Gray Matter

Συμφωνώ κι εγώ απόλυτα με τον NikolasFigaro. Η διάρκεια δεν θα πρέπει να είναι συνώνυμοι των γρίφων. Παράδειγμα: το Lost Crown ήταν μεγάλο και μάλλον θα το χαρακτηρίζαμε 'μέσης δυσκολίας'. Επίσης, στα τόσα χρόνια αναμονής δεν σημαίνει οτι η JJ έφτιαχνε διαρκώς το παιχνίδι. Η καθυστέρηση οφείλεται, απ' ότι ξέρουμε, σε πολλούς άλλους παράγοντες και όχι τόσο στο οτό χρειάστηκε άπλετο χρόνο για τον σχεδιασμό του. Θα επαναλάβω αυτό που έγραψα και στην Fallen Angel στο facebook: Το Gray matter είναι ενα adventure με ψυχή. Φεύγεις από το PC σου και εξακολουθείς να σκέφτεσαι τους πρωταγωνιστές, τους χώρους του παιχνιδιού, τη μουσική του. Επίσης, εγώ προσωπικά ένοιωσα ένα περίεργο συναίσθημα οικειότητας απο τα πρώτα λεπτά παιχνιδιού, που δεν θυμάμαι να έχω ξανανοιώσει σε adventure. Νομίζω, λοιπόν, πως θα βιαστώ να πω πως άξιζε την αναμονή τόσων ετών, αν και δεν πιστεύω πως αυτή σχετίζεται με την ποιότητα του τίτλου.

Καταλαβαίνω απόλυτα τι λέει ο NikolasFigaro και συμφωνώ. Πραγματικά εξαιρετική τοποθέτηση. Άλλωστε, ποιος είπε ότι η ποιότητα ενός adventure καθορίζεται από τη δυσκολία των γρίφων του; Αντίθετα, αυτό το αίσθημα "δε θέλω να τελειώσει" είναι για μένα ύψιστο δείγμα ποιότητας. Και το πρώτο (ακραίο) παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Dreamfall. Adventure με πρακτικά ένα γρίφο, αλλά με απίστευτη ποιότητα σε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του (ατμόσφαιρα, ήχος, σενάριο, γραφικά) άξιζε τα λεφτά του και με ώθησε να το ξαναπαίξω αρκετές φορές. Αν το Gray Matter είναι ένα Dreamfall με ΛΙΓΟ περισσότερους και δυσκολότερους γρίφους, θα είμαι ο πρώτος που θα το αγοράσω (και ας γκρίνιαξα πριν για την τιμή).
Α, και να σημειώσω επίσης ότι σε καμία περίπτωση τα Gabriel Knight (ειδικά το 2 και το 3) δεν ήταν παραδείγματα adventures με πραγματικά δύσκολους γρίφους. Παίξτε Schizm και τα λέμε...

Ναι. Άμα δε θες να τελειώσει και τελειώνει σε λίγες ώρες, τότε ... Τέλος πάντων, δεν επιμένω, αλλά όχι να μοιάζει και με το dreamfall :shock:

Αυτό το adventure με ένα γρίφο είναι σχήμα οξύμωρο. Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Είτε είσαι adventure με γρίφους, εύκολους, δύσκολους δεν παίζει ρόλο, είτε δεν έχεις γρίφους, δεν είσαι adventure, μπορεί να μας αρέσεις, μπορεί όχι, πάλι δεν παίζει ρόλο, αλλά να θυμίσω ότι γι' αυτό το λόγο όλα τα adveturosites έχουν και ενότητα non adventure

Υ.Γ. δεν ξέρω αν ενδιαφέρεσαι, αλλά εκεί που κοιτάμε τελευταία για αγορά του παιχνιδιού, εμφανίζονται σιγά - σιγά και συνεργαζόμενοι πωλητές και η τιμή πέφτει ελαφρώς.

