Y - The Case of John Yesterday impressions

Μόλις είδα ότι ήδη μου το απέστειλαν! Σε μια εβδομαδούλα το πολύ θα έχω στα χέρια μου μια πολύτιμη retail έκδοση ενός ποιοτικού παιχνιδιου! Ήδη στο Amazon Αγγλίας έχει σχεδόν ξεπουλήσει. Βέβαια τα κουτιά της Lace Mamba είναι πιο ωραία. Τώρα τι υπάρχει προσεχώς να αγοράσουμε? Χμμμμ...κανένα Critter Chronicles ή κανένα Haunted, Jack Keane II άνετα θα χτυπούσα... Must Buy όλα!

Δεν σε ικανοποιεί καμιά από τις μελλοντικές αγορές κροκ? Όλα ένα κι ένα είναι (ή θα είναι)!

Ναι Μάνο, σωστός και αυτά, το καλό που τους θέλω ειδικά για το Dark Eye να τσακιστούν να το βγάλουν στα αγγλικά retail και να αφήσουν κατά μέρος τα ΠΑΣΑΛΕΙΜΑΤΑ με γερμανικό κουτί και αγγλικά μέσω Steam και άλλα τέτοια.....

Ωχ, μου φαίνεται άνοιξα τους ασκούς του Αιόλου (Χεχεχεχεχε )

Από που να αρχίσω τώρα...

crocark wrote: Κάνω προσπάθειες τον τελευταίο χρόνο να αυτοπεριοριστώ και για να μην ανάβω τα αίματα...

Γιατί καταπιέζεσαι, παιδί μου; Βλέπεις τώρα τα αποτελέσματα; Αντί να γράφεις μηνύματα των δύο σελίδων, ζορίζεσαι να απαντάς μονολεκτικά κι όταν τελικά ξεσπάς γράφεις τόσο μεγάλα μηνύματα που δεν ξέρουμε από που να τα πιάσουμε. Αλλά μην ανησυχείς κάτι θα καταφέρουμε κούτσα κούτσα (Ξανά χεχεχεχε)

crocark wrote: ...το λες γενικά για όλους, αλλά είμαι σίγουρος ότι δείχνεις crocark.

Μπα, μην το λες. Πολλοί έθαψαν το Yesterday εδώ τότε που βγήκε και ειλικρινά το γενικότερο κλίμα σκεφτόμουν όταν μιλούσα. Τώρα βέβαια ότι ήλπιζα να απαντήσεις εσύ, αυτό είναι άλλο θέμα. Δε φταίω εγώ που είσαι από τους πιο λαλίστατους εδώ μέσα. (Εκεί που όντως σε σκέφτομαι είναι στα post τα σχετικά με τη γκρίνια για τη γενικότερη κατάσταση των adventure σήμερα, όμως αυτό είναι άλλο θέμα και ας μην το ανοίξουμε άμεσα, γιατί θα καταλήξει να μη βγαίνει νόημα - μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γι'αυτό κάποιο άλλο thread).

crocark wrote: ...μπήκα στη διαδικασία να καταφερθώ εναντίον του ή να το θάψω, όπως λες εσύ, γιατί έβλεπα να υπερασπίζεστε με πάθος ένα τίποτα...για το παιχνίδι γράφηκαν αρκετά πράγματα που ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν και τα οποία έκαναν εμένα τουλάχιστον ν' αναρωτιέμαι μήπως ήταν διαφήμιση κανονική - έμμισθη

