Gray Matter

Έχοντας παίξει ήδη τα 3 πρώτα κεφάλαια από το Gray Matter, που κυκλοφόρησε πριν μερικές μέρες στη Γερμανία με αγγλικούς υπότιτλους και speech, και έχοντας χειριστεί πλέον και τους δύο βασικούς χαρακτήρες, μπορώ με βεβαιότητα να πω πως το παιχνίδι είναι εκπληκτικό, άξιο δημιούργημα της Jane Jensen, που καταφέρνει να σε κερδίσει από το πρώτο λεπτό (μετά τον tutorial γρίφο φυσικά) και σε κατακτά πλήρως μόλις χειριστείς και τον δεύτερο χαρακτήρα, τον εκκεντρικό Δρ Styles.
Άψογο στον τεχνικό τομέα, διαθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα κεντρική ιστορία, που αποκτά ιδιαίτερο βάθος και απροσδόκητες, ίσως, ανατροπές στην πορεία της.
Η συνολική ατμόσφαιρα είναι μοναδική, από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού νοιώθεις μια τρομερή οικειότητα, καθώς η γράφη της Jane Jensen και γενικότερα η 'ψυχη' της είναι διάχυτα μέσα στο παιχνίδι. Ειλικρινά, στο ζήτημα της ατμόσφαιρας αισθάνεσαι πως παίζεις το GK4... H μουσική είναι κορυφαία, με όλα τα κομμάτια που έχω ακούσει να κυμαίνονται στα επίπεδα της μελωδίας που ακούγεται στο επίσημο site του παιχνιδιού.
Οι γρίφοι του είναι άφθονοι, απόλυτα λογικοί και δεμένοι με την ιστορία. Στην περίπτωση της Sam, αφορούν συχνά ταχυδακτυλουργικά κόλπα, που πρέπει να επιλέξει ανάλογα με την περίσταση και να τα εφαρμόσει. Δεν θα πω περισσότερα για την ποικιλία των γρίφων για να μην χαλάσω τις εκπλήξεις στον τομέα αυτόν..
Τέλος, κατά τη συνήθη τακτική της JJ το παιχνίδι εμποτίζεται με διάφορα ιστορικά στοιχεία που αφορούν κυρίως στην πόλη της Οξφόρδης, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία. Άφθονα είναι και τα επιστημονικά στοιχεία που θα συναντήσετε και αρκετά (αν και σύντομα) τα άρθρα που θα χρειαστεί να διαβάσετε.
Ειλικρινά ελπίζω να συνεχίσει έτσι μέχρι το τέλος και να χειροκροτήσουμε όλοι την επιστροφή της JJ στον χώρο των adventures, με ένα παιχνίδι ισάξιο, και γιατί όχι καλύτερομ της τριλογίας των Gabriel Knight!

Καλημερα.Απο το λιγο που ασχοληθηκα μπορω να πω οτι αξιζει αρκετα.Παραταω το Fable 3 για λιγο και επικεντρωνω το ενδιαφερον μου στο Gray Matter.

Μια ερώτηση που τη θεωρώ καίρια μιας και ακόμα δεν έχω το παιχνίδι.
Τάσο, είσαι στο τρίτο/τέταρτο κεφάλαιο μετά από πόσες ώρες περίπου?
Γιατί πχ στο Gabriel Knight 1 για να φτάσεις στη 3η μέρα έπρεπε λίγο πολύ να φτύσεις αίμα ως τότε. Ελπίζω να μην είναι το Gray Matter κάτι σαν το Black Mirror 2 ως προς τη δυσκολία του γιατί αυτό θα ταν η μεγαλύτερη απογοήτευση.

Αν έχω καταλάβει σωστά, υπήρξαν παίκτες που το τελείωσαν σε μια νύχτα. Εκτός αν είχαν στα χέρια τους το παιχνίδι πολύ πριν με κάποιο τρόπο.