Εντάξει, είπα ότι το Dreamfall ήταν ακραίο παράδειγμα. Καταλαβαίνεις όμως τι θέλω να πω. Δεν είναι ανάγκη να κολλάς μέρες στους γρίφους για να θεωρήσεις κάποιο καλό adventure. Και φυσικά πρέπει να έχει μεγαλύτερη διάρκεια όπως και να χει. Απλά μου ήρθε στο μυαλό το Dreamfall λόγω των ποιοτικότατων "λοιπών" χαρακτηριστικών του. Anyway, αρκετά με αυτό.

crocark wrote: Υ.Γ. δεν ξέρω αν ενδιαφέρεσαι, αλλά εκεί που κοιτάμε τελευταία για αγορά του παιχνιδιού, εμφανίζονται σιγά - σιγά και συνεργαζόμενοι πωλητές και η τιμή πέφτει ελαφρώς.

Τι εννοεί ο ποιητής;

Και πέρα από τα δεδομένα της κάθε εποχής, πέρα από την εμπειρία, πρέπει πάντα να συνυπολογίσουμε και το πόσο έχουμε αλλάξει εμείς οι ίδιοι. Άλλες προτεραιότητες είχα κάποτε, άλλες τώρα. Φυσική εξέλιξη, αν θέλετε . Για παράδειγμα, αν και μεγάλωσα με text-input adventures, σήμερα ζορίζομαι απίστευτα να παίξω κάποιο από δαύτα, μονάχα για συναισθηματικούς λόγους το επιχειρώ που και που

Στο θέμα μας τώρα, επιμένω ότι χάνεται η ουσία ορισμένες φορές. Δηλαδή, αν το GM τελικώς κυμανθεί γύρω στο 10ωρο, πρέπει να θεωρηθεί αρνητικό; Ειδικά από την στιγμή που αυτές οι δέκα ώρες (αν είναι τελικά τόσες) μπορεί να αποτελέσουν τις πιο γεμάτες, ουσιαστικές και αξιομνημόνευτες ώρες adventuring των τελευταίων ετών; Θέλω να αποφύγω τα βεβιασμένα συμπεράσματα και τις υπερβολές, αλλά, έως τώρα, τουλάχιστον, νομίζω ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πραγματικά ξεχωριστό.

Μην με παρεξηγείτε, απλά έχω "τιθασεύσει" τον εαυτό μου να μην δίνει τόσο πια βάρος στο θέμα της διάρκειας. Όπως όλοι σας, έτσι κι εγώ δίνω από το υστέρημά μου για το χόμπι μου. Αλλά, λόγω έλλειψης χρόνου, λόγω ίσως του γεγονότος ότι είναι πλέον τόσα πολλά εκείνα που θέλω να παίξω, δεν έχω καμία όρεξη να τυραννιέμαι βδομάδες ολόκληρες με έναν τίτλο. Προτιμώ τις "μεστές", γεμάτες εμπειρίες, παρά τις μακράς διαρκείας. Το ιδανικό είναι βέβαια να συνδυάζονται και τα δύο, αλλά, ειλικρινά δεν θυμάμαι κάποιο πρόσφατο παράδειγμα. Θέλω, εν ολίγοις, μία πλούσια αφηγηματική εμπειρία, με σφιχτό gameplay, που δεν θα κάνει "κοιλιά", και όταν με το καλό ολοκληρωθεί, να σκέπτομαι "αχ, και να'ταν κι άλλο". Όχι επειδή είχε μικρή διάρκεια, αλλά επειδή το ευχαριστήθηκα.

