Daedalic's (Casual?) Turn

Μπορεί να φαίνονται λίγο γραφικές οι απόψεις που ανέπτυξα σχετικά με τα σύγχρονα trends στο adventure gaming στο άλλο thread σχετικά με το Dreamfall Chapters, αλλά ορίστε αποσπάσματα από μια συνέντευξη των δημιουργών του καινούργιου "μοντέρνου" Whispered World 2 της Daedalic στο πολυαγαπημένο και "μοντερνόφιλο" πια adventuregamers, που δείχνουν πως οι ανησυχίες μου δεν είναι αδικαιολόγητες:

“We’ve seen so many games that use heavy story focus but other gameplay opportunities,” Wolter said. “We’ve seen of course the Telltale games, for example—a bigger audience for the gameplay. On the other hand we don’t want to go away from our roots and do something like an interactive movie where you just have to click through, but we want to create gameplay that maybe can attract more players to the story.”

“It’s way more accessible now, without becoming too easy for the core adventure community,” Wolter explained. “We don’t want people to get stuck in a situation because they didn’t find the right item five screens before, or didn’t combine it in the right way, stuff like that. But [we still want to] have them thinking about what’s going on, listening to the dialogues, paying attention to the world around them.”

“We don’t want to get away from traditional adventures—we are working on adventures with classic puzzle design as well—but in addition, we want to create something in between traditional adventure gaming and an interactive movie,” Wolter said. “Definitely with Telltale’s games and all the new buzz around Double Fine, adventure is a popular topic again for the mass gaming media; it’s made people realize that story-driven games can be great fun. And progress and technology—visually stunning games like The Last of Us, and so many console games that attract many more players [than traditional adventures]—have also brought more attention to enjoying a story while playing [a game]. I think the possible market, the technology, the genre has grown to a level where you can finally get out of there.”

“If you really want to take a look from the business point of view, in the past the most business [came from] the very hardcore adventure game-playing scene who wanted to have very traditional puzzles,” he added. “Now, finally, there’s a broader market that allows us to play around with gameplay, without leaving behind the guys who still want that traditional gameplay.”

Αν όλα αυτά σας φαίνονται ωραία και ελπιδοφόρα, χαίρομαι για σας. Εμένα πάντως μου φέρνουν θλίψη...

Me not like, καθόλου όμως.

Αν αυτή είναι η σύγχρονη τάση, αφήστε με απ'έξω

Εκεί καταντήσαμε, να φτιάχνουμε παιχνίδια με απόλυτο σκοπό να πάρουν υψηλό score στο Metacritic...πραγματικά λυπάμαι απίστευτα.

Elessar wrote: Εκεί καταντήσαμε, να φτιάχνουμε παιχνίδια με απόλυτο σκοπό να πάρουν υψηλό score στο Metacritic...πραγματικά λυπάμαι απίστευτα

Αργά ή γρήγορα η αδικαιολόγητη και επιεικώς απαράδεκτη κακία των κριτικών των μεγάλων gamesite απέναντι στα κλασικά adventure, που στην πραγματικότητα οφείλεται εν πολλοίς στην ανικανότητα των κριτικών να λύσουν τους γρίφους τους και τον επακόλουθο εκνευρισμό τους (δε θα γίνω τόσο κακός ώστε να μιλήσω για χαμηλό IQ, αλλά σίγουρα θα μιλήσω για χαμηλό δείκτη συγκέντρωσης και προσοχής - μην ξεχνάμε ότι αυτοί φταίνε εν πολλοίς και για την υπεραπλούστευση των RPG), θα οδηγούσε σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Όπως είπα και πριν, για πόσο καιρό ακόμα θα έκαναν τους ήρωες στη Daedalic να κάθονται να φτιάχνουν έξυπνους γρίφους για τα παιχνίδια τους και να βλέπουν μετά τα site να παραπονιούνται για το πως ΑΥΤΟΙ οι ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟΙ γρίφοι χαλάνε την απόλαυση της ιστορίας.

