Daedalic's (Casual?) Turn

alkis21 wrote: Παρεμπιπτόντως για άλλη μια φορά απογοητευτικό το Adventure Gamers. Το ζήτημα της "στροφής" της Daedalic είναι γιγαντιαίο και χρήζει βαθιάς ανάλυσης, κι αυτοί αναθέτουν το κομμάτι σε μια -καλή κοπελίτσα μεν, αλλά- Πι-Αρ-ού casual gamer που δεν έχει καν παίξει το Whispered World.

Ποιας ανάλυσης; To adventuregamers δεν έχει κοντράρει ποτέ σοβαρά την άποψη ότι το μέλλον των adventure βρίσκεται στην απουσία gameplay. Οπότε για τη συγκεκριμένη στροφή η στάση του θα είναι θετική ή ουδέτερη.

Προσωπικά χαλιέμαι πολύ με αυτά τα πράγματα. Sorry παιδιά, αλλά η παρουσία κακών γρίφων σε πολλά παιχνίδια δε σημαίνει πως η λύση είναι η αφαίρεση του gameplay. Παίζω τώρα το Memento Mori 2 και μου έχουν πεταχτεί τα μάτια έξω. Είχα ξεχάσει πόσο δύσκολοι και απολαυστικοί μπορούν να είναι οι γρίφοι σε ένα adventure παιχνίδι με σοβαρή-σκοτεινή υπόθεση, μέχρι που ξεκίνησα ολότελα τυχαία να ασχολούμαι με το συγκεκριμένο. Αν δεν κάνει καμιά βλακεία με τη λύση του μυστηρίου στο τέλος, θα μιλάμε για απίστευτη old-school-ιά με την καλύτερη έννοια του όρου. Από άποψη γρίφων ώρες ώρες νιώθω πως παίζω κάτι παρόμοιο με Pandora Directive. Υποδειγματικά δύσκολοι γρίφοι με άψογη ενσωμάτωση στη σεναριακή ανέλιξη. Έβλεπα μερικούς από τους γρίφους και δεν το πίστευα που είχαν το θάρρος να τους βάλουν σε σύγχρονο παιχνίδι. Ωστόσο ήδη προβλέπω τις μ@*@&^#ς που θα πούνε οι περισσότεροι reviewers που θα ασχοληθούν με το παιχνίδι, άσε που πολύ αμφιβάλω πως θα το τελείωσουν, εκτός και αν το παίξουν με το walkthrough παραμάσχαλα και όλοι ξέρουμε πόσο διασκεδαστικό είναι αυτό...

maladroid wrote: Αυτό που λέω εγώ είναι ότι υπάρχει υπερπροσφορά καλών παιχνιδιών πλέον και αν κάποιο διαρκεί όσο τρία ανταγωνιστικά του, τότε στο μυαλό πολλών παίκτη πρέπει να αξίζει τρεις φορές όσο εκείνα για να το φτάσει ως το τέλος "θυσιάζοντας" χρόνο που θα επένδυε στα υπόλοιπα.

Κι εγώ αυτό λέω. Κακώς, πολύ κακώς που συμβαίνει αυτό. Το ότι υπάρχουν μικρά και σύντομα παιχνίδια διαμάντια, δε σημαίνει πως ξαφνικά θα πάψουμε να γουστάρουμε τα παιχνίδια που ζητούν χρόνο και συγκέντρωση από τον παίκτη.

Skywalker333 wrote: αφού τα μεγάλα ονόματα πάνε προς άλλη κατεύθηνση Αλκη, ξαναγυρνάμε στην υποστήριξη των μικρών

Άντε να δούμε πόσο θα αντέξουν κι αυτοί. Τελικά κοντεύω να πιστέψω πως καλά κάνει η Wadjeteye και κρατάει χαμηλά το κόστος στα παιχνίδια της και δεν βελτιώνει τα γραφικά τους, μην τυχόν και μπούνε κι αυτοί στον πειρασμό να νερώσουν το gameplay τους για τον πολύ κόσμο. Και όχι αυτό δεν το βρίσκω καθόλου ευχάριστο. Θέλω να δω κλασικά adventure πρώτης γραμμής με μοντέρνα γραφικά και δυνατούς παραδοσιακούς γρίφους, αλλά μάλλον για κάποιο λόγο ζητάω τρελά πράγματα.

Skywalker333 wrote: Ξέρεις γιατί? Γιατι το comments section του AG ειναι σαν αστυνομοκρατούμενο κράτος. Τη στιγμή που θα εκφράσουν διαφωνία 2-3 άτομα, πέφτει επανω τους ο Jackal και θερίζει.

Γεγονός, γεγονός!

