Τηλεοπτικές σειρές

Κατά τη γνώμη μου από καθαρή sci-fi τηλεόραση μόνο το Firefly το πλησιάζει με την υποσημείωση, βέβαια, ότι είναι λίγο διαφορετικής χροιάς (λίγο πιο σαρκαστικό/χιουμοριστικό) και βεβαίως δεν είχε το χρόνο να αναπτύξει τους χαρακτήρες και τον κόσμο του όσο θα ήθελε. Δικαίως, στη διάρκεια του BG οι δημιουργοί έχουν βάλει αρκετές στιγμές που αποτελούν μικρά respect/φόροι τιμής στο διαμάντι του Whedon.

Ας πω κι εγώ το δικό μου. Να φαντασθώ πως δεν έχετε δει το Babylon 5 όσοι αναφέρεστε στο Galactica σαν Top σειρά. Ωστοσο ενώ στο B5 περάσαν ζητήματα πολιτικής, κοινωνίας, θρησκείας [ως κάτι υποκειμενικό που δεν βασίζεται σε λογική αλλά αποκλειστικά σε συναίσθημα]], το G επέμεινε σε θεϊστικές κορώνες, μεθύσια, σεξομανία και άλλα πιασάρικα για τον μέσο πιτσιρικά. Και υπόψη το B5 το είδα όταν έπαιζε στην TV την δεκαετία του 90 και όχι τώρα, και ακόμη και τότε [που λέγεται πως υπήρχαν καλές σειρές] έσβηνε σεναριακά ό,τι κυκλοφορούσε εκείνη την περίοδο [ακόμη και το franchise Stargate το οποίο απόλαυσα μέχρι και το SG-Atlantis για να απογοητευθώ από το επόμενο δεν έφθασε ποτέ στα μεγέθη που έπιασε από πλευράς χαρακτήρων, ολοκλήρωσης, και δραματικού στοιχείου]. Βέβαια σαν space opera genre είχε και το κάποιο δράμα-κλάμμα αλλά δίχως σπέρματα και ιδρώτες κάτι που την κατέστησε περισσότερο ενήλικη θεματολογικά. Και έχω το fair share μου από όλα τα είδη για να έχω μια καλή ιδέα σχετικά. Όσο για Firefly, για western στο διάστημα δεν ήταν κακή, ωστόσο η "συνοδός" ήταν πολύ καλή. Μερικές σειρές τις βλέπουμε όντως για διαφορετικούς λόγους.

Δείτε εδώ έναν φόρο τιμής στο χαρακτήρα G'kar [Andreas Katsulas] ο οποίος είχε μερικούς από τους πλέον φίνους μονολόγους που είχε ποτέ χαρακτήρας στην SF στα Μέσο Μαζικής Εξημέρωσης (ή Εξόντωσης).



Είτε ο Londo Molari [Peter Jurasic]:



Και είναι από τους "δευτερεύοντες" Χαρακτήρες.

Είτε ο "απλός" πρόλογος της Διακύρηξης Αρχών της ISA [InterStellar Alliance] που είναι ό,τι πιο common sence κείμενο έχω ακούσει [αν και αδύνατον επειδή η ίδια η ανθρώπινη φύση μας το καθιστά αδύνατο]:




Δύσκολα για να ξαναβγεί τέτοια σειρά. Προσωπικά έχω δει όλα τα scifi από τότε και κανένα δεν πλησίασε καν τα μεγέθη του B5.

Κάποιοι έχουν αναφέρει πως πρόκειται περί ενός LotR στο διάστημα και ίσως και να έχουν δίκιο, αλλά ιδεολογικά το LotR και το B5 κατατάσονται στα έπη από πλευράς γραφής και δεν ασχολούνται μονίμως με την μια μηχανοραφία κατόπιν της άλλης. Και οι χαρακτήρες έχουν ελατώματα που προσπαθούν να τα διορθώσουν στο ανθρώπινο πεδίο ή το υλικό καλύτερα και όχι σε κάποια μαγικά μεταφυσικά όπως προτείνει το galactica παραδείγματος χάριν που έχουμε θεϊστικούς αγγέλους ανακατεμένους με δωδεκάθεο και λοιπή μπαχαλοποίηση.

Και αν κάποιοι θέλουν εφφε, τότε εκεί αν δεν τους κάνουν αυτά:



δεν ξέρω τι να πω μετά.

Επίσης τάξεις ανώτερο του galactica ήταν και το farscape που σε γενικές γραμμές στο ελλαδιστάν είναι άγνωστο.