Έως τώρα, λοιπόν, το GM μου έχει αφήσει άριστες -σε γενικές γραμμές- εντυπώσεις. Τόσο αφηγηματικά, όσο και στο gameplay. Η πλοκή είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, δεν έχει κάνει κοιλιά ούτε κατά διάνοια, ενώ φωνάζει από χιλιόμετρα "Jane Jensen". Παράλληλα, στο gameplay, δεν έχω συναντήσει κανέναν παράλογο γρίφο, ενώ σχεδιαστικά είναι παράδειγμα προς μίμηση. Το μοναδικό ατόπημα που έχω συναντήσει, είναι το "back-tracking", αφού πολλά αντικείμενα είναι μεν "ενεργά", αλλά μπορούμε να τα πάρουμε μόνο εφόσον γίνουν πρώτα κάποιες άλλες ενέργειες. Για παράδειγμα, βρίσκουμε σε ένα τραπέζι κάποιο item, το οποίο μπορούμε απλά να κάνουμε examine. Μετά από κάποια ενέργεια (λόγου χάρη, καταλαβαίνουμε οτι θα χρειαστεί το συγκεκριμένο item για να περάσουμε το δείνα σημείο), πλέον μπορούμε να το πάρουμε. Άρα, πηγαίνουμε μπρος-πίσω συχνά, μην τυχόν ξεχάσουμε την ύπαρξη κάποιου ζωτικού αντικειμένου. Επίσης, μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον το magic system. Ή, για να μην υπερβάλλω, μου φάνηκε πολύ πιο ενδιαφέρον από ό,τι περίμενα

Εν κατακλείδι, δεν μπορώ να χαρακτηρίσω "εύκολους" ή "δύσκολους" τους γρίφους του παιχνιδιού. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι όλοι χαρακτηρίζονται από ξεκάθαρη λογική. Σε καμία περίπτωση δεν είπα "πω, δεν υπήρχε περίπτωση να σκεφτώ κάτι τέτοιο". Και για μένα, αυτό είναι δείγμα άρτιου σχεδιασμού. Ειλικρινά, είτε 10 ώρες κρατήσει το παιχνίδι, είτε 20, θα έχω περάσει κάποιες ώρες καθαρόαιμης ψυχαγωγίας.

Και για να απαντήσω στο ερώτημα του φίλου crocark, αν άξιζε την αναμονή τόσων ετών το παιχνίδι: Αν το παιχνίδι δεν κάνει καμιά θεαματική βουτιά στο υπόλοιπο που απομένει να παίξω, ΝΑΙ, ΑΞΙΖΕ. 1000%.

Thumbs up για το Νίκο! Τα είπε όλα! Εύγε! Θα καταντήσω γραφικός αλλά τη σχέση διάρκειας-ποιότητας την έχω νοιώσει στο έπακρο με την πλειοψηφία των επισοδείων της Telltale: παίζεις ένα επισόδειο με διάρκεια 4-5 ώρες και νομίζεις ότι έχει τελειώσει 10 adventures. Κι αυτό γιατί μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα συμπυκνώνονται όλα όσα θα ήθελε να πει κάποιος σ' ένα παιχνίδι, με τι διαφορά πως εκεί θα έβαζα και διάφορα άλλα συνοδευτικά (και ίσως ενδιαφέροντα) στοιχεία. Έτσι και στο GM κάθε click σε φέρνει ακόμα πιο κοντά στον κόσμο του παιχνιδιού, στο backround των χαρακτήρων, στην ιστορία των τόπων. Και το παραμικρό στοιχείο του παιχνιδιού είναι ουσιαστικό. Αντιπαραβολή; Οι κουραστικές περιγραφές στο BM2....

Α, και να σημειώσω επίσης ότι σε καμία περίπτωση τα Gabriel Knight (ειδικά το 2 και το 3) δεν ήταν παραδείγματα adventures με πραγματικά δύσκολους γρίφους. Παίξτε Schizm και τα λέμε...

