Τηλεοπτικές σειρές

Aπλά κάνεις copy-paste τον τίτλο [ξεχασμένος, το url εννοούσα] και αφαιρείς το s από το https.

Fallen Angel wrote: Ο smoker γιατί και κυρίως ΠΩΣ υπάρχει;!

O CSM είναι σαν τον Pyramid Head των Silent Hill. Κάτι σαν μασκότ ή κράχτης ακόμα και όταν δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να είναι ζωντανός και δεν έχει πλέον το ρόλο ή τη σημασία που είχε αρχικά.

Βέβαια X-files είναι αυτά, μπορούν να σκαρφιστούν πολλές δικαιολογίες για την παρουσία του. Με ένα μονόλογο του Maulder από αυτούς που έπαιρνε την εφαπτομένη και σου έπαιρνε 1-2 λεπτά για να πιάσεις το γενικό νόημα από αυτά που είπε, θα έχει λυθεί το θέμα .

Πριν δέκα ημέρες περίπου βγήκα από μαραθώνιο Breaking Bad. Εξαιρετική ατμόσφαιρα παράνοιας, η σκηνοθεσία σε άριστο επίπεδο, οι ηθοποιοί κατάφεραν να μεταφέρουν την απληστία, την ματαιοδοξία και την καθημερινότητα του παραλόγου στον θεατή με αμείωτο ενδιαφέρον. Αυτό δε που έχει ενδιαφέρον, είναι ότι καταργείται εν γένει ο μονοδιάστατος άνθρωπος και προβάλλονται οι πολλαπλές ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του. Κάποιος πχ. μπορεί να είναι και "καλός" και "κακός". Φυσικά στο GoT αυτό καθίσταται σαφές από το πρώτο δευτερόλεπτο.

Περιμένω την 3η σεζόν του The Strain το οποίο μου αρέσει πολύ στις 28 Αυγούστου. Πήζουμε που πήζουμε στο κλεινόν άστυ, τουλάχιστον ας χορτάσουμε αίμα.

Το The Walking Dead έχει τις αρετές του (έχω παρακολουθήσει σποραδικά κάποια επεισόδια στο FOX) αλλά έχω πληροφορηθεί ότι περιλαμβάνει και πολλή βλακεία και να πω την αλήθεια διστάζω να το παρακολουθήσω από την αρχή.

Το Helix το έχει κανείς υπόψη του; Αξίζει;

Για δες, υπάρχει ακόμα το The Strain; Όταν είχε πρωτοβγεί είχα δει 2-3 επεισόδια και δεν του έδινα πάνω από μια σεζόν ύπαρξης. Για το Breaking Bad και την παγερή μου αδιαφορία προς αυτό έχω γράψει και άλλες φορές, οπότε ας το αφήσουμε.

Για το TWD η αίσθησή σου είναι σε γενικές γραμμές σωστή. Σε κάθε σεζόν υπάρχουν κάποια επεισόδια που είναι πολύ διασκεδαστικά και κάποια άλλα που είναι γενικά βαρετά. Σε όλη τη σειρά έχουν υπάρξει 2-3 επεισόδια που αποτελούν όντως εκπληκτική τηλεόραση (με τον ίδιο τρόπο που αποτελούν εκπληκτική τηλεόραση σχεδόν τα μισά επεισόδια του GoT). Τελικά με το TWD μπορείς να περάσεις καλά, αρκεί να ξέρεις τι να περιμένεις. Μια καλή fun to watch σειρά με ικανό shock value, όπου το βασικό ερώτημα είναι "ποιος πεθαίνει μετά;" Για πίτσες και μπύρες που λέει και ο φίλτατος Mortal.

Εγώ για τη φετινή χρονιά τα προσωπικά μου honours θα τα αποδώσω σε 2 σειρές που έδωσαν λίγο χρώμα στην τραγικά βαρετή και ανούσια στρατιωτική θητεία. The Americans (Keri σ'αγαπώ, Κeri θα με κάνεις μαρξιστή, Keri άσε με να σκοτώσω καπιταλιστές για σένα ) και Jessica Jones (με το συγκλονιστικό David Tennant να δίνει ζωή σε έναν από τους καλυτερότερους villains που έχουμε δει στην τηλεόραση ). Και τις δύο σειρές τις προτείνω ανεπιφύλακτα.

