Τίτλοι τέλους για το περιοδικό PC Master, και μια έκπληξη!

Ο Ιούνιος υπήρξε καθοριστικός για το τελευταίο έντυπο περιοδικό στο χώρο του PC gaming στη χώρα μας, και ένα από τα ελάχιστα γενικότερα που στηρίζει με κριτικές και άρθρα το genre που τόσο αγαπάμε. Μετά από 26 ολόκληρα χρόνια συνεχούς παρουσίας, το PC Master ρίχνει την αυλαία του με το μεθεπόμενο τεύχος, το υπ' αριθμ. 305. Είναι κρίμα που "αποφασίστηκε από τους ιθύνοντες να δοθεί μία ευκαιρία στους φίλους του PC Master να το 'διασώσουν'" δίνοντάς τους προθεσμία είκοσι μόλις μέρες, καλώντας τους με ένα poll σε ένα γενικά πεσμένο forum να συλλογιστούν "αν είμαστε περισσότερο μέσοι Έλληνες ή αν είμαστε περισσότερο gamers". Κι όταν (αναπόφευκτα) οι ψήφοι στο poll αποδείχθηκαν λίγες; Ανακοινώθηκε με ένα μήνυμα χωρίς πολλά-πολλά η οριστική παύση του περιοδικού που μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά στη χώρα μας. Κρίμα πραγματικά.

Ανεξάρτητα, όμως, από όλα όσα μπορεί να προσάψει κάποιος τόσο στο ίδιο το περιοδικό όσο και στη διοίκησή του, τόσο για παρελθοντικές ενέργειες μα κυρίως για τον τρόπο που επελέγη για να "κρίνει το μέλλον ενός περιοδικού", παραμένει ένα στενάχωρο γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής.

Ωστόσο, εμείς θα κρατήσουμε τα όμορφα. Θα θυμηθούμε τον Αντρέα Παρασκευά Τσουρινάκη που μας σύστησε στα adventure games πριν τόσα χρόνια, αλλά και μια συνέντευξη που είχε πάρει από την ομάδα του Adventure Advocate την πρώτη χρονιά που λειτούργησε η κοινότητά μας. Όλα ξεκίνησαν τo καλοκαίρι του 2005, με ένα τηλεφώνημα: "Καλησπέρα, ο κος Τσουρινάκης; Συγγνώμη που σας καλώ σπίτι σας, αλλά εκπροσωπώ μια καινούρια προσπάθεια στο χώρο των adventures και θα ήθελα να σας μιλήσω γι' αυτήν." Ο ΑΠΤ ήταν φιλικός, δεκτικός· μας παρότρυνε να συναντηθούμε, κι έτσι ακολούθησε εκείνος ο πρώτος καφές ένα μεσημέρι στο Σύνταγμα. Για να υποστηρίξει πρακτικά το εγχείρημα του Adventure Advocate, μάλιστα, δημοσίευσε και μια συνέντευξη με τα ιδρυτικά μέλη Qrious και Elessar, αλλά και τον Airness που είχε πρωτοδημιουργήσει τη σελίδα. Απολαύστε την διαβάζοντας την πρώτη, τη δεύτερη, και την τρίτη σελίδα της, και φυσικά βλέποντας μια εικόνα που δείχνει πώς ήταν η σελίδα μας δέκα χρόνια πριν. Αναμνήσεις με βάρος χρυσού...