Ψυχιατρικές διαταραχές και... Neverending Nightmares

Πρόκειται για ένα adventure ψυχολογικού τρόμου που αφηγείται την (σχεδόν) αυτοβιογραφική ιστορία του δημιουργού του Matt Gilgenbach και τη μάχη που έδωσε ενάντια σε ψυχιατρικές ασθένειες από τις οποίες πάσχει: Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (OCD) και Κατάθλιψη. Πολεμάει καθημερινά με αυτές του τις ασθένειες και έχει περάσει μεγάλες περιόδους κατά τις οποίες τα φάρμακα και η θεραπεία δεν κατάφερναν να τον βοηθήσουν, η ασθένεια όριζε και καθόριζε τη ζωή του. Όνειρό του είναι να δημιουργήσει ένα παιχνίδι που θα μιλά γι' αυτά τα θέματα, ένα παιχνίδι που ελπίζει να βοηθήσει άλλους με παρόμοια προβλήματα, να φέρει στο φως μυστικά και ντροπές που δε θα έπρεπε να υπάρχουν. 

Gameplay

Πρωταρχικός σκοπός του παιχνιδιού είναι να προσφέρει μια πραγματικά διαδραστική και αλλαλοεπιδραστική μορφή αφήγησης. Έτσι, λοιπόν, η έκβαση της ιστορίας καθορίζεται από τον παίχτη και τις επιλογές του. Η ατμόσφαιρα είναι απόλυτα τρομαχτική και ανατριχιαστική, και ο τρόμος παίρνει άλλη μορφή από τη συνηθισμένη. Γνωστές, παραδοσιακές συνταγές για ενίσχυση του φόβου σε ένα παιχνίδι (όπως παραδείγματος χάριν τα περιορισμένα save points) δε χρησιμοποιούνται καθόλου. 

Πυρήνα του παιχνιδιού αποτελεί η εξερεύνηση. Ο τρόμος αμβλύνεται από το αίσθημα "τρωτότητας" που αισθάνεται ο παίχτης, και γι' αυτό δεν συλλέγουμε πυρομαχικά ώστε να σφάξουμε ό,τι τέρατα βρεθούν στο δρόμο μας. Και παρότι υπάρχουν ορισμένες απλές μάχες, το σύνηθες είναι να αναζητάμε τρόπους να αποφύγουμε την αντιπαράθεση. Όπως και στο Amnesia: The Dark Descent, οι εχθροί είναι ανίκητοι. Ο φόβος γεννιέται από τη διακαή επιθυμία να τους αποφύγουμε, όχι μήπως μας σκοτώσουν στη μάχη. Άλλωστε, ο φόβος γεννάται πολύ πιο εύκολα και ριζώνει πολύ πιο βαθιά με το αίσθημα της προσμονής, του αγνώστου, των σκιών... Στο demo μπορείτε να πάρετε μια γεύση πώς ο φόβος μπορεί να σας καταλύσει ακόμη κι όταν απλώς εξερευνάτε μια έπαυλη.

Αισθητική

Η καλλιτεχνική επιρροή του Edward Gorey είναι προφανής σε ολόκληρο το παιχνίδι, ενώ πινελιές χρώματος έχουν χρησιμοποιηθεί για να τονιστούν τα αντικείμενα με τα οποία υπάρχει αλληλεπίδραση. Με έντονο χρώμα (κόκκινο) απεικονίζεται και το αίμα, προκειμένου να δίνεται έμφαση στο γκορ στοιχείο της βίας που διατρέχει το παιχνίδι. Ενώ παράλληλα, ο φωτισμός, οι σκιές, και η μεταξύ τους σχέση έχουν προσεχθεί πολύ ώστε να συμμετέχουν όσο γίνεται περισσότερο στην ατμόσφαιρα τρόμου.