Επειδή τυγχάνει να έχω ασχοληθεί τόσο με τα 2 Schizm όσο και με τα περισσότερα τέτοιου είδους παιχνίδια (Aura κ.λπ.) μιας και είναι η αδυναμία μου, επίτρεψέ μου δυο παρατηρήσεις.
α)Συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Άλλο πράγμα πρεσβεύει(που λέγαμε και σε άλλο νήμα) το Schizm και άλλο τα GK. To πρώτο φτιάχτηκε με γνώμονα αποκλειστικά (ή σχεδόν) τους γρίφους. Είναι πρώτου προσώπου και οι γρίφοι του είναι μηχανικοί σε συντριπτική πλειοψηφία. Τα δεύτερα είναι τρίτου προσώπου με κυρίως inventory based puzzles. Εξ ορισμού είναι πολύ πιο δύσκολο να καταφέρεις να δέσεις τέτοιου είδους γρίφους σ ένα παιχνίδι ώστε να είναι και λογικοί και ικανοί να σε παιδέψουν λίγο. Το Schizm πχ μπορείς να το συγκρίνεις με το Rhem μπροστά στο οποίο μοιάζει με παιχνίδι για 5 χρονών παιδιά.
β) Προσωπικά, το GK3 είναι απ τα πιο δύσκολα παιχνίδια που έχω παίξει και από τα πιο αληθοφανή ως προς τη δράση τους. Πρέπει να κάνεις τα πάντα στη σωστή στιγμή, όπως ακριβώς θα γινόταν και σε πραγματικό χρόνο, είναι επικών διαστάσεων σε μέγεθος και, διάολε, έχει αυτό τον αναθεματισμένο Sidney να σου τρώει το είναι μέχρι να καταφέρεις να λύσεις τα αινίγματά του. Πρέπει να μου πήρε το διπλό χρόνο απ ότι το πρώτο Schizm.

Kαι λίγο στο θέμα μας:

Δηλαδή, αν το GM τελικώς κυμανθεί γύρω στο 10ωρο, πρέπει να θεωρηθεί αρνητικό; Ειδικά από την στιγμή που αυτές οι δέκα ώρες (αν είναι τελικά τόσες) μπορεί να αποτελέσουν τις πιο γεμάτες, ουσιαστικές και αξιομνημόνευτες ώρες adventuring των τελευταίων ετών;

Όταν είναι από μία δημιουργό που, πριν το ρίξει στα hidden object games, σου έδινε παιχνίδια διάρκειας 40-45 ωρών, ίσως και να πρέπει να θεωρηθεί αρνητικό.
Δε νομίζω ότι το adventuring των τελευταίων ετών είναι καλός μπούσουλας για να κριθεί ένας τέτοιος τίτλος. Το θέμα δεν είναι αν θα καταφέρει να υπερκεράσει τους τίτλους που κυκλοφορούν τελευταία που, με κάποιες εξαιρέσεις, δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο. Το θέμα είναι να δώσει πνοή και νέο αίμα στο χώρο. Τουλάχιστον εγώ, ως θαυμαστής της συγκεκριμένης κυρίας, τέτοιες απαιτήσεις έχω. Ως ένα βαθμό υπερβολικές.

Αν ανοιχθεί νέο θέμα θα γράψω και τις, εξίσου υπερβολικές ως ένα βαθμό, απόψεις μου για τα δεδομένα κάθε εποχής για να μη κάνω κι άλλο μπάχαλο το συγκεκριμένο μου ποστ.

Νομίζω ότι υπερβάλλεις σχετικά με την διάρκεια... Τα δύο πρώτα GK ήταν περίπου ένα 15ωρο-20ωρο έκαστο. Ειδικά δε για το GK2 (που το έπαιξα πάλι πρόσφατα ελέω gog.com), και πολλές ώρες λέω. Για το GK3 ειλικρινά δεν θυμάμαι, ή μάλλον, δεν κρατούσα "ώρα". Κι αυτό γιατί λόγω της ελαφρώς real time φύσης του, έκανα κάμποσα saves/loads (μην τυχόν και χάσω κάτι κρίσιμο), και, ως εκ τούτου, έπαιζα αρκετές φορές το ίδιο chapter. Εν πάση περιπτώσει, μερικές ωρίτσες παραπάνω, μερικές ωρίτσες παρακάτω, δεν χάλασε δα και ο κόσμος

Για το αν καταφέρνει να υπερκεράσει το GM τους πρόσφατους τίτλους, έχεις εν μέρει δίκιο. Τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, δεν έχουμε δει κάτι πραγματικά αξιομνημόνευτο. Αλλά, είμαι της άποψης, ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε μία περίοδο ανομβρίας, όλο και κάτι ξεχωριστό κυκλοφορεί, που από την μία αναζωπυρώνει το πάθος μας, και από την άλλη, γιατί όχι, φέρνει και μερικούς "νέους" στο κόσμο των adventures: Broken Sword, The Longest Journey, Syberia και πάει λέγοντας. Ειλικρινά, νομίζω ότι το GM μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς, και η Ιστορία θα το κρίνει.