Επαναλαμβάνω, το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξη story-driven παιχνιδιών, πολλά από τα οποία είναι εξαίρετα παιχνίδια, αλλά η προώθηση τους ως και καλά μέλλον του adventure gaming και η τάση όποτε βγαίνει ένα παιχνίδι με λίγο καλύτερα production values αυτό να γίνεται σε βάρος του gameplay, επειδή, βρε παιδί μου τι να κάνουμε, τόσα εκατομμύρια ρίξαμε και αυτό πουλάει... Τα "μοντέρνα" adventure δεν έχουν πρόβλημα αποδοχής, ώστε να κινδυνεύουν από την όποια κριτική μου, το κλασικό adventure gaming είναι που σπρώχνεται ολοένα στο περιθώριο και υπάρχει η τάση να αντιμετωπίζεται ώς κάτι το παλαιολιθικό και το ξεπερασμένο.

Elessar wrote: Αν αυτή είναι η σύγχρονη τάση, αφήστε με απ'έξω

Δυστυχώς αυτό μπορεί και να συμβεί πολύ σύντομα. Πήγαμε λίγο να καλομάθουμε με τη Daedalic για λίγο καιρό και να ξαφνικά στα καλά καθούμενα τα πρώτα συννεφάκια. Και επαναλαμβάνω, αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ποιότητα που ελπίζω και πιστεύω ότι θα έχει το καινούργιο Whispered, αλλά με τη γενικότερη τάση που επικρατεί σε σχέση με το είδος.

alkis21 wrote: Προσπαθώ να αισθανθώ αισιοδοξία, αλλά δεν μπορώ να πατήσω πουθενά. Είναι σαν βγαίνει ο Σοφοκλής αφού ανεβάσει τον Φιλοκτήτη και να λέει "Θαυμάζω εδώ και καιρό την επιτυχία που γνωρίζει ο Μάρκος Σεφερλής, έτσι αποφάσισα να παντρέψω το παραδοσιακό με το μοντέρνο θέατρο για να έχω απήχηση σε ευρύτερο κοινό". Απελπισία όμως...

Ωραίος, ωραίος!!! Κι αυτό το σχόλιο από έναν δημιουργό παιχνιδιών που στα δύο παιχνίδια που έχει στήσει, η ιστορία παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο (τουλάχιστον όσο και οι γρίφοι, για να μην πω και λίγο παραπάνω παρά τον μεγάλο αριθμό τους και την υποδειγματική δυσκολία τους.)

Πάντως τελευταία υπάρχει μία μεγάλη τάση στα RPGs και στα πλάτφορμ για "επαναχαρντκοροποίηση" - τα πολύ επιτυχημένα σχετικά Kickstarters (ειδικά στα old-school RPGs) αυτό δείχνουν.

Δυστυχώς, και τα adventures KS αυτό διατυμπάνιζαν (επιστροφή στις ρίζες, δύσκολα, τεράστια) και λοιπά, μέχρι στιγμής όμως γλαρόσουπα - ναι Τιμ, για σένα το λέω.
Ακόμα και το Tesla Effect που το θεωρώ το πιο τίμιο KS σε σχέση με αυτά που τελικά μας παρέδωσε (βλ. ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ) στον τομέα των γρίφων ήταν πολύ εύκολο και βατό.

Elessar wrote: Πάντως τελευταία υπάρχει μία μεγάλη τάση στα RPGs και στα πλάτφορμ για "επαναχαρντκοροποίηση" - τα πολύ επιτυχημένα σχετικά Kickstarters (ειδικά στα old-school RPGs) αυτό δείχνουν.

Καλά κάτσε πρώτον να κυκλοφορήσουν και δεύτερον να δούμε τι κριτικές θα πάρουν...

Elessar wrote: Δυστυχώς, και τα adventures KS αυτό διατυμπάνιζαν (επιστροφή στις ρίζες, δύσκολα, τεράστια) και λοιπά, μέχρι στιγμής όμως γλαρόσουπα - ναι Τιμ, για σένα το λέω.