Μα δεν είπα ότι τώρα δεν θέλω βάθος, απλά τότε ήταν πολύ ευνοϊκότερες οι συνθήκες όσον αφορά τον ελεύθερο χρόνο μας.

Όταν είχα το Baldur's Gate II έπαιζα περίπου 7 ώρες την ημέρα + κάθε βράδυ μπύρες (έκανα μαστερ εκείνη την περίοδο). Τώρα ο χρόνος προφανώς δεν φτάνει για κάτι τέτοιο. Οπότε περιμένω να πάει 9, να κοιμηθεί το μωρό, να κατανοήσει η γυναίκα (που κατανοεί) και μετά να κάτσω να παίξω κανένα δίωρο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα θέλω πια όλα κάζουαλ. Όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Αντώνης τώρα έχουμε υπερπληθώρα τίτλων να παίξουμε, το backlog μας κάθε μέρα μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Προσωπικά πολλές φορές νιώθω "πνιγμένος" βλέποντας αυτά που "πρέπει" να παίξω.

Χίλιες φορές όμως ένα χορταστικότατο adventure παρά 5 καζουαλιές που θα ξεπετάξεις μέσα σε 4 ώρες.

alkis21 wrote: Έχεις μείνει πίσω, πλέον πολλοί reviewers δεν παίζουν καν με walkthrough. Παρακολουθούν τα Let's plays στο Youtube, κατά προτίμηση σε fast forward.

Ωραίο και φαρμακερό το σχόλιο!

WickedMan wrote: ειλικρινά, πάντως, αυτή τη λογική του "let's play" ποτέ δεν την κατάλαβα.

Me neither. Και καλά αυτός που τα φτιάχνει, έχω δει και "χειρότερα", αυτός που τα βλέπει;
Αν είναι να φας 5 ώρες βλέποντας το, κάτσε και παίξτο βρε αδερφέ.

alkis21 wrote: [...]σε μια -καλή κοπελίτσα μεν, αλλά- Πι-Αρ-ού casual gamer που δεν έχει καν παίξει το Whispered World.

Παραμένω απλώς θεατής της συζήτησης (δεν είμαι σε mood για καφρίλες ώστε να σας αρχίσω πάλι, επιφυλάσσομαι γι' αργότερα) και θέλω απλώς μια διευκρίνιση: αυτό το "casual gamer" από πού το συμπέρανες; Και φυσικά, πώς το ορίζεις; Ευχαριστώ.

alkis21 wrote: Το προφίλ της γυναίκας αυτής με βάση τα reviews και τα άρθρα που έχει γράψει, και είναι πολλά αυτά, μου δείχνει την εικόνα ενός ανθρώπου που δεν καταννοεί και δεν ενδιαφέρεται για τα mechanics που ορίζουν ένα adventure game. Αντιμετωπίζει το είδος ανάλαφρα και επιδερμικά... καταδέχεται να μιλήσει για τους γρίφους, τους οποίους θεωρεί κάτι σαν αναγκαίο κακό, το κάνει ζαρώνοντας τη μυτούλα και δείχνοντάς τους με το μικρό δαχτυλάκι, σαν κυρία της καλής κοινωνίας που υποχρεώθηκε να υποδείξει σε περαστικό που βρίσκεται η κοντινότερη στάση του τρόλει.

Αν και φοβερά διασκεδαστικό, εμπνευσμένο και εν μέρει εύστοχο το σχόλιο (ακόμα γελάω), δεν είμαι σίγουρος πως συμφωνώ. Χωρίς να έχω εντρυφήσει και ιδιαίτερα στα γραπτά της, μου δίνει την εντύπωση πως είναι μια από τους περισσότερο αξιοπρεπείς κριτικούς στο AG, που δεν τρελαίνεται από ενθουσιασμό και μόνο στο άκουσμα της λέξης ανανέωση και μοντέρνο. Μπορεί οι γρίφοι να μην προεξάρχουν στις κριτικές της, αλλά πάντα αναφέρεται σε αυτούς και το βαθμό δυσκολίας τους και το θεωρεί ελάττωμα όταν είναι υπερβολικά εύκολοι. Γενικά μάλλον δε συμφωνώ ως προς την τελική αποτίμησή της στο κάθε παιχνίδι, όπου όντως δείχνει να τοποθετεί υπερβολικά μεγάλη έμφαση στο στόρι και την ατμόσφαιρα σε βάρος του gameplay, αλλά τα λίγα κείμενά της που έχω διαβάσει μου δίνουν την αίσθηση πως είναι μετρημένα, καλογραμμένα και αρκετά κατατοπιστικά. Βέβαια ούτε έχω ψάξει ιδιαίτερα το θέμα ούτε έχω διαβάσει όλα τα κείμενά της, οπότε μπορεί και να είμαι λάθος.