Μια ιδέα από την ταινία (Peacekeeper Wars) που το έκλεισε, αν θέλετε μπαμ-μπούμ, δράμα, απώλεια, και ιδανική ολοκλήρωση με γάμο αλλά και με χιούμορ δίχως να παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της. Ψυχαγωγία και διασκέδαση.

το Babylon 5 το ξεκίνησα μετά από δική σου προτροπή, Mortal, και το παράτησα μετά από 2-3 επεισόδια, διότι απλά βαρέθηκα . Επιφυλάσσομαι, πάντως, να του δώσω άλλη μια ευκαιρία στο κοντινό μέλλον.

Βασικά αν δεν σε πιάνει είναι περισσότερο θέμα χαρακτήρων και εκεί είναι δύσκολο ζήτημα γιατί έχει να κάνει με τα ξεκινήματα σου στο scifi (συγγραφείς, εποχές, είδη) και με το είδος της πλοκής και της επίλυσης της που ικανοποιούν τα κριτήρια σου [τα τελευταία χρόνια τα 'χω ρίξει στον πάτο γιατί απλά βλέπουμε REAL SF με το τηλεσκόπιο].

Το B5 π.χ. είναι σαν να διαβάζεις ένα βιβλίο που γράφτηκε μέσα σε 5 χρόνια. Τα επεισόδια που λες όπως και ολη η πρώτη season είναι κατ' ουσία ο πρόλογος και τα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου, στα οποία γνωρίζεις το υπόβαθρο χαρακτήρων και γενικά τι τους κάνει να λειτουργούν/αντιδρούν όπως λειτουργούν/αντιδρούν. Βασικά εγώ κόλλησα και είδα τις 3εις πρώτες seasons σε 3εις μέρες δανεικές από φιλαράκι. Και κατόπιν το αγόραζα σε videoκασέττες [yeap τόσο αρχαίο είναι] έως και την 5η ανα 2 επεισόδια, μέχρι που βγήκε σε πακετα DVD ανά season και εκεί το μάζεψα από amazon.com και το έλυωσα εντελώς, με μερικά επεισόδια [όλα ΟΥΤΕ με σφαίρες] να τα 'χω δει πλέον πάνω από 15 φορές μέσα στα χρόνια [απλά το βλέπω πλέον και έχω πάψει να μετράω, δεν έχει λόγο]].

Ουσιαστικά όλοι οι χαρακτήρες κρύβουν κάτι και σχεδόν τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, έτσι διαφημίστηκε και μας το απέδειξε με την πάροδο των χρόνων. Ευτυχώς ο Strackzynski δεν ήταν Martin. Δεν είχαμε κηδείες σε κάθε επεισόδιο και δεν είχαμε κακούς για να 'ναι κακοί δίχως καμία απολύτως λογική. Υπήρχε δλδ από πίσω μια αρχή και μια ιδεολογία των χαρακτήρων, κάτι που ιδεατά είναι και το πιο σωστό θα έλεγα. Ακόμη και ο καλός δεν ήταν ο καλός/καλούλης. Λίγες σειρές το επιτυγχάνουν αυτό δίχως να κόψουν βόλτες στον κήπο των κλισέ. Δλδ είχαμε και ιδεαλιστές, είχαμε και πραγματιστές [what's in it for me] αλλά και στιγμές που τα δυο συνδιάζονταν προς κοινό ώφελος.

Πάντως εν κατακλείδι ποσοτικά σε αριθμό επεισοδίων έχει μεγαλύτερο αριθμό ποιοτικών επεισοδίων από πάρα πολλές σειρές, αν όχι και όλες.

Χμ, ίσως. Από την άλλη και η πρώτη Star Wars τριλογία που είναι μέσα 10ετίας '70 μια χαρά βλέπεται και σήμερα.

Thanks για την πρόταση έκπτωτη άγγελε.

Δεν ξέρω γενικά με αυτό που λέμε γήρας σειράς δεν το έχω σκεφθεί τόσο πολύ γιατί μιλάω πάντα για σειρές με τις οποίες μεγάλωσα [είδα ευχάριστα ακόμη και το πλέον κιτς σαν σειρα Highlander, αλλά και 1-2 season απο McGyver] σχεδόν μαζί οπότε ουσιαστικά τις κρίνω ίσως πιο ήπια από τις νεώτερες που τις βλέπω με πλήρως κυνική ματιά. [Πίτσα, μπύρα, κλάμα, δράμα, σπέρμα και ιδρώτας ένα πράγμα από Αμερικανιστάν].