Κατά τα άλλα, ανοίγεις φίλε Outcry μεγάλη κουβέντα... Φέρνει πνοή και νέο αίμα στον χώρο; Αλλάζει τα δεδομένα; Μάλλον όχι. Έχουμε να κάνουμε με ένα αρτιότατο και ποιοτικό adventure, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ούτε πρόκειται να προκαλέσει μία "επανάσταση", ούτε θα επιφέρει μία αναγέννηση του είδους. Καλώς ή κακώς, ένα παιχνίδι, ειδικά βάσει των σημερινών δεδομένων, δεν μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο...

Λίγη αναμονή ακόμη και θα μπορώ να πω κι εγώ τη γνώμη μου για το παιχνίδι.

Γράψατε όλοι ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά ...

NikolasFigaro wrote: Στο θέμα μας τώρα, επιμένω ότι χάνεται η ουσία ορισμένες φορές. Δηλαδή, αν το GM τελικώς κυμανθεί γύρω στο 10ωρο, πρέπει να θεωρηθεί αρνητικό; Ειδικά από την στιγμή που αυτές οι δέκα ώρες (αν είναι τελικά τόσες) μπορεί να αποτελέσουν τις πιο γεμάτες, ουσιαστικές και αξιομνημόνευτες ώρες adventuring των τελευταίων ετών; Θέλω να αποφύγω τα βεβιασμένα συμπεράσματα και τις υπερβολές, αλλά, έως τώρα, τουλάχιστον, νομίζω ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πραγματικά ξεχωριστό.

Ενώ χθες συμφωνούσα γενικώς μαζί σου, σήμερα δεν ξέρω. Έχω πει πολλές φορές πλέον ότι οι προσδοκίες από το συγκεκριμένο τίτλο έχουν πάει σε δυσθεώρητα ύψη. Δεν ξέρω τι θα γράψετε στο περιοδικό (όποιος κάνει το review). Αν το έγραφα εγώ πάντως θα περνούσα το παιχνίδι δια πυρός και σιδήρου και το λέω σχεδόν κυριολεκτικά. Το κάθε του ψεγάδι θα το μεγέθυνα όσο δεν παίρνει. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της μακρόχρονης αναμονής και του ψησίματος του ψαριού στα χείλη. Τουλάχιστον σε μένα. Μόνο αν σκεφτώ πόσες φορές το παρήγγειλα και το ξεπαρήγγειλα και πόσο χρόνο έχω φάει να ψάχνω πληροφορίες για δαύτο ... δεν το συζητώ ... θα το ξέσκιζα. Εννοείται πως πάντα προσπαθώ να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται. Δε θα του έβρισκα ψεγάδια εκεί που δεν υπάρχουν. Και για να μη νομίζετε ότι μου 'χει στρίψει καμιά βίδα, όχι δεν αγοράζω το παιχνίδι από μαζοχισμό, θέλω να αξίζει και γενικά (να ξεχωρίζει) και ειδικότερα να αποδειχθεί ότι άξιζε η αναμονή. Χαίρομαι που λέτε ότι αξίζει μέχρι στιγμής κι είμαι σίγουρος ότι έτσι θα είναι μέχρι το τέλος. όμως διάρκεια 10 ωρών είναι απαράδεκτη όσο καλό και να είναι. Ναι, είναι καλύτερο ένα παιχνίδι 10 "γεμάτων" ωρών από ένα 20 ωρών μισογεμάτο, αλλά ένα παιχνίδι 20 ωρών γεμάτο είναι πολύ καλύτερο. Κι όταν περιμένω 10 χρόνια για το παιχνίδι αυτό, το περιμένω να βρίσκεται κάπου εκεί. Για τη σχέση αυτού με την τιμή τα ξαναείπα. Περιμένω να μου διακαιολογήσουν και τη διπλάσια τιμή σε σχέση με άλλες παραγωγές - παρόλο που συγκρίνω λίγο ανόμοια πράγματα όταν συγκρίνω τις αγγλικές με τις γερμανικές κυκλοφορίες.