Υπόθεση

Ξυπνάς κάθε φορά μέσα σε ένα καινούριο εφιάλτη. Και φυσικά, κάθε φορά που ξυπνάς η πραγματικότητά σου έχει αλλάξει. Και κάπως έτσι αρχίζεις να καταλαβαίνεις πώς ζει κάποιος που δεν μπορεί να διακρίνει την πραγματικότητα από την εφιαλτική εκδήλωση της ψυχολογικής κατάστασης ενός ανθρώπου που η ασθένεια του συνωμοτεί με τη φαντασία του και παίζουν εις βάρος του εφιαλτικά παιχνίδια. 

Μπορείς να αντιμετωπίσεις τον κάθε εφιάλτη με διαφορετικούς τρόπους. Ανάλογα με την επιλογή σου, όταν ξυπνήσεις, θα βρίσκεσαι σε ένα διαφορετικό εφιάλτη και η ιστορία θα ακολουθεί ένα νέο παρακλάδι. Στα περισσότερα παιχνίδια τα παρακλάδια της ιστορίας επιστρέφουν στην κεντρική πλοκή πολύ γρήγορα. Στο Neverending Nightmares τα παρακλάδια υπάρχουν, και παραμένουν υπαρκτά, οδηγούν σε πολύ διαφορετικές ιστορίες και endings τελικά. Η πραγματικότητα στην οποία θα ξυπνήσει τελικά ο ήρωας είναι πολύ διαφορετική ανάλογα με τις επιλογές που έκανε ο παίχτης.

Ο σχεδιασμός του παιχνιδιού γίνεται με σκοπό να το παίξετε πολλές φορές (multiple playthroughs). Ως εκ τούτου, το παιχνίδι θα είναι σχετικά σύντομο και θα διαρκεί συνολικά 1-3 ώρες. Η ένταση και ο τρόμος πρέπει να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα συνέχεια, οπότε δε θα υπάρχουν "μπαλώματα" στο gameplay και την εξιστόρηση. Ωστόσο, για να γίνει αντιληπτή η πραγματική ιστορία (και το βάθος αυτής), ο παίχτης θα πρέπει να παίξει 4-6 φορές το παιχνίδι. Ενώ για όσους θέλουν να εξερευνούν και να βρίσκουν τα πάντα θα υπάρχει κι επιπλέον υλικό διαθέσιμο.

Επιρροές

Το Neverding Nightmares έχει επηρεαστεί πολύ από το δεύτερο Silent Hill καθώς στο συγκεκριμένο παιχνίδι καθεμιά από τις φρικιαστικές εικόνες που αντικρίζουμε έχει σκοπό ύπαρξης κι αποκαλύπτει κάτι για τους χαρακτήρες. Οι δημιουργοί αφηγούνται με μαεστρία μια ιστορία μέσα από τις φρικιαστικές ενσαρκώσεις των πλασμάτων του άλλου κόσμου. Αυτό ακριβώς φιλοδοξεί να καταφέρει και ο Matt Gilgenbach. Κάθε λεπτομέρεια του παιχνιδιού θα αποκαλύπτει περισσότερα για την ψυχολογική κατάσταση του ήρωα, του Adam. Κάθε λεπτομέρεια θα αναγκάζει τον παίχτη να νοιώσει όπως ένοιωσε ο σχεδιαστής όταν πάλευε με την ασθένειά του.

Και το Amnesia: The Dark Descent δίνει δυνατό παρόν στις επιρροές του Neverending Nightmares. Ο Matt Gilgenbach αντλεί έμπνευση από τον πηγαίο τρόμο που γεννά το Amnesia. Δε διαθέτει χαζά συστήματα μάχης ή περίπλοκη διαχείριση inventory. Απλώς... εστιάζει στον τρόμο.

Μάθετε περισσότερα στο kickstarter και βάλτε το συγκεκριμένο παιχνίδι στο ραντάρ σας. Κάτι δείχνει να γυαλίζει κάτω από την καρβουνο-μαυρίλα...