Γενικά πάντως το scifi το 'χει το πρόβλημα του ιδιόρυθμου γήρατος ωστόσο ο/η σύντροφος του καθενος γερνάει παρέα έτσι η ομορφιά παραμενει στα μάτια του beholder.

Πάντως αυτές τις μέρες ξαναείδα το farscape, και τώρα ξαναβλέπω το Stargate Atlantis, και ίσως μετά να ξαναεπιχειρήσω άλλη μια το B5, απλά θα πρέπει να το δω στο PC και όχι στο κρεβάτι γιατί δεν το έχω rippάρει. Και χαλάρα 2-3 επεισόδια "πηδάω" ανά season με πολύ ελαφρύ Fastforward ανά επεισόδια στα σημεία εγκυμοσύνης ή πρηξήματος.

Από την άλλη σειρές από τις πρόσφατες [τελευταία 6-7 χρόνια] που έχω πάει να ξαναδώ 2η φορά πλην μερικών anime με ξενερώνουν αρκετά άγρια. Ακόμη και το Fringe που το δοκίμασα έφτασα απλά να το έχω σαν "ραδιόφωνο" ενώ μετέφραζα ή έπαιζα minecraft και ελάχιστες φορές έκανα alt-tab για να δω σκηνές.

Hemlock Grove κανείς;



Άρχισε από Netflix η 2η season και απο το trailer δείχνει πως θα είναι αρκετά δυνατή όπως και η πρώτη. Ωστόσο θα επιμείνω πως μιλάμε για σειρά που απέχετε από το φαγητό κατά την προβολή που κλειδώνετε τα παιδιά σε ικανοποιητική απόσταση από το χώρο προβολής και απλά χάνεστε στον κόσμο της.

@Mortal
Έχω δει τα 3 πρώτα επεισόδια (της 1ης σεζόν).

Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι μέχρι στιγμής με τραβάει πολύ περισσότερο από American Horror Story και Penny Dreadful που είναι οι πιο "κοντινής θεματολογίας" σειρές που έχω δοκιμάσει τελευταία (βέβαια εδώ δεν έχει Eva Green )

Αυτό που μέχρι στιγμής γουστάρω περισσότερο είναι το πως οι δημιουργοί βάζουν σε κάθε επεισόδιο πολλά καινούργια (και εντελώς άσχετα και απρόσμενα) πράγματα και μέχρι το τέλος τα έχουν καταφέρει έτσι ώστε να φαίνονται λογικά στο θεατή. Άλλες σειρές πνίγονται γρήγορα στον υπερφυσικό αχταρμά που έχουν δημιουργήσει, τούτοι εδώ φαίνονται να το "κρατάνε". Ελπίζω να το καταφέρουν μέχρι το τέλος.

Στο μεταξύ, Mortal καλέ μου, είναι η 1η φορά που έχω καταφέρει να δω ευχάριστα 3 επεισόδια σειράς που έχεις προτείνει. That has to count for something.

Απορία: Γιατί τόσο χαμηλή βαθμολογία στο imdb, τη στιγμή που το dreadful Penny Dreadful παίρνει 8,5;

Επίσης

Πιθανόν [τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι] πως το Penny Dreadful είναι περισσότερο ατμοσφαιρικό [yeap οι Βρετανοί είναι απίστευτοι στον τομέα αυτό], ενώ το Hemlock Grove είναι περισσότερο ωμό και "προσγειωμένο" με χειρουργικές λήψεις κάμερας αλλά και αντιμετώπισεις των ρόλων από τους ηθοποιούς.

Πάντως δεν θα πω πως δεν έχουν σημεία, και οι δυο σειρές, που μου βγάζουν ιδιαίτερα αρνητικές σκέψεις [κι ενδεχομένως και σχολιασμό] αναφορικά με τα γούστα ή και τα βίτσια των δημιουργών.

Α, το θέμα ευχάριστης παρακολούθησης είναι περισσότερο υποκειμένικο. Όπως θα 'χεις δει είμαι 99,99% scifi/fantasy/horror δίχως να διαφοροποιώ την προτίμηση μου στα είδη παρά μόνο [σε πολύ συγκεκριμένες σειρές] αναφορικά με την λειτουργικότητα των χαρακτήρων και γενικά αν έχω κάτι που να μπορώ να πάρω σαν αποστασιοποιημένη κριτική για την ανθρώπινη φύση, την πολιτική, η γενικά αυτό που ορισμένοι θεωρούν ως αναζήτηση κάποιας αλήθειας. Όσο περίεργο και αν ακούγεται μόνο σε αυτά τα είδη βρίσκω πραγματικά ενδιαφέρουσες κριτικές και σκέψεις δίχως πολλές μελούρες και τρελές κορώνες. Και φυσικά τις συγχωρώ και πιο εύκολα.