NikolasFigaro wrote: Για το αν καταφέρνει να υπερκεράσει το GM τους πρόσφατους τίτλους, έχεις εν μέρει δίκιο. Τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, δεν έχουμε δει κάτι πραγματικά αξιομνημόνευτο. Αλλά, είμαι της άποψης, ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε μία περίοδο ανομβρίας, όλο και κάτι ξεχωριστό κυκλοφορεί, που από την μία αναζωπυρώνει το πάθος μας, και από την άλλη, γιατί όχι, φέρνει και μερικούς "νέους" στο κόσμο των adventures: Broken Sword, The Longest Journey, Syberia και πάει λέγοντας. Ειλικρινά, νομίζω ότι το GM μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς, και η Ιστορία θα το κρίνει.

Αυτά θα περίμενα να είναι επιχειρήματα των εταιρειών ή ανθρώπων που συμμετέχουν σε ένα συνέδριο με θέμα το μέλλον των adventures. Έμένα που παίζω σχεδόν αποκλειστικά adventures δε θέλω να με προσκαλέσει στο είδος κανένας. Ξέρω γιατί βρίσκομαι εδώ και θέλω καλές εμπειρίες. Στην τελική δε θα σκάσω εγώ για το πόσοι νέοι gamers θ' αρχίσουν να παίζουν adventures λόγω του Gray Matter. Χιλιάδες φορές λέμε ότι άμα μαζευτεί κόσμος στο είδος θα βλέπουμε κι εμείς καλύτερα παιχνίδια. Ε, όχι. Έχω αλλάξει λίγο γνώμη τελευταία. Αυτοί που θα προσελκυσθούν στο είδος από το hype (για να χρησιμοποιήσω κι έναν όρο που χρησιμοποιείτε πολύ στο περιοδικό) του Gray Matter, μεθαύριο θα φύγουν πάλι για να ξαναγυρίσουν μετά από κάποια μεγάλη κυκλοφορία σε 3 με 5 χρόνια από σήμερα. Οι εταιρείες από "εμένα" ζουν.

@ outcry

Μετά από τόσες διαφωνίες τελευταία, στο συγκεκριμένο σου τελευταίο post συμφωνώ μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

Για τη σύγκριση του Schizm με τα Rhem, θα έγραφα ότι έγραψες χθες, αλλά θεώρησα πρέπον να περιμένω να κάνει τη σύγκριση κάποιος που κατέχει το θέμα πολύ καλύτερα από εμένα που ναι μεν έχω αφιερώσει εκατοντάδες ώρες, αλλά δεν έχω καταφέρει τίποτα απολύτως. Και ήμουν σίγουρος ότι θα το έκανες

@ Wicked

Μην το παίρνεις στραβά. Προφανώς δεν έχεις δει τα παιχνίδια που λέει ο Outcry. Αν τα δεις πιστεύω θ' αλλάξεις πλήρως θεώρηση για το θέμα δυσκολία, παρόλο που τo Schizm είναι αφόρητα δύσκολο παιχνίδι.

(Στο Amazon.de υπάρχουν και συνεργαζόμενοι πωλητές που ρίχνουν ελαφρώς την τιμή. Άσε που χρεώνουν διαφορετικά ταχυδρομικά από το ίδιο το Amazon. Μην περιμένεις τεράστιες διαφορές, αλλά ίσως ανάλογα με το στοκ τους να πετύχεις καμιά καλύτερη ποροσφορά)

Παιδιά, συγγνώμη για το κάπως επιθετικό ύφος, αλλά πραγματικά νιώθω ότι η εταιρεία μ' έχει δουλέψει για τα καλά τα τελευταία 2 χρόνια. Αν έγινε πάντως για καλό, χαλάλι.