Ναι, συμπαθέστατο το BA, αλλά μικρό και εύκολο μέχρι αηδίας. Χμ, μήπως όλως παραδόξως ήταν και το μόνο που πήρε διθυραμβικές κριτικές;

Elessar wrote: Ακόμα και το Tesla Effect που το θεωρώ το πιο τίμιο KS σε σχέση με αυτά που τελικά μας παρέδωσε (βλ. ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ) στον τομέα των γρίφων ήταν πολύ εύκολο και βατό.

Και το BS5 μια χαρά ικανοποίησε σε σχέση με ό,τι υποσχέθηκε. Για το Moebius δε λέω τίποτα, διότι παρ' όλο που μου άρεσε πολύ σεναριακά, δυσκολία σοβαρή δε θεωρώ πως είχε.

maladroid wrote: Οφείλω να ομολογήσω, πάντως, ότι έχω γίνει κι εγώ "καλοπερασάκιας" και δεν ανέχομαι πλέον εύκολα την υπερβολική ταλαιπωρία στα games, είτε αυτή έχει τη μορφή δύστροπων γρίφων, είτε δεκάδων stats π.χ. Πιστεύω εν μέρει φταίει η ηλικία και εν μέρει ότι υπάρχει υπερπροσφορά games οπότε βιάζεσαι να τελειώσεις το ένα για να πιάσεις κάποιο από τα δεκάδες που έχεις στη λίστα αναμονής και αν το game σε αναγκάζει να χρονοτριβείς "ασκόπως" αρχίζει ο εκνευρισμός και η ανυπομονησία. Παλιότερα ήξερες ότι με το Baldur's Gate και το expansion του έπρεπε να βγάλεις όλη τη χρονιά, οπότε όσο περισσότερο το πιλάτευες τόσο μεγαλύτερη αξία αποκτούσε η επένδυσή σου αλλά τώρα που το ηλεκτρονικό εμπόριο έχει ισοπεδώσει τις τιμές ο πιο σημαντικός πόρος είναι ο χρόνος και θέλεις άμεση ανταπόδοση (οπότε το pixel-hunting, το back-tracking, οι θάνατοι που σου κοστίζουν την πίστα, ακόμα και το πολύ μπλα-μπλα θεωρούνται "φύρα" για αρκετούς).

Αυτό ακριβώς, δεν θα μπορούσα να το γράψω καλύτερα.

maladroid wrote: Παλιότερα ήξερες ότι με το Baldur's Gate και το expansion του έπρεπε να βγάλεις όλη τη χρονιά, οπότε όσο περισσότερο το πιλάτευες τόσο μεγαλύτερη αξία αποκτούσε η επένδυσή σου αλλά τώρα που το ηλεκτρονικό εμπόριο έχει ισοπεδώσει τις τιμές ο πιο σημαντικός πόρος είναι ο χρόνος και θέλεις άμεση ανταπόδοση

Elessar wrote: Αυτό ακριβώς, δεν θα μπορούσα να το γράψω καλύτερα.

Ε τότε μην παραπονιόμαστε που τα adventure έχουν γίνει όπως γίνανε... Πάντως από το να παίζω 10 βλακείες που τις ξεχνάω μετά από 10 μέρες, θα προτιμούσα παιχνίδια με βάθος και διάρκεια που τα θυμάμαι για καιρό.

Skywalker333 wrote: θεωρώ πως η σωστή εισαγωγή γρίφων σε ένα παιχνίδι είναι αυτή η οποία δείχνει πόσο καλά έχει σκεφτεί μια ομάδα ένα παιχνίδι. λίγοι μπορούν να το κάνουν σε εξαιρετικό βαθμό.
η μοντέρνα τακτική, απλά παρακάμπτει όλη τη διαδικασία για να έχει το κεφαλάκι της ησυχο.

Εξαιρετική τοποθέτηση. Πάνω κάτω κι εγώ αυτό λέω.