Αυτή τη στιγμή είμαι στη μέση του τέταρτου κεφαλαίου κι έχω παίξει 8 ώρες και 20 λεπτά. Το παιχνίδι είναι μεγάλο απ' ότι φαίνεται, αλλά προς το παρον οι γρίφοι του δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολοι, παρότι ευρηματικοί, έξυπνοι, διασκεδαστικοί. Μάλλον και η Jane Jensen ακολουθεί την λογική του γρίφου που θα σε κάνει "να σκεφτείς λίγο, αλλά δεν θα σε κάνει να κολλήσεις", λογική που ακολουθούν σχεδόν όλοι πλέον. Ας μην γελιόμαστε οι εποχές που κολλούσαμε επί μήνες στα adventures έχουν περάσει ανεπιστρεπτί... Πάντως, αυτό που μου αρέσει με τους γρίφους του συγκεκριμένου παιχνιδιού είναι ότι η JJ επανέρχεται σε έξυπνες ιδέες από τα προηγούμενα παιχνίδια της , ενσωματώνοντας, όμως, και πλήθως καινούργιων ιδεών, έξυπνων στη σύλληψη, αλλά μάλλον εύκολων στην υλοποίηση. Επίσης, οι διάλογοι του παιχνιδιού δεν είναι τόσο μακροσκελείς όσο στο GK1 και GK2... Είναι ικανοποιητικοί πάντως σε μέγεθος...

Σε μια νύχτα, πάντως, δεν το τελειώνεις. Αυτά είναι υπερβολές που ακούγονται εδώ και χρόνια για τα adventures...

Βέβαια εκεί που πρέπει να σταθούμε όλοι, είναι πως το Gray Matter είναι απολύτως στα επίπεδα των Gabriel Knight κι αυτό έχει σημασία..

Όχι βρε Τάσο. Δεν ξέρω πως το έπαιξε, αλλά κάπου είδα ένας τύπος είχε φτιάξει κάτι σα τα δικά μας miniReviews. Γι' αυτό το είπα. Εννοείται πως η γνώμη σου στο θέμα μετράει περισσότερο.

Το λέω γιατί συχνά βγαίνουν διάφοροι και λένε πως τελείωσαν το τάδε adventure σε 3 ώρες και οι αριθμοί είναι εντελως πλασματικοί...
Πάντως το GΜ κορυφώνεται όσο προχωρά η δράση..

Για να είναι στα επίπεδα των GK πρέπει να χει επίπεδο δυσκολίας ιδιαίτερα αυξημένο. Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Όπως όμως είπες, τα σημεία των καιρών υπαγορεύουν άλλες τακτικές δυστυχώς.

Η εποχή έχει αυτοαναιρέσει το αυξημένο επίπεδο δυσκολίας. Οι πολύπλοκοι γρίφοι σε πολλά 'δύσκολα' παιχνίδια είχαν ως μόνο στόχο να καθυστερήσουν τον παίκτη αυξάνοντας έτσι τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δεν μιλάω φυσικά για τα GK, όπου ακόμα και οι δυσκολότεροι γρίφοι είχαν λόγο ύπαρξης. Τώρα με την πολύ εύκολη πρόσβαση σε walkthroughs, αλλά και με τον περιορισμένο χρόνο που οι περισσότεροι διαθέτουν για ένα adventure, ίσως το 'κόλλημα' φαντάζει αναίτιο. Ακόμα και το DarkFall: Lost Souls που είχε αυξημένη δυσκολία, δεν θύμιζε σε τίποτα 'γρίφους-μαμουθ' του παρελθόντος. Συμφωνώ, πως οι γρίφοι πρέπει να έχουν ένα Α' βαθμό δυσκολίας πάντως και να μην είναι περίπατος... Ας δούμε, λοιπόν, αν θα ξεπεράσουμε τις 15 ώρες!!!

Αναφορικά με την διάρκεια, η εντύπωση που έχω αποκομίσει είναι ότι μάλλον εκτιμάται σχετικώς μικρή, γύρω στις 9-10 ώρες, ανεξαρτήτως εμπειρίας.

Προσωπικά, μόλις άρχισα το 5ο κεφάλαιο, και έχω παίξει 4,5 ώρες περίπου (φαίνεται και στο save ο χρόνος που έχεις ξοδέψει στο παιχνίδι). Σε ένα δύο σημεία κόλλησα για λίγο, αλλά απο κει και πέρα, το παιχνίδι κυλάει ομαλά. Γενικώς, νομίζω ότι η (όποια) διάρκεια οφείλεται πρωίστως στην -ομολογουμένως- χαμηλή δυσκολία.

Ίδωμεν.

Βασικά, το θέμα "δυσκολία" είναι αρκετά πολύπλοκο, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν τα δεδομένα κάθε εποχής.

Καταρχήν, συμφωνώ με τον Τάσο και την προσέγγισή του. Έτσι είναι τα πράγματα, μέσες άκρες, είτε μας αρέσει, είτε όχι.

Επίσης, διαφωνώ με τον Outcry. Δεν ταυτίζω την Jane Jensen με "δυσκολία GK", ούτε νομίζω ότι το GM πρέπει να ανταποκριθεί σε κάποια συγκεκριμένα standards στον τομέα αυτόν. Αλλοι τίτλοι, άλλες εποχές, ίδιος, όμως, δημιουργός. Και αυτά που ζητάω από την Jane Jensen, ομολογώ ότι τα βρήκα εδώ.

