο δίδυμο, αλλά και, οποία έκπληξη, ολόκληρη την ανθρωπότητα.
(Το Παρίσι την άνοιξη... εκεί όπου άρχισαν όλα)
Μια συνταγή που ποτέ δεν παλιώνει
Ναι, σαν ιστορία το σενάριο δε βρίθει πρωτοτυπίας. Άλλωστε σε κανένα Broken Sword (BS) δεν αποτελεί και το πιο δυνατό σημείο. Τολμώ να πω πως η χαμηλών τόνων αστυνομική έρευνα στο πρώτο μισό του παιχνιδιού (που αρχικά είχε κυκλοφορήσει ως επεισόδιο 1) παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την πιο αγωνιώδη αλλά και πιο συμβατική περιπετειώδη ίντριγκα του δεύτερου μέρους, όπου οι δυο ήρωές μας καλούνται για μια ακόμα φορά να σώσουν τον κόσμο. Κατά τα άλλα πάντως, το σενάριο είναι καλογραμμένο και δεν κάνει πουθενά κοιλιά. Ο George και η Nico είναι τόσο αξιαγάπητοι όσο τους θυμόμαστε, η χημεία μεταξύ τους παραμένει σταθερή και οι εκκεντρικοί δευτερεύοντες χαρακτήρες απλώς τα σπάνε. Highlights ανάμεσά τους, ο υπαρξιστής καφετζής πλάι στην γκαλερί (μια πιο καλλιεργημένη εκδοχή του Θρασύβουλα και του «Όλα είναι ατμός») και ο κηπουρός-καλλιτέχνης-φιλόσοφος-χούλιγκαν-γκάνγκστερ Shears (τυπικός βαρεμένος εγγλέζος με το ξυρισμένο κεφάλι και το πάθος για το ποδόσφαιρο και τις μπύρες).
Κάνουν βέβαια και το απαραίτητο πέρασμά τους κλασικές και αγαπημένες εκκεντρικές φιγούρες από τα προηγούμενα παιχνίδια, όπως το τρελαμένο ζεύγος των αμερικάνων τουριστών Henderson, δύο(!) σατανικές γίδες, η psychic ανθοπώλις Fleur, η larger than life λαίδη Piermont και ο σνομπ κριτικός τέχνης Hector Laine. Κοντολογίς πρωτοτυπία ιδιαίτερη μπορεί να μην υπάρχει, μια και οι δημιουργοί του παιχνιδιού προτίμησαν συνταγές ασφαλείς και δοκιμασμένες, αλλά η ποιότητα της γραφής είναι υψηλή και το ραφινάτο εγγλέζικο χιούμορ δίνει ρέστα. (Μην παραλείψετε στη διάρκεια του παιχνιδιού να δείχνετε τους θησαυρούς σας στους υπόλοιπους χαρακτήρες. Οι αντιδράσεις τους σπάνε κόκκαλα, ειδικά όταν τους δείχνετε τον Trevor, την αγαπημένη κατοικίδια κατσαρίδα(!) του George.)
Πριν κλείσω το θέμα του σεναρίου, θα ήθελα να επιστήσω στην προσοχή όσων ενδεχομένως έχουν ευαισθησία σε θρησκευτικά θέματα ότι στην ανέλιξη της πλοκής το παιχνίδι υιοθετεί μια αρκετά «αιρετική» άποψη στο θέμα του Θεού και του διαβόλου.
Η HD ομορφιά ενός δισδιάστατου κόσμου
Με εξαίρεση το ανεξήγητα μουντό Broken Sword 4, ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της σειράς των Broken Sword είναι τα πολύχρωμα και φωτεινά καρτουνίστικα γραφικά. Σε αυτόν τον τομέα το Broken Sword 5 τα καταφέρνει περίφημα. Μας προσφέρει πανέμορφα και φωτεινά backgrounds υψηλής ανάλυσης, στα οποία περιφέρονται με αψεγάδιαστο animation άριστα ενσωματωμένα ψευδο-2D μοντέλα (3D μοντέλα επεξεργασμένα ώστε να μοιάζουν με δισδιάστατα animated sprites, κατά το επιτυχημένο μοντέλο της πολύ αδικημένης Pendulo).