Τέλος να εκφράσω και το παράπονό μου για τη μίνι-αναβίωση των X-Files που μου φάνηκε πολύ πολύ άνοστη όταν ξεπέρασα τα πρώτα συμπτώματα της πολυετούς στέρησης. Θέλω τη γνώμη σας κιόλας γι αυτό, μήπως τα αδικώ τα παιδιά;

Βασικά αν ψάχνεστε για σκότωμα χρόνου έχουμε:

Preacher S01 [10 Eps]
Wayward Pines S01-S02 [20 Eps]
Marco Polo S01-Special 00-S02 [20 Eps?]
DareDevil S01-S02 [20 Eps]
Killjoys S01-S02
Dark Matter S01-S02
The Living and the Dead S01
Dead Of Summer S01

Το preacher περνάει την κλασσική αμερικάνικη θρησκοβλαχιά με μερικά θεϊκά twist και άλλα τρελά. Όχι εντελώς κακή μα τίποτα το μοναδικό. Απλά στην αναβροχιά δέχεσαι και το χαλάζι.

To wayward pines ό,τι και να πω ίσως να είναι spoiler, απλά ξεκινάει περίεργα και γίνεται ίσως περισσότερο συμβατική, δεν ξέρω αν θα την τελειώσουν με 3η season.

Marco Polo, Κίνα αλλά όλοι μιλάνε αγγλικότατα!

DareDevil τυπικό marvel, ευχάριστο δίχως πολλά λίπη

Killjoys, κυνηγοί επικυρηγμένων in space με ολίγο από συνομωσία και μυστήριο.

Dark Matter, αρχίζει δίχως κανένα στόχο, και σιγά σιγά εξελίσσεται, ωστόσο την βλέπεις όπως ακριβώς τρως μια πίτσα.

To TLatD είναι απλά βρετανικό μεταφυσικό θριλεράκι.

Dead of Summer κάτι από Friday the 3th με διαφορετικό Jason. Όχι κακό αλλά nothing to write home about.

Μόνο και μόνο για την Xfiles s10 θα μπορούσα να έχω γνώμη, αν και δεν την ολοκλήρωσα, όχι τυχαία. Ένα επεισόδιο έκανα απόπειρα να το δω 9 φορές και δεν τα κατάφερνα. Με μη "τεχνικούς" όρους, μου έρχονται 2 λέξεις στο μυαλό, παράξενη (κι όμως) αναμενόμενη. Ψιλοτεχνικά θα μπορούσα ίσως να το χαρακτηρίσω το σύνολο ως κάτι πιλοτικό (πιλοτικά επεισόδια; ). Κατά τ' άλλα συμφωνώ μαζί σας.

Χμμμ...

Με έπεισε η Fallen Angel να παρακολουθήσω το Stranger Things. Είχα διαβάσει ακροθιγώς περί τίνος πρόκειται αλλά δεν έδωσα ιδιαίτερη βάση.

Για διαφορετικό λόγο πόσταρα στο παρόν thread και αλλού τελικά σαλπάρω! Γι' αυτό αγαπώ το Adventure Advocate!

Λοιπόν, για το Stranger Things έχω ακούσει καλά λόγια από άτομα με εντελώς διαφορετικές προτιμήσεις, οπότε λέω να το δοκιμάσω. Το μόνο που με φρενάρει είναι το 80s theme του οποίου ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα φαν. Από την άλλη The Americans, οπότε, ναι, θα το δοκιμάσω.

Στο X-Files s10 έχω αφήσει και γω το τελευταίο επεισόδιο εδώ και μήνες δεν έχω το κουράγιο ούτε να το δω, αλλά ούτε και να το διαγράψω. Ίσως δε φταίει μόνο η σειρά, αλλά και η εποχή. Έχουν περάσει 20 χρόνια από την ακμή του και τα τηλεοπτικά standards έχουν εκτοξευθεί στο θεό (χάρη και σε αυτό, βέβαια). Τα καλά τους παλιά επεισόδια είναι ακόμα διαμάντια, πάντως. Αλλά αν κάποιος νεαρός θεατής αποφάσισε να γνωρίσει τη σειρά από τη season 10, θα απογοητεύτηκε μάλλον.