Για να επικεντρωθούμε, ωστόσο, στο GM (και να φύγουμε παντελώς off-topic), τα βλέπω κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Η δυσκολία δεν έχει να κάνει μονάχα με γρίφους, μηχανισμούς gameplay και, συνεπώς, με διάρκεια ζωής. Μπορεί να παίξω ένα θεωρούμενο "εύκολο" adventure και να κολλήσω σε πολλά σημεία. Μπορεί να γίνει, όμως, και το αντίστροφο. Ναι, υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια, αλλά παίζουν κι άλλα πράγματα ρόλο.

Τι εννοώ; Αν ένα adventure καταφέρει να σε απορροφήσει απόλυτα, να σε παγιδέψει στον κόσμο του, τότε αλλάζει και η προσέγγιση του παίκτη προς αυτό. Κι αυτή η προσέγγιση, οδηγεί σε μίαν άλλη προσήλωση, που επηρεάζει την αντίληψη "δυσκολίας". Αν, για παράδειγμα, παίξω ένα run-of-the-mill adventure, που με κάνει να νιώθω ότι κάνω αγγαρεία, τότε, ειλικρινά, θα μου φανεί βουνό: Δεν θα έχω την απαραίτητη προσήλωση, ούτε το αναγκαίο ενδιαφέρον προκειμένου να προσεγγίσω τους όποιους γρίφους και το gameplay όπως πρέπει. Έως τώρα, το GM με έχει απορροφήσει 100%. Μετά από πάρα πολύ καιρό, παίζω ένα adventure που δεν θέλω να τελειώσει. Κλείνω τον υπολογιστή, και σκέφτομαι πότε θα έρθει πάλι η ώρα να παίξω... Χρόνια είχα να νιώσω κάτι τέτοιο.

Ως εκ τούτου, προσεγγίζω τελείως διαφορετικά το παιχνίδι: Δεν σκαλώνω, το παλεύω, και οι όποιες πληροφορίες μου παρέχονται για τους γρίφους, τις αντιλαμβάνομαι απόλυτα, με ό,τι αντίκτυπο έχει αυτό. Δεν έχω καταφύγει σε έτοιμες λύσεις, όχι επειδή δεν υπάρχουν ακόμα, αλλά απλούστατα επειδή ΔΕΝ ΘΕΛΩ. Θα κάτσω εκεί, θα τα βάλω όλα κάτω, και την λύση στο πρόβλημα θα την βρω.

Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός (και μάλλον δεν έγινα ), αλλά την δυσκολία καλο θα ήταν να την αντιλαμβανόμαστε ως μία ευρύτερη πτυχή της συνολικής εμπειρίας, που δεν την επηρεάζει, αλλά επηρεάζεται από αυτήν. Ναι, ξαναλέω, υπάρχουν αντικειμενικά "εύκολα" και "δύσκολα" adventures, αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων, τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο ξεκάθαρα.

@ NikolasFigaro

Για μένα, που δεν το έχω δει ακόμη, έγινες κατανοητός. Και συμφωνώ σ' αυτό που λες. Αλλά προβληματίζομαι και μάλιστα πολύ έντονα, αν το παιχνίδι είναι "αντικειμενικά" εύκολο και η δράση του τελειώνει ανάμεσα σε 9 με 15 ώρες, όπως διάβασα στα σχόλια του Τάσου και του Elessar. Μην ξεχνάτε ότι το παιχνίδι έκανε κάτι αιώνες για να κυκλοφορήσει. Δηλαδή τι φτιάχνανε τόσο καιρό αν οι γρίφοι είναι εύκολοι κατά τους περισσότερους και μικρή η διάρκειά του; Και γιατί να κοστίζει 35? αν είναι να έχει διάρκεια όσο κάποιες ανεξάρτητες παραγωγές ή κάποια adventures "της οκάς". Μην το παίρνετε στραβά. Ούτε τα δύσκολα επιθυμώ, ούτε θα είμαι εγώ αυτός που θα κρίνω την Jensen, αλλά όπως και να το κάνουμε και το έχω ξαναπεί πολλές φορές, όταν περιμένεις και περιμένεις και περιμένεις, κάποια στιγμή προσδοκάς να ανταμοιφθείς με κάτι μεγαλειώδες. Οπότε η ερώτηση που θέλω να απευθύνω σε όσους το παίζουν είναι αν άξιζε την αναμονή τόσων ετών.