(ένας "φίλος" από τα παλιά)
Το όνομα της ισπανικής εταιρείας δεν αναφέρεται καθόλου τυχαία, μια και η επιρροή της στο γραφικό στυλ του παιχνιδιού είναι ολοφάνερη. Πρόκειται για μια πραγματικά επιτυχή επιλογή, μια και το συγκεκριμένο γραφικό στυλ, παρά τις επιμέρους γκρίνιες κάποιων οπαδών των παλιών παιχνιδιών, αποτελεί την καλύτερη λύση για τον εκμοντερνισμό του στιλιστικού ύφους των 2 πρώτων Broken Sword. (Εδώ βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι ακόμα και σήμερα βρίσκω πολύ όμορφο το καρτουνίστικο 3D του Broken Sword 3.)
Γραφικά glitches δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα και παντού το παιχνίδι ξεχειλίζει επαγγελματικότητα και μεράκι. Μόνο ψεγάδι στην άριστη εικόνα του παιχνιδιού είναι η πλήρης απουσία κίνησης στους δρόμους του Παρισιού που κάνει το παιχνίδι μερικές φορές να φαίνεται κάπως άδειο. Λείπουν δηλαδή κάποια δευτερεύοντα animations που θα έδιναν μια πινελιά ζωής στον κόσμο του παιχνιδιού, πράγμα κατά τη γνώμη μου εντελώς ήσσονος σημασίας μπροστά στη συνολικά πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει.
Μουσική και ήχος
Η μουσική του παιχνιδιού από τον Barrington Pheloung (που έγραψε και τη μουσική για τα δύο πρώτο BS) είναι πολύ καλή και θυμίζει αναμενόμενα τη μουσική των προηγούμενων BS. Ο Rolf Saxon χαρίζει και πάλι την εξαιρετική φωνή του στον George, ενώ στη φωνή της Nico έχουμε για πέμπτη (!) φορά διαφορετική ηθοποιό, η οποία πάντως κάνει πολύ καλή δουλειά. Γενικά όλο το voice-acting είναι υψηλής ποιότητας με αρκετές εγγλέζικες προφορές, οι οποίες τονίζουν τον κωμικό και σπιρτόζο χαρακτήρα του σεναρίου.
Χειρισμός και τεχνικός τομέας
Αλλά και γενικότερα η όλη παρουσίαση του παιχνιδιού είναι άψογη με ελάχιστα bugs και glitches, ταχύτατα loading times κι ένα κομψό όσο και εύχρηστο interface. Η κίνηση του George γίνεται με αριστερό κλικ, η περιγραφή των αντικειμένων με δεξί κλικ και η χρησιμοποίησή τους με αριστερό κλικ, πράγματα γνωστά, κλασικά και δοκιμασμένα. Το inventory για χρησιμοποίηση και συνδυασμό των «υπαρχόντων» μας βρίσκεται στην αριστερή κάτω γωνία της οθόνης και το μενού για save, load, achievements, main menu και hints (τα τελευταία φαίνονται μόνο εφόσον είναι ενεργοποιημένα) καταδύεται όταν φέρουμε τον κέρσορα στο πάνω μέρος της οθόνης.
Στο main menu υπάρχουν επιλογές για return to game, new game, save, restore, options και exit. Από τα options μπορούμε να παραμετροποιήσουμε τον ήχο και τα γραφικά καθώς και να ενεργοποιήσουμε το in-game hint system του παιχνιδιού. To hint system μας προσφέρει διαδοχικά hints για τον εκάστοτε γρίφο, που ξεκινάνε από μια απλή νύξη και φτάνουν στο πλήρες walkthrough για τον συγκεκριμένο γρίφο. Hotspot finder δεν υπάρχει, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα, μια και στο παιχνίδι δεν υπάρχει καθόλου pixel hunting. Φέροντας τον κέρσορα πάνω σε κάθε interactive spot βλέπουμε το όνομά του.
(ο Shears είναι όλα τα λεφτά)
Το μεδούλι του παιχνιδιού
Πάντα υποστήριζα την άποψη πως σε ένα παιχνίδι adventure το ζουμί (πέρα από το καλογραμμένο σενάριο) είναι οι γρίφοι. Ε λοιπόν, σε αυτόν τον τομέα το BS5 παραδίδει μαθήματα. Στο παιχνίδι υπάρχει πληθώρα γρίφων που καλούμαστε να λύσουμε και η δυσκολία είναι προοδευτικά αυξανόμενη. Τα πράγματα ξεκινάνε σχετικά απλά, όπως συμβαίνει στα περισσότερα πλέον adventure στις μέρες μας, αλλά η δυσκολία βαθμιαία αυξάνεται και κορυφώνεται προς το τέλος του παιχνιδιού με γρίφους απροκάλυπτα old-school δυσκολίας. Έτσι ενώ το παιχνίδι ξεκινάει αρκετά εύκολο, εξελίσσεται στο πιο δύσκολο της σειράς των Broken Sword!