Χμμ, δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα περισσότερα θετικά posts, τα οποία πολύ γρήγορα εκτοπίστηκαν από τα πολύ περισσότερα και σαφώς πιο έντονα αρνητικά, ως επί το πλείστον δε μιλούσαν για κανένα αριστούργημα, αλλά για ένα αξιοπρεπές παιχνίδι με κάποια ελατώματα (ως προς τη σοβαρότητά των τελευταίων εννοείται πως δεν υπήρχε ομοφωνία. όπως και είναι φυσικό άλλωστε.) Η υποστήριξη με πάθος που αναφέρεις ουσιαστικά αφορούσε την επίθεση στους ίδιους τους δημιουργούς του παιχνίδιού (που όντως δε μου αρέσει) και την κατακραυγή του ως το χειρότερο παιχνίδι όλων των εποχών ή ως σκουπίδι (που δεν είναι). Ο μόνος που έγραψε εκτεταμένους διθυράμβους για το παιχνίδι είναι ο Τσαμπίκος, στον οποίο το παιχνίδι όντως άρεσε πολύ, τι να κάνουμε... (Πράγμα απολύτως φυσικό αν αναλογιστούμε ότι γενικά προτιμάει τα ανάλαφρα, ευχάριστα παιχνίδια σε σχέση με τα πιο σκοτεινά, οπότε κατά τη γνώμη μου ήταν αναμενόμενο να μην τον ενοχλήσει η ατολμία του παιχνιδιού να συνεχίσει πάνω στον σκοτεινό δρόμο που χαράζει στην εισαγωγή του - αν κάνω λάθος στην υπόθεσή μου μπορεί να με διορθώσει.) Από εκεί και πέρα υπήρχαν κάποια μεμονομένα πολύ θετικά σχόλια τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του παιχνιδιού, τα οποία όμως ήταν πολύ σύντομα και μονολεκτικά. Όσο για μένα, επισυνάπτω τα λίγα ουσιαστικά σχόλια που μπόρεσα να κάνω όσον αφορά το περιεχόμενο του παιχνιδιού, πριν αναγκαστώ να μπω στη διαδικασία να υποστηρίξω κάτι που για μένα είναι αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν είναι σκουπίδι.

Castledoque wrote: Για μένα το βασικό πρόβλημα δεν ήταν η μικρή διάρκεια, αλλά η προσέγγιση της ιστορίας. Το παιχνίδι αρχίζει απίστευτα δυνατά με ένα φοβερό εισαγωγικό chapter που ανατρέπει πλήρως το χαλαρό και ευχάριστο κλίμα των προηγούμενων παιχνιδιών της Pendulo (και γενικά είναι ένα από τα πιο έξυπνα και ανατρεπτικά ξεκινήματα σε adventure game ever). Δυστυχώς όμως ενώ ξεκινάει πολύ πετυχημένα ως σκοτεινό θρίλερ με κατάμαυρο χιούμορ σιγά σιγά μετατρέπεται σε μελαψό ξαδερφάκι των Runaway, χωρίς όμως το παλαβό τους χιούμορ, μιας και μέχρι το τέλος προσπαθεί να διατηρήσει το σοβαρό κλίμα. Για μένα εκεί χάνει τελικά το παιχνίδι: Δεν αποφασίζει αν είναι Indiana Jones ή Gabriel Knight. Το ίδιο και με τους χαρακτήρες. Δεν είναι ούτε ολοκληρωμένες πειστικές προσωπικότητες ούτε τρελιάρικοι καρτουνίστικοι τύποι, αλλά κάτι ενδιάμεσο.

Castledoque wrote: Όσοι από τους χαρακτήρες εμφανίζονται στην εισαγωγή παρουσιάζονται με οικονομία, υποδειγματικά και άψογα, ενώ στο τέλος της εισαγωγής η εξέλιξη της πλοκής κυριολεκτικά σου τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια. Δυστυχώς μετά από εκείνο το σημείο το σενάριο δεν καταφέρνει να ξαναφτάσει σε εκείνο το επίπεδο και οι χαρακτήρες χάνουν το ενδιαφέρον τους ή ισοπεδώνονται. Αν δεν ξεφούσκωνε έτσι η ιστορία, οι δημιουργοί του παιχνιδιού προλάβαιναν άνετα να κάνουν πάρα πολλά έστω και σε 4 ώρες...