Lol, ηρεμήσε crocark, δεν πήρα τίποτα στραβά Συγχωρέστε με, πάντως, crocark και outcry, αλλά θα επιμείνω ότι τα GK 2,3 δεν ήταν πολύ δύσκολα παιχνίδια. Τουλάχιστον για τα μέτρα μου. Απλά ήταν τόσο πλούσια η δράση τους που όταν τα τελείωνες ένιωθες σχεδόν εξουθενωμένος (αλλά και τόσο ικανοποιημένος παράλληλα). Δε θυμάμαι να κόλλησα σε κάποιο σημείο εκείνων των παιχνιδιών παραπάνω από 1 μέρα και σχεδόν πάντα ήξερες μέσες άκρες τι πρέπει να κάνεις. Και πιστέψτε με, δεν είμαι καθόλου φανατικός φαν των δύσκολων adventures

Με βάση αυτά ξαναλέω ότι δεν είναι ανάγκη ένα adventure να είναι δύσκολο για να είναι καλό (ή ακόμα και εξαιρετικό). Φυσικά να μην είναι και γελοιωδώς εύκολο, όχι...

Και κάτι άλλο που είχε αναφερθεί και παλιότερα. Θεωρώ γενικά άδικη την όποια σύγκριση των Gabriel Knight με το Gray Matter. Μιλάμε για τελείως άλλες συνθήκες και τελείως άλλες εποχές. Το κάθε Gabriel Knight ήταν κάτι μοναδικό για την εποχή του, ήταν τελείως ξεχωριστά παιχνίδια και τέτοια δεν θα ξαναβγούν. Θα βγουν όμως άλλα μοναδικά για τη δική τους εποχή. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός. Είναι σαν να μιλάμε για τον Πελέ, τον Μαραντόνα και το Ζιντάν. Ναι, όλοι μεγάλοι ποδοσφαιριστές, αλλά δε μπορούμε να τους συγκρίνουμε διότι αλλιώς παίζονταν το ποδόσφαιρο στην εποχή του καθενός (wow, μα που τα βρίσκω ) Το έχω πει και παλιότερα. Δε θέλω το Gray Matter να είναι GK διότι πολύ απλά δε μπορεί να είναι. Αν είναι μέσα στα 4-5 καλύτερα adventures των 5 τελευταίων χρόνων θα είμαι σούπερ ικανοποιημένος.

@ Wicked

Ναι, έχεις δίκιο για το παράδειγμα που έφερες, μόνο που ... ο Ζιντάν ήταν καλύτερος πως να το κάνουμε;

WickedMan wrote: Με βάση αυτά ξαναλέω ότι δεν είναι ανάγκη ένα adventure να είναι δύσκολο για να είναι καλό (ή ακόμα και εξαιρετικό)

Συμφωνώ. Δεν ψάχνω τα δύσκολα. Τα αγαπημένα μου δεν ήταν ποτέ ανάμεσα στα εξαιρετικά δύσκολα. Άλλο που όταν πετύχω κάτι δύσκολο μπορεί να το προσπαθήσω, ακόμη κι αν δεν έχω καμία τύχη, απλά για την εμπειρία.

WickedMan wrote: Θα βγουν όμως άλλα μοναδικά για τη δική τους εποχή

Επίσης συμφωνώ.

WickedMan wrote: Δε θέλω το Gray Matter να είναι GK

Ούτε κι εγώ.

WickedMan wrote: Αν είναι μέσα στα 4-5 καλύτερα adventures των 5 τελευταίων χρόνων θα είμαι σούπερ ικανοποιημένος

Εδώ διαφωνώ. Κανονικά θα συμφωνούσα, αλλά βλέπεις η εταιρεία παραγωγής φρόντισε να ανεβάσει τον πήχυ πολύ ψηλά.