Οι γρίφοι ως επί το πλείστον είναι inventory based και είναι άριστα ενσωματωμένοι στη ροή του παιχνιδιού. Είναι φοβερά διασκεδαστικοί, σε αρκετά σημεία απαιτούν out-of-the-box σκέψη και στη διάρκεια του παιχνιδιού θα κληθείτε να γίνεστε όλο και πιο ευφάνταστοι στο τρόπο χρήσης των αντικειμένων σας.
Υπάρχουν και λίγοι γρίφοι αποκρυπτογράφησης, με αποκορύφωμα τον πιο δύσκολο ίσως γρίφο του παιχνιδιού που αφορά τη μετάφραση ενός κειμένου ιερογλυφικών. Ομολογώ πως τον συγκεκριμένο γρίφο κατάφερα να τον λύσω μόνο μέχρι τη μέση και αποτελεί το μοναδικό σημείο όπου κατέφυγα στο in-game walkthrough για να ξεκολλήσω μετά από τρεις ώρες άκαρπης προσπάθειας. Ακόμα και τώρα δεν είμαι βέβαιος πως μπορεί να λυθεί με τη μία, δηλαδή χωρίς καθόλου trial and error, πράγμα που για μένα αποτελεί ένα μικρό ψεγάδι. Ωστόσο σαν σύνολο είναι ένας πολύ ευφάνταστος και έξυπνος γρίφος που θα ενθουσιάσει τους MYST-lovers ανάμεσά μας.
Πρέπει επίσης να αναφέρω πως υπάρχει και ένας μουσικός γρίφος, που ευτυχώς μεν μας δίνει τις νότες, αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε να διαβάζετε πεντάγραμμο καθώς και την αντιστοιχία των γραμμάτων Α-G με τις νότες στο πεντάγραμμο (hint: το Α είναι το ΛΑ). Κοινώς αν δεν έχετε ιδέα από πεντάγραμμο, σε αυτό το σημείο αναζητήστε άμεσα το hint button. Στην τελική πάντως για μένα αυτά είναι ψιλά γράμματα. Επιτέλους ένα adventure πρώτης κατηγορίας που τολμά να ενσωματώσει και δύσκολους γρίφους!
Επομένως;
Το BS5 είναι ένα παιχνίδι που τα έχει όλα. Όμορφα γραφικά, καλογραμμένο σενάριο, δυνατό χιούμορ, διασκεδαστικούς και απαιτητικούς γρίφους. Πρόκειται για έναν καθ’ όλα άξιο διάδοχο των κλασικών BS, που συγκεντρώνει όλα τα θετικά στοιχεία των προκατόχων του αλλά και που κάπου θυμίζει υπερβολικά τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς. Αν αυτό θα δημιουργήσει ένα γλυκό αίσθημα οικειότητας και νοσταλγίας ή μια αδιόρατη αίσθηση επαναληψιμότητας και been-there-done-that, επαφίεται αποκλειστικά σε εσάς. Όπως και να έχει, είναι ένα άρτιο και καλοστημένο παιχνίδι, με ανάλαφρη και διασκεδαστική περιπετειώδη ίντριγκα, που θα σας χαρίσει 15-16 ώρες γνήσιας αντβεντσουρίστικης απόλαυσης και που επ’ ουδενί δεν πρέπει να χάσετε, ειδικά αν είστε fans των δύο πρώτων BS. Ευχαριστούμε, κύριε Cecil!
Σχόλια
Σχόλια (10)
-
Υπέροχη παρουσίαση για ένα πανέμορφο παιχνίδι. Πραγματικά όπως λέει και η Giovanna, είναι ακριβώς αυτό που περιμένεις να βρεις στο BS5. Λάτρεψα ως γλωσσολόγος τον γρίφο με την αποκωδικοποίηση του Tabula Veritatis... όπως και τον ευφάνταστο Myst-like γρίφο.