Και όλα αυτά δεν ήταν κομάτι κάποιας κριτικής, αλλά κάποια σύντομα σχόλια που προλάβαινα να κάνω στο ενδιάμεσο των φάσεων υποστήριξης του παιχνιδιού για να μην πεταχτεί στον κάδο των αχρήστων. Αν τα παραπάνω (εν πολλοίς επικριτικά) σχόλια σου μοιάζουν για διαφήμιση, τι να πω... Οπότε καταλήγω (ναι, επιτέλους!): που βρίσκεται η "κανονική-έμμισθη" διαφήμιση; Όσο για τη Ντόρα που λες, την είχες βάλει σε thread για την Jane Jensen και όχι για το Yesterday (εκτός κι αν την έχεις χρησιμοποιήσει κι άλλες φορές). Και σίγουρα δε μου κόβει μισθό η Jensen, εγώ μάλλον ήμουν αυτός που της έδωσα λεφτά μέσω του kickstarter για να κάνει το παιχνίδι της (άλλο θέμα πάλι κι αυτό, ας μην το ανοίξουμε τώρα).

Για το Syberia τώρα (Νόμιζες τέλειωσα, ε; Χεχε)

crocark wrote: Το ΜΕΝΟΣ έχει να κάνει ότι με τρελαίνει η πολιτική ορθότητα γενικώς. Είναι politically correct να υπάρχει μια αναφορά στα syberia σε κάθε adventurονήμα που σέβεται τον εαυτό του...

Ναι, αυτή την εμμονή με το Syberia κι εγώ δεν μπορώ να την καταλάβω. Δεν είναι το αριστούργημα που θεωρήθηκε στην εποχή του. Από την άλλη κυκλοφόρησε σε μια εποχή που τα adventure είχαν πιάσει πάτο και ήταν εν μέρει δικαιολογημένος ο υπερβολικός ενθουσιασμός μαζί του, γιατί φάνηκε να σώζει το είδος από τον τάφο. Νομίζω πάντως σιγά σιγά γίνεται γενικότερη η παραδοχή ότι είναι μεν καλό παιχνίδι, αλλά δεν πρόκειται για το αποκορύφωμα του είδους, όπως ήθελαν να πιστέψουν πολλοί τότε που βγήκε. Από εκεί και πέρα είναι γεγονός ότι από πολλούς αγαπήθηκε πολύ είτε μας αρέσει είτε όχι και οι περισσότεροι που το βάζουν στις λίστες τους το κάνουν από αγάπη κι όχι προς χάριν της οποιαδήποτε πολιτικής ορθότητας. Μπορεί να διαφωνώ, αλλά σέβομαι την άποψή τους. Κι αυτό με φέρνει κατευθείαν στο:

crocark wrote: ...μπορούμε ακόμη κάποιοι να εκφέρουμε διαφορετική άποψη, αν και όχι για πολύ ...

Συγγνώμη έχεις την εντύπωση ότι κάποιος προσπαθεί να σε φιμώσει; Δε νομίζω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα οι απόψεις σου πολλές φορές αποτελούν υλικό για ενδιαφέρουσα κουβέντα. Όταν όμως εκφράζεις μια "αιρετική" άποψη δεν μπορεί να μην περιμένεις αντίλογο. Και για να πω την αλήθεια καταλαβαίνω πολύ περισσότερο την αντιπάθειά σου για τα Syberia (τα οποία έχουν όντως κάποια στοιχεία που μπορούν να αποξενώσουν τους παραδοσιακούς adenturers) από τη στάση σου ας πούμε απέναντι στα παιχνίδια της Daedalic, όπου πραγματικά μου φαίνεται περίεργο που δε σου αρέσει κανένα.

Κλείνω με τις βαθμολογίες.

crocark wrote: βλέπει ας πούμε BoUT 4,5/5 και FT 3,5/5. Ε, όχι δα. ΟΧΙ ΔΑ!!!!

