Τα adventure games σήμερα

Σήμερα έπεσα επάνω σε ένα ενδιαφέρον άρθρο από το ΙGN, με τίτλο "The Return of the Adventure Game". Το ενδιαφέρον δεν έχει να κάνει τόσο με το περιεχόμενό του, αφού αρκετά από τα παιχνίδια που αναφέρονται σε αυτό είτε είναι διαθέσιμα αποκλειστικά σε κονσόλες, είτε δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα (!), είτε έχουν μια "περιμετρική" σχέση με το genre. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι έχει συλλεκτική αξία γιατί αν ένα site όπως το IGN ("χαζοχαρούμενο" αλλά φοβερά επιδραστικό στις μάζες) αποφάσισε να κάνει μια τέτοια κίνηση, ίσως σημαίνει ότι όντως κάτι αλλάζει, αν όχι στην ποιότητα των επερχόμενων τίτλων, τουλάχιστον στις πιθανότητες που έχουν να τα προσέξει ο "παμφάγος" gamer.

Διαβάστε το εδώ: The Return of the Adventure Game

To L.A. Noire της Rockstar, γνωστής από την υπέροχη σειρά παιχνιδιών Grand Theft Auto, είναι από τα πλέον αναμενόμενα για μένα παιχνίδια. Φαίνεται ωραίο σαν σκέψη και δείχνει να εχει ωραία ιστορία. Να δούμε αν θα είναι αντάξιο των προσδοκιών που έχουμε από τη συγκεκριμένη εταιρία...

Επαναφέρω το θέμα απλά για να καταγράψω μια σκέψη που μου γεννήθηκε όταν αγόρασα το τελευταίο PC Master...
Είδα στο εξώφυλλο να φιγουράρει το Assassins Creed: Revelations και προβληματίστηκα γιατί θα περίμενα ίσως να έχει εξώφυλλο το Book of Unwritten Tales, που μάλλον είναι το adventure της χρονιάς που πέρασε.
Προβληματίστηκα ακόμη περισσότερο όταν είδα πως το Assassins είχε βαθμολογία 90%, το Batman: Arkham City 92%, το LA Noire 90% και το 'adventure της χρονιάς' 86%.
Εκεί όμως που σκάλωσα ακόμα πιο πολύ είναι όταν έπαξαι το Assassins Creed και το Book και διαπίστωσα πως σαν παιχνίδι το πρώτο είναι όντως πολύ καλύτερο του Book, όχι μόνο από τεχνικής άποψης, αλλά κυρίως από στον τομέα της ιστορίας και του σεναρίου. Κατά συνέπεια του αξίζει και το εξώφυλλο και η υψηλή βαθμολογία.

Θέλω, λοιπόν, με αυτή την αφορμή να ευχηθώ για τα adventures του 2012 να τολμήσουν να κάνουν βήματα και προς νέες κατευθύνσεις, στους τομείς του σεναρίου, των γρίφων, του gameplay...
Το LA Noire ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα και θα ήθελα να δω αυτη την ιδέα να εξελίσσεται περισσότερο.
Το Back to the Future ήταν, επίσης, αρκετά πρωτοποριακό, αλλά η απλοποίηση των γρίφων του το αποδυναμώνει...
Το Edna and Harvey, τόλμησε από πολλές απόψεις και μπράβο του, ενώ το Jurassic Park, δυστυχώς ήταν γεμάτο από αστοχίες...
Το Hector ήταν ευχάριστο και με τολμηρή γλώσσα, το A New Beginning καταπιάστηκε με ένα ενδιαφέρον θέμα, ενώ το The Next Big Thing ήταν απλά διασκεδαστικό.
Τέλος το Book είναι μάλλον στις καρδίες όλων, όχι γιατί πρωτοτυπεί αλλά γιατί εκτελεί εξαιρετικά την παλιά πετυχημένη κλασική συνταγή...
Αναρωτιέμαι, όμως, αν αυτό είναι που χρειάζονται τα adventures σήμερα...

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό. Το θέμα του εξωφύλλου, πάντως, νομίζω έχει να κάνει και με το hype που ακολουθεί ένα παιχνίδι. Όταν υπάρχει τεράστιο hype πίσω από ένα παιχνίδι, το παιχνίδι θα κερδίσει εξώφυλλο ειδικά εάν είναι όντως καλό. Κάποιες φορές, ακόμη κι αν δεν είναι (π.χ. Το Diablο 3 θα είναι εξώφυλλο ακόμη κι αν είναι μούφα).

Στα adventures στις μέρες μας σπάνια υπάρχει το hype που ακολουθεί action και rpg τίτλους. Τελευταίο που θυμάμαι είναι το Gray Matter το οποίο γενικά απογοήτευσε. Δες και στο Games radar του τωρινού τεύχους για τα πολυαναμενόμενα παιχνίδια του 2012. Πολλά adventures, ε?

Φίλε Τάσο,ειλικρινά χαίρομαι ΠΟΛΥ που έκανες το παρόν post,διότι μου δίνεις την καλύτερη ευκαιρία να διευκρινίσω κάποια πράγματα!

Tasos wrote: Επαναφέρω το θέμα απλά για να καταγράψω μια σκέψη που μου γεννήθηκε όταν αγόρασα το τελευταίο PC Master...
Είδα στο εξώφυλλο να φιγουράρει το Assassins Creed: Revelations και προβληματίστηκα γιατί θα περίμενα ίσως να έχει εξώφυλλο το Book of Unwritten Tales, που μάλλον είναι το adventure της χρονιάς που πέρασε.

Ας πούμε μία αλήθεια,που μπορεί να μη μας αρέσει,αλλά ισχύει.
Τα adventure games μπορεί να είναι -μακράν- το καλύτερο είδος παιχνιδιών για μένα,να έχουν -μακράν- τον πιο αναλλοίωτο χαρακτήρα παιχνιδιών εδώ και χρόνια (κάποιος μπορεί να το δει κι ως αρνητικό αυτό φυσικά,εγώ προσωπικά όχι) αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ απευθύνονται σε ένα μάλλον αρκετά -έως πολύ- περιορισμένο κοινό.

Για να σου δώσω ένα συγκριτικό παράδειγμα,ώστε να κατανοήσεις καλύτερα τί λέω και να επαληθεύσεις αν ισχύει αυτό,θα σου αναφέρω το εξής:Διοργάνωσε το περιοδικό ένα διαγωνισμό με βάση το παιχνίδι League of legends.Ξέρεις πόσες συμμετοχές μαζεύτηκαν,μέσα σε λίγες -σχετικά- ημέρες;Κρατήσου....

256 ομάδες των 5 ή 6 ατόμων!!!!Κοινώς,πάνω από 1280 άτομα!
Το νούμερο είναι ασύλληπτο,αν το καλοσκεφθείς.Φαντάσου τώρα έναν αντίστοιχο διαγωνισμό για adventure games.Πόσες συμμετοχές θεωρείς ότι θα είχε;Προσωπικά δε θα ρισκάρω να πω ένα νούμερο,αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα μας απογοήτευε όλους.

Οι σημερινοί gamers καλώς ή κακώς έχουν στρέψει την προσοχή τους στα MMOs,στα FPS και action games,άντε και σε μερικά RPGs-sports-racing games.Τα adventures είναι πολύ πίσω κι αυτό είναι μια πραγματικότητα.Συνεπώς,δε μου φαίνεται καθόλου παράξενο να θέλει το περιοδικό το εξώφυλλό του να απευθύνεται,να μπορεί να "μιλήσει" και να κεντρίσει το ενδιαφέρον σε όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες.Ως εκ τούτου προσωπικά δε με ενοχλεί ούτε στο ελάχιστο το ότι τα adventure games δε γίνονται εξώφυλλο,απλούστατα διότι τα ανάλογα reviews περιέχονται εντός της ύλης του,αναγράφονται στο εξώφυλλό του,οπότε κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να διαβάσει τι λέει κι αυτός ο Μάνος,ή οποιοσδήποτε άλλος συντάκτης,για το εν λόγω παιχνίδι...

Tasos wrote: Προβληματίστηκα ακόμη περισσότερο όταν είδα πως το Assassins είχε βαθμολογία 90%, το Batman: Arkham City 92%, το LA Noire 90% και το 'adventure της χρονιάς' 86%.

Άλλο μεγάλο θέμα αυτό.
Aσφαλώς η βαθμολογία που παίρνει έκαστος τίτλος δίνεται από τον συντάκτη που γράφει το εν λόγω review και μόνο.Ο τρόπος που βαθμολογεί έκαστος συντάκτης ενδέχεται να διαφέρει -και προφανώς θα διαφέρει,αφού πρόκειται για διαφορετικά άτομα- από των υπολοίπων.Το αν κάποιος λοιπόν θα δώσει 90% σε ένα παιχνίδι κι άλλος 88% λίγη σημασία έχει,αφού πρόκειται για παρεμφερείς βαθμολογίες.Άσε που το ίδιο ακριβώς παιχνίδι αν το κάνανε review 6 συντάκτες,πιστεύω ότι θα είχαμε 6 διαφορετικές βαθμολογίες.Γι' αυτό όλοι μας θεωρούμε ότι η βαθμολογία είναι το τελευταίο πραγματικά στοιχείο που πρέπει να κοιτάζει ο αναγνώστης σε ένα review.Το ότι το AC ή το Batman πήραν ανώτερη βαθμολογία έναντι του Bout,ούτε καλύτερα παιχνίδια τα καθιστά έναντι αυτού,ούτε και μπορούν να αντιπαρατεθούν ευθέως άλλωστε.Καθένα κρίνεται με βάση την κατηγορία στην οποία ανήκει -άρα και τις "ανάγκες" αυτής- και σύμφωνα με το κριτήριο του ανθρώπου που υπογράφει το εν λόγω κείμενο...

Tasos wrote: Εκεί όμως που σκάλωσα ακόμα πιο πολύ είναι όταν έπαξαι το Assassins Creed και το Book και διαπίστωσα πως σαν παιχνίδι το πρώτο είναι όντως πολύ καλύτερο του Book, όχι μόνο από τεχνικής άποψης, αλλά κυρίως από στον τομέα της ιστορίας και του σεναρίου. Κατά συνέπεια του αξίζει και το εξώφυλλο και η υψηλή βαθμολογία.

Εδώ δε μπορώ να καταθέσω γνώμη,καθώς δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με το AC.

Tasos wrote: Θέλω, λοιπόν, με αυτή την αφορμή να ευχηθώ για τα adventures του 2012 να τολμήσουν να κάνουν βήματα και προς νέες κατευθύνσεις, στους τομείς του σεναρίου, των γρίφων, του gameplay...
Το LA Noire ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα και θα ήθελα να δω αυτη την ιδέα να εξελίσσεται περισσότερο.
Το Back to the Future ήταν, επίσης, αρκετά πρωτοποριακό, αλλά η απλοποίηση των γρίφων του το αποδυναμώνει...
Το Edna and Harvey, τόλμησε από πολλές απόψεις και μπράβο του, ενώ το Jurassic Park, δυστυχώς ήταν γεμάτο από αστοχίες...
Το Hector ήταν ευχάριστο και με τολμηρή γλώσσα, το A New Beginning καταπιάστηκε με ένα ενδιαφέρον θέμα, ενώ το The Next Big Thing ήταν απλά διασκεδαστικό.
Τέλος το Book είναι μάλλον στις καρδίες όλων, όχι γιατί πρωτοτυπεί αλλά γιατί εκτελεί εξαιρετικά την παλιά πετυχημένη κλασική συνταγή...
Αναρωτιέμαι, όμως, αν αυτό είναι που χρειάζονται τα adventures σήμερα...

Όπως τα λες,προφανώς ανήκω στην ομάδα εκείνων που αγαπούν τις κλασσικές συνταγές.Πιθανώς να είναι έτσι.Δε μπορώ να ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό βέβαια,αλλά δε νομίζω ότι τα adventure games θα κερδίσουν κάτι αν αλλάξουν πολύ το χαρακτήρα τους,κυρίως διότι δε μπορώ να φανταστώ ποιά νέα στοιχεία θα υιοθετήσουν.Το L.A. Noire αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό για εμένα,δεν το έχω παίξει καθόλου,σκοπεύω να το πράξω όμως,αν και κάτι μου λέει ότι "καθαρόαιμο" adventure game δεν είναι (τώρα βέβαια έχω την αίσθσηη ότι θα ανοίξουμε τεράστια συζήτηση σχετικά με το τί στοιχειοθετεί τελικά ένα "καθαρόαιμο" adventure..)
Το Jurassic Park θεωρώ ότι προσέβαλλε την κατηγορία υιοθετώντας τον τίτλο του adventure game,καθώς μόνο τέτοιο δεν ήταν και ίσως θα ηταν καλό να το έχουμε στο βάθος του μυαλού μας ως παράδειγμα του πώς και σε τί ΔΕΝ θέλουμε να εξελιχθεί το αγαπημένο μας είδος!
Για τα υπόλοιπα που αναφέρεις,με τις όποις (μικρο)ενστάσεις μπορεί να έχει ο καθένας μας,συμφωνώ σε γενικές γραμμές (ΟΚ,ξέρω ότι είμαι από τους λίγους που το Edna & Harvey τους απογοήτευσε τρελά σε 2-3 σημεία,αλλά τέλος πάντων...)

Τι χρειάζονται λοιπόν τα adventures σήμερα;
Καλή ερώτηση!
Η γνώμη μου είναι ότι διατηρώντας πολλά στοιχεία από την κλασσική συνταγή,ανεβάζοντας λίγο το δείκτη δυσκολίας τους -αλλά όχι με παραλογισμούς και παλαβομάρες,ή ανόητα puzzles- και συνεχίζοντας να εκσυγχρονίζουν το παρουσιαστικό τους,στο βαθμό που ήδη το πράττουν κατά τα τελευταία χρόνια,θα καταφέραν σίγουρα να διατηρήσουν το πιστό κοινό τους και πιθανώς να προσελκύσουν κι άλλους παίκτες,όταν εκείνοι θα νιώσουν για τα καλά ότι πολλά εκ των υπολοίπων ειδών gaming αποδεικνύονται αρκετές φορές "μία από τα ίδια".
Τώρα βέβαια θα μου πεις "δηλαδή μπορούμε να περιμένουμε ότι ο Shooterάς θα ασχοληθεί σοβαρά με παιχνίδι περιπέτειας;".Απαντάω ότι φυσικά και μπορούμε (μάνι μάνι κι εγώ κι ο Γιώργος ο Δεμπεγιώτης από το περιοδικό,που ασχολούμαστε με FPS games,είμαστε θιασώτες της κατηγορίας των adventures),καθότι δυσκολεύομαι να πιστεύω ότι οι περισσότεροι gamers επιζητούν συνεχώς κι αδιαλείπτως ένταση,πυροβολισμούς,θανάτους και αίμα στα παιχνίδια που παίζουν.Επίσης,δε αντιλέγω,καλό και χρυσό το NBA 2K12,το FIFA 12 ή το Dirt 3,αλλά κι εκεί η ψυχική ανάταση που σου αποφέρει μια νίκη,απλά δε μπορεί να συγκριθεί με εκείνη που προσφέρει η επίλυση ενός καλοσχεδιασμένου γρίφου.

Ίσως πάλι τελικά απλά να είμαι πολύ ρομαντικός και απλούστατα να θέλω να πιστεύω αυτά τα τελευταία που έγραψα ισχύουν κι η αλήθεια να είναι ότι πάμπολλοι gamers εγκατέλειψαν για πάντα το είδος,ή δεν έχουν καμία πρόθεση να έρθουν σε επαφή μαζί του,διότι κατά το gaming δε θέλουν να "σπαζοκεφαλιάζουν,ψάχνοντας να λύσουν γρίφους".Ίσως το σοφό ρητό "έκαστος στο είδος του" να έχει περισσότερη και μεγαλύτερη εφαρμογή στον τομέα των video games,απ' όσο νομίζουμε και πιστεύουμε.

Πωπω,μάλλον πολλά έγραψα,αν κάποιος κάτσει κι ασχοληθεί να τα διαβάσει όλο αυτό το σεντόνι,αναμένω την άποψή του....

Η αλήθεια είναι ότι σε πολλά συμφωνώ με τον manos426f.

Για τα σενάρια των adventures το έχω ξαναγράψει, θα ήθελα να δω κάποια στιγμή ένα πιο "ανθρώπινο" σενάριο. Νομίζω ότι έχουμε δει αρκετά στο ίδιο στυλ.

Αλλά θα ήθελα επίσης να ακολουθήσουν λιγάκι τις τεχνολογικές εξελίξεις. Δεν εννοώ βέβαια να ζητάνε 8GB RAM και I7 επεξεργαστή αλλά δεν το δέχομαι να μην υποστηρίζουν όλες τις αναλύσεις. Τα περισσότερα αν όχι όλα έχουν γραφικά πενταετίας τουλάχιστον. Επειδή είμαστε adventur-αδες δεν μας πολυενδιαφέρουν τα γραφικά αλλά δεν θα με χάλαγε να έδιναν λίγο περισσότερη βαρύτητα.

Πολύ ωραία όλα όσα έγραψε ο Μάνος... Για τις βαθμολογίες και το εξώφυλλο ξέρω περίπου πως κινούνται και τα χρησιμοποίησα σαν παράδειγμα για να δείξω πως ακόμα και το 'adventure της χρονιάς' δεν καταφέρνει να γίνει εξώφυλλο ή να πιάσει μια πολύ υψηλή βαθμολογία, πολύ απλά γιατί δεν θεωρείται, και μπορεί και να μην είναι, 'εμπορικό'. Δεν μπορείς καν να το βρεις στην ελληνική αγορά, αν δεν κάνω λάθος. Συμφωνώ, επίσης, πως τα adventures χαρακτηρίζονται από εσωστρέφεια και απευθύνονται σε λίγους. Περιμένω, όμως, με αγωνία το παιχνίδι που και εξώφυλλο θα γίνει και θα κάνει χιλιάδες πωλήσεις και θα είναι εξαιρετικό. Αναρωτιέμαι γιατί τα adventures δεν μπορούν να εκτυλίσσονται σε ανοιχτά, εκτεταμένα περιβάλλοντα, να ενσωματώσουν τεχνολογικές καινοτομίες, διαφορετικά είδη gameplay (π.χ. action σκηνές -γιατί όχι, λογικούς και δύσκολους γρίφους, πρωτότυπα σενάρια κτλπ Τέλος και εγώ πιστεύω πως πρέπει να αλλάξει το θέμα της απελπιστικής ευκολίας των γρίφων. Δεν είναι δυνατόν να έχεις ένα Inventory με 2 αντικείμενα και μια μόνο οθόνη δράσης με 2 hotspots. Η πρόκληση έχει χαθεί...

Τάσο,μια επισήμανση από μεριάς μου:Το 86% δεν είναι καθόλου χαμηλή βαθμολογία,ίσα ίσα που τη θεωρώ υψηλότατη.

Μπορεί να είναι το adventure της χρονιάς,ναι,αλλά και αρκετά εύκολο ήταν και bug είχε και για μένα προσωπικά δεν ήταν ανώτερο του επίσης πρόσφατου -και,πάλι για μένα προσωπικά,adventure game του 2010- Whispered world,συνεπώς δε θα μπορούσε να ξεπεράσει εκείνο σε βαθμολογία.

Σε καμία περίπτωση πάντως δεν ισχύει ότι ένα adventure δε μπορεί να πάρει υψηλή βαθμολογία.Αν το έκρινα ικανό για 96%,96% θα έπαιρνε.Δεν έχουμε τον παραμικρό λόγο,ως περιοδικό κι ως συντάκτες μεμονομένα,να βαθμολογούμε χαμηλά τα adventure games,αλίμονο.
Ίσα ίσα που όταν συναντώ παιχνίδι ικανό να πάρει 90%+ ως βαθμολογία,ενθουσιάζομαι.Απλά επειδή το 90%+ είναι ακριβώς σαν 9/10,=σχεδόν άψογο,πρέπει,πάντα με τη δική μου θεώρηση των πραγμάτων,να προσέχουμε πότε και πού το δίνουμε,για να διατηρεί τη βαρύτητητα και τη σημαντικότητά του.

Το ότι το Bout είναι το adventure game της χρονιάς αλλά δεν ακούμπησε το 90% ή 9/10,δεν υποδηλώνει κάτι για την κατηγορία.Άλλωστε υπήρξαν αρκετά ακόμη κατά τη διάρκεια του έτους που κυμάνθηκαν μεταξύ 80% και 86%,οπότε θα έλεγα ότι η κατηγορία μια χαρά τα πάει!

Το 86% δεν είναι καθόλου χαμηλή βαθμολογία,ίσα ίσα που τη θεωρώ υψηλότατη.
Μπορεί να είναι το adventure της χρονιάς,ναι,αλλά και αρκετά εύκολο ήταν και bug είχε και για μένα προσωπικά δεν ήταν ανώτερο του επίσης πρόσφατου -και,πάλι για μένα προσωπικά,adventure game του 2010- Whispered world,συνεπώς δε θα μπορούσε να ξεπεράσει εκείνο σε βαθμολογία.

Μάνο συμφωνώ απόλυτα. Την βαθμολογία την αναφέρω ενδεικτικά...

Το κατάλαβα,απλά μου δίνεις πολύ όμορφες -και κατάλληλες-πάσες/αφορμές για να εκφράσω κάποιες απόψεις μου...

Να! Γι' αυτό εγώ δε θέλω να παίζω άλλα είδη ... Άντε τώρα να επαναφέρεις τα "απολωλότα πρόβατα" Τι θες βρε Τάσο και μπερδεύεσαι με τέτοιες μαγγανείες