Επίσης όντας "ευαίσθητος" με θρησκευτικά θέματα, θεωρώ ότι διαχειρίζεται με προσοχή το θέμα της θεολογίας Καθολικισμού, Γνωστικιστών και Καθαρών.0 Σαν -
Μπράβο για ένα ακόμα όμορφο review. Θα διαφωνήσω μόνο στο ότι είναι το πιο δύσκολο παιχνίδι της σειράς. Το 4 ήταν πολύ πιο εκνευριστικά δύσκολο. Αυτές οι αλληλουχίες γρίφων (και μάλιστα ζόρικων για εμένα) σε μερικά σημεία χωρίς να κυλάει καθόλου η ιστορία ήταν τραγική. Εξού και δεν θα ξανάπαιζα μάλλον ποτέ το 4 αλλά το 5 σίγουρα μετά από 2-3 χρόνια θα το ξαναδώ. Είχε τρομερή ροή και ισορροπία στην δράση του. Ο μουσικός γρίφος με λιγο googlαρισμα για τις νότες βγαίνει και χωρίς γνώσεις ή αυτί. Η αποκρυπτογράφιση ήταν κι εμένα το μόνο σημείο που χρειάστηκα hint. Δυο λέξεις μόνο είχα λάθος και φαντάζεστε όσοι το έχετε παίξει ποια ήταν η μια από αυτές.
1 Σαν -
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια!
Το 4 το έπαιξα μόνο μια φορά πριν πολύ καιρό και δεν το θυμάμαι παρά ελάχιστα. Μου έχει αφήσει δε τόσο κακή ανάμνηση που δε νομίζω να το ξαναπιάσω σύντομα. Οπότε δεν μπορώ να πω και πολλά για τη δυσκολία του. Πάντως σχεδόν δεν το θεωρώ Broken Sword, τόσο που έχει ξεφύγει από τη λογική των προηγούμενων.0 Σαν -
Ποιο 4 μωρέ; Δεν υπάρχει αυτό το παιχνίδι... που παραγκώνισαν την Nico για την ξανθόψειρα... όσο για τους γρίφους... με ένα πούρο ντουμάνιαζες ολόκληρο διάδρομο για να δεις κάποια λέιζερ... τρομερές εμπνεύσεις....
0 Σαν -
Πολύ ωραίο παιχνίδι (και review) απλά θέλω να πω ότι ο μουσικός γρίφος λύνεται απλά και με το αυτί , δε χρειάζονται καν οι νότες(δεν είμαι μουσικός :P). Όσο για το γρίφο με τα ιερογλυφικά, δεν έχει καμία λογική το σύμβολο του "south", όλα τα άλλα όμως είναι αρκετά προφανή.
Όμως λόγω των απαράδεκτων bugs, δε θα του βαζα πάνω από 4 με τίποτα.1 Σαν
Αγαπημένα
-
Μπράβο για ένα ακόμα όμορφο review. Θα διαφωνήσω μόνο στο ότι είναι το πιο δύσκολο παιχνίδι της σειράς. Το 4 ήταν πολύ πιο εκνευριστικά δύσκολο. Αυτές οι αλληλουχίες γρίφων (και μάλιστα ζόρικων για εμένα) σε μερικά σημεία χωρίς να κυλάει καθόλου η ιστορία ήταν τραγική. Εξού και δεν θα ξανάπαιζα μάλλον ποτέ το 4 αλλά το 5 σίγουρα μετά από 2-3 χρόνια θα το ξαναδώ. Είχε τρομερή ροή και ισορροπία στην δράση του. Ο μουσικός γρίφος με λιγο googlαρισμα για τις νότες βγαίνει και χωρίς γνώσεις ή αυτί. Η αποκρυπτογράφιση ήταν κι εμένα το μόνο σημείο που χρειάστηκα hint. Δυο λέξεις μόνο είχα λάθος και φαντάζεστε όσοι το έχετε παίξει ποια ήταν η μια από αυτές.
1 Σαν -
Πολύ ωραίο παιχνίδι (και review) απλά θέλω να πω ότι ο μουσικός γρίφος λύνεται απλά και με το αυτί , δε χρειάζονται καν οι νότες(δεν είμαι μουσικός :P). Όσο για το γρίφο με τα ιερογλυφικά, δεν έχει καμία λογική το σύμβολο του "south", όλα τα άλλα όμως είναι αρκετά προφανή.
Όμως λόγω των απαράδεκτων bugs, δε θα του βαζα πάνω από 4 με τίποτα.1 Σαν