Τιμητική αναφορά για αξιοπρεπές comeback πρέπει να κάνω και στο Homeland του οποίου την 4η σεζόν ξαναξεκίνησα (την είχα παρατήσει πριν πολύ καιρό) και τελείωσα σε χρόνο ρεκόρ. Ξεκινάω την 5η, η οποία μαθαίνω ότι ήταν πολύ δυνατή.

Για το stranger things, μπορώ να πω ότι δεν το λες κακό, απλά συμπαθητικό, και τρώγεται εύκολα, ένα απογευματάκι μου πήρε, αλλά το θυμάμαι ελάχιστα, όπως ακριβώς θυμάσαι στο περίπου τη γεύση της πίτσας (μετά μπύρας πάντα ). Οι πιτσιρικάδες είναι οκ, η τύπισα από τον ψαλιδοχέρη (η Wynona [spell??]) εντάξει σαν υστερική, ολίγον "βαρεμένη" μαμά (1 βήμα πριν το Δαφνί και υπό όρους λόγω γιου έχει κάποια βάση). Family στον κύβο, και το 80s ουρλιάζει από παντού σαν αέρας που έχει ξεσπαθώσει καταχείμωνο. Περάστε την ώρα σας λοιπόν.

Αυτά που ξέχασα να αναφέρω το πρωί είναι:

Cleverman S01: Αυστραλιανό με το "ονείρεμα" των αβοριγίνων και μια νότα ρατσισμού που το κάνει περίεργα ενδιαφέρον.
Outlander S02: Ρομαντικό, εποχής Σκωτίας στην διαμάχη με τους Άγγλους με το απειροελάχιστο twist της που το κάνει fantasy παρότι μόνο σαν ιστορικό ρομάντζο το καταχωρείς . Καλή ποιότητα παραγωγής.

Mortal wrote: ...η τύπισα από τον ψαλιδοχέρη (η Wynona [spell??]) εντάξει σαν υστερική, ολίγον "βαρεμένη" μαμά (1 βήμα πριν το Δαφνί και υπό όρους λόγω γιου έχει κάποια βάση). Family

Ντάξει Mortal, κλαίω. Είναι ακριβώς έτσι όπως την περιγράφεις. Μου φαίνεται λίγο υπερβολική η ερμηνεία. Μοιάζει ο χαμός του γιου της να της πρόσθεσε περισσότερα καντάρια τρέλας από ό,τι διέθετε. Μέχρι στιγμής έχω παρακολουθήσει τα 5 επεισόδια, οπότε no spoilers please!

WickedMan wrote: Λοιπόν, για το Stranger Things έχω ακούσει καλά λόγια από άτομα με εντελώς διαφορετικές προτιμήσεις, οπότε λέω να το δοκιμάσω. Το μόνο που με φρενάρει είναι το 80s theme του οποίου ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα φαν.

Να το δεις. Το 80's θέμα μην σε φρενάρει. Προσωπικά δεν με ενόχλησε- θέλω να πω η 80τίλα είναι δοσμένη πολύ ισορροπημένα. Δεν κουράζει ούτε το κάνει θέμα.

Χεχε, όπως έχεις δει τα απλοποιώ πάντα, μιας και οι ποσότητες σειρών που καταναλώνω ετησίως καθιστούν αδύνατη την περαιτέρω ανάλυση τους. Και στο κάτω-κάτω για να χαλαρώσουμε και να διασκεδάσουμε δεν τις βλέπουμε; Χεχε nope. Θα το υποστείς ως το τέλος, δεν σε γλυτώνω από τίποτα!

Πάντως οι zero-day releases σειρών σε βγάζουν από την περιέργεια που σε τρώει για βδομάδες με άλλες πιο συμβατικές σειρές (1 ep/week), και συσχετίζεις τα πράγματα καλύτερα από ό,τι ξεχνώντας πολλές λεπτομέρειες κατά την διάρκεια των εβδομάδων ή των μηνών που περνάνε από αρχή μέχρι τέλος.

Συμπαθητικό το αποτέλεσμα, πάντως. Αναμένω την δεύτερη σαιζόν. Μου άρεσε η σειρά διότι παραμένει ανάλαφρη παρά την σοβαρότητα της υπόθεσης.