Θα συμφωνήσω με την καλύτερη/πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα του Penny Dreadful. Το Hemlock Grove είναι πιο "γήινο", έτσι καταφέρνει να παρουσιάζει υπερφυσικά γεγονότα ως σχεδόν φυσιολογικά: "Ναι, οκ, αυτό συνέβη, so what?" Αναρωτιέμαι αν είναι επιλογή των δημιουργών ή θέμα ικανότητας, υποπτεύομαι κάτι λίγο κι απ'τα δύο.

Παρόλα αυτά, όπως είπα, αυτό εδώ με τραβάει περισσότερο. Επιφυλάσσομαι για νέα σχόλια όταν προχωρήσω παρακάτω.

Fallen_Angel wrote: Το Penny Dreadful... δεν ξέρω, ρε παιδιά. Από τη μία καταπιάνεται με πολύ αγαπημένους χαρακτήρες και saga, από την άλλη... καταπιάνεται με πολλούς αγαπημένους χαρακτήρες και saga.

WickedMan wrote: ... Άλλες σειρές πνίγονται γρήγορα στον υπερφυσικό αχταρμά που έχουν δημιουργήσει...

Το ίδιο λέμε νομίζω. Αν και δεν άντεξα να δω όλη τη σεζόν, το "τέλος" ήρθε πολύ νωρίτερα. Από την άλλη, Eva Green.

Για το "The Leftovers" ενώ έχει υπερενδιαφέρον setting, για κάποιο λόγο έχω ακούσει τα χειρότερα. Αλήθεια. Τόσο, που σκέφτομαι να τη δοκιμάσω κάποια στιγμή, έτσι από αντίδραση. Πάντως, το Rectify και το Hemlock Grove μου φτάνουν για την ώρα.

edit:
@Dream
Για το "Rectify" έχω ξαναγράψει. Για κάποιο λόγο είναι μια σειρά που θα πρότεινα πολύ σε σένα, δεν ξέρω γιατί. Πιστεύω ότι θα σου αρέσει, αν έχω "πιάσει" καλά το πνεύμα σου. Όποτε έχεις χρόνο, δοκίμασέ την και πες μου.

Ούτε ιδέα δεν είχα σχετικά με τα Αποφάγια/Απομεινάρια/Αυτούς που Ξέμειναν FA, αλλά θα εκφράσω γνώμη αν κάτσω ποτέ να δω το 1ο ep. [Είδα όπως το trailer και δεν μου κίνησε το ενδιαφέρον, ίσως επειδή είναι rehashing (light ίσως) από The 4400 και άλλες σειρές που δεν έρχονται άμεσα στο μυαλό.]

Επί τη ευκαιρία είδα το πρώτο επεισόδιο από το The Strain του FX.



Η γνώμη μου σχετικά παραμένει ουδέτερη υπό όρους πάντοτε και θα αρχίσει να παίρνει κλίση είτε προς το θετικό είτε προς το αρνητικό από το 2ο ep και μετά. Προσπαθούν αρκετά πάντως όσοι εμπλέκονται στην παραγωγή. Είναι περισσότερο [αυτό σχημάτισα χοντρικά] ένας αχταρμάς από σύγχρονο επιστημονικό στοιχείο με Μετά-βικτωριανό μεταφυσικό με anime αντιμετώπιση σε κάποια σημεία.

ΑΑΑΑ! Και τον Αύγουστο τι καλό μας περιμένει!?!?!?! Ε???



Όσοι πιστοι προετοιμαστείτε. [Για την Κλάρα την κουκλάρα ( ]

Όσο για το Penny D. θα είμαι σε καλύτερη θέση να κρίνω από τη 2η season και μετά μιας και η πρώτη μπορεί και να θεωρηθεί [αν έχει διάρκεια το όλο εγχειρημα] σαν πρόλογος μιας νέας saga με θεματολογία που περνάει σε επίπεδο υπερσυνόλου από χαρακτήρες και ιδέες. Ωστόσο η ατμόσφαιρα παραμένει ισχυρό ατού αν διατηρηθεί αλλά και η επιλογή των ηθοποιών δείχνει σχεδόν τέλεια.