Μα κάτι τέτοιο είναι σε μεγάλο βαθμό φυσιολογικό, μια και αυτοι οι βαθμοί έχουν μπει από διαφορετικούς ανθρώπους και συχνά σε διαφορετικές εποχές, άρα με εντελώς διαφορετικά κριτήρια. Είναι ένα από τα ελατώματα της βαθμολογίας. Πρέπει να κοιτάζει κανείς και το κείμενο του εκάστοτε κριτικού και όχι μόνο τους βαθμούς.

crocark wrote: Να, πάντως ένας καλός λόγος για να μη βάζει κανείς μόνο 0 και 100. Για να μη γίνονται ίσα κι όμοια τα πάντα.

Αυτό το τελευταίο φαντάζομαι αναφέρεται σε μένα. Προσωπικά δε μου αρέσει να βάζω βαθμούς, επειδή δε μου αρέσει να μετράω με το μοιρογνωμόνιο τα συν και τα πλην σε κάτι που έστω και εν μέρει είναι καλλιτεχνική δημιουργία. Όμως δεν είμαι και επαγγελματίας κριτικός. Αν ήμουν θα έβαζα. Αφού όμως είμαι ερασιτέχνης, διατηρώ το δικαίωμα να εκφέρω την άποψή μου για τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του εκάστοτε παιχνιδιού και να διατυπώνω τη γενικότερη άποψή μου για την αξία του, χωρίς να μπαίνω στη διαδικασία του να προσθέτω ή να αφαιρώ βαθμούς. Στο Resonance πχ πόσους βαθμούς θα έπρεπε να κόψω για τα λειτουργικά αλλά χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση γραφικά του; Είναι μια διαδικασία στην οποία δε θέλω να μπω. Αναφέρω τη συγκεκριμένη αδυναμία και πόσο με ενόχλησε και αφήνω τον καθένα να αποφασίσει προσωπικά τη σημασία τους για την τελική αποτίμηση του παιχνιδιού. Στο κάτω κάτω αν σε ένα παιχνίδι βάζω 70 και σε ένα άλλο 90 τι σημασία έχει αυτό για τους άλλους; (Επαναλαμβάνω δεδομένου ότι δεν είμαι επαγγελματίας κριτικός.) Για κάποιον άλλον που αξιολογεί διαφορετικά τα συν και τα πλην μπορεί να ισχύει το αντίστροφο. Στην τελική, ποιο μου άρεσε περισσότερο φαίνεται από το κείμενό μου, οπότε σε τι θα χρησίμευε ο οποιοσδήποτε βαθμός; Συγκριτική αξία με κριτικές άλλων δε θα είχε καμία, αφού κατά πάσα πιθανότητα τα κριτήρια αξιολόγησης και βαθμολογίας θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Όσον αφορά τις επαγγελματικές κριτικές, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί κάποιος τύπος βαθμολογίας είναι αναπόφευκτος, αλλά στις περιπτώσεις αυτές πρώτον υπάρχουν κάποιες κοινές συνιστώσες με βάση τις οποίες βαθμολογούν οι κριτικοί κάθε εντύπου ή ιστότοπου, οι οποίες επιτρέπουν εν μέρει μια σχετική συγκρισιμότητα στις τελικές βαθμολογίες, και δεύτερον υπάρχουν πάντα και τα ίδια τα κείμενα των κριτικών, που τελικά είναι πάντα πιο σημαντικά από τους βαθμούς.

Ουφ, αυτά (προς το παρόν...)

Τι λέτε, τα κατάφερα; Did I outcroc croc?

(Ναι, ξέρω. Δεν έβαλα πολλά χρωματάκια...)

Το Yesterday όλα τα διεθνή reviews σχεδόν το εκθειάζουν. Άρα δικαιώνεται η άποψη όσων τους αρέσει αυτό το επληκτικής παικτικής αξίας πόνημα της Pendulo Studios.

crocark wrote: ΥΓ Πλάκα σου κάνω. Λέγε ό,τι θες. Δε θα χαλάσουμε τις καρδιές μας για το Υ. Περισσότερο ήθελα ν' ακούσω το τραγουδάκι ξανά.

Κάποιος ξύπνησε με καλή διάθεση σήμερα...