Δε νομίζω να είπα πουθενά ότι το θέλω δύσκολο το GM. Επιμένω όμως ότι το θέλω να έχει διάρκεια. Και πλήρες, δηλαδή όχι άσχετους γρίφους για να μεγαλώσει, αλλά όλα να είναι σχετικά και λειτουργικά μέσα σε ένα πλούσιο, βαθύ, προσεγμένο σενάριο. Πράγμα το οποίο είναι πιο σημαντικό από τη διάρκεια (έχει δίκιο ο Νικόλας), αλλά εγώ θέλω οπωσδήποτε και διάρκεια. Από αυτά που διαβάζω είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα το απολαύσω (εδώ σταυρώνω τα δάχτυλα γιατί το έχω ξαναπεί και δε μου βγήκε σε καλό), αλλά θα είμαι πιο χαρούμενος αν το παιχνίδι με συντροφέψει για αρκετό διάστημα.

Γεια σας παιδια μετα απο καιρο..Ειμαι στο τελος του 2ου κεφαλαιου του GM. Σιγουρα ειναι καλυτερο απο τα τελευταια παιχνιδια των τελευταιων χρονων που εχω παιξει, (τα τελευταια καλα για μενα ηταν moment of silence και culpa innata) αλλα δυστυχως νομιζω δεν στεκεται στο υψος των Gabriel Knight. O βασικος λογος είναι ο τεχνικός τομέας. Σου υπενθυμιζει με πολυ εντονο τροπο ποσο mainstream ηταν τα adventures τα 90ς και ποσο μεγαλα budget ξοδευτηκαν τοτε, και ποσο καλοφτιαγμενα παιχνιδια φτιαχτηκαν. Παιχνιδια που για την εποχη τους ηταν στην τομη των εξελιξεων της τεχνολογιας. Τωρα πια η Jensen φτιαχνει ενα παιχνιδι με ενα πολυ μικρο budget και αναγκαζεται να συμβιβαστει μεσα σε αυτο. Αυτο και μονο ρίχνει κατα πολυ το επιπεδο του παιχνιδιου, αφου τα γραφικα δεν ειναι κακα, αλλα θυμιζουν παρα πολυ σε αισθητικη τα casual hidden object games που βγαινουν με το κιλο. Δηλαδη αισθητικα τα Gabriel Knight 2 kai 3 (δεν εχω παιξει το 1) ειχαν κατι το πρωτοτυπο και το αρχετυπο πανω στο οποιο πατησαν παρα πολλα adventures games στην συνεχεια. Το GM ομως δεν δειχνει να ειναι στην τομη των εξελιξεων της εποχης και η αισθητικη των γραφικων του και των τοποθεσιων του θυμιζουν εκατονταδες παιχνιδια που βγηκαν μετα τα Gabriel Knight. Η ιστορια φαινεται ενδιαφερουσα και ειναι ανωτερη απο το μεσο point and click αλλα και παλι εχει πληθος συμβατικων καταστασεων που σου θυμιζουν οτι παιζεις ενα παιχνιδι και οχι ζεις μια ιστορια.
Με λιγα λογια ειναι καλυτερο απο οτι κυκλοφορει (αν και οτι κυκλοφορει κατα τη γνωμη μου ειναι πολυ χαμηλου επιπεδου) αλλα δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο με φρεσκιες ιδεες και φρεσκια ιστορια. Η Jensen ηταν πολυ καλη για την εποχη της, αλλα δεν νομιζω οτι μπορεσε να κανει κατι που θα σημαδεψει την τωρινη εποχη με εναν αντιστοιχο τροπο.

Κραταω επιφυλαξεις ομως γιατι ειμαι ακομα στο τελος του 2ου κεφαλαιου οπως ειπα, και θελω να δω την εξελιξη της ιστοριας.

Μια ολίγον άσχετη ερώτηση, όσοι πήρατε το παιχνίδι από το amazon.de, μιλάμε για ένα dvd; Κάπου διάβασα για περίπου 5,5 GB installation, πως διάολο χωράνε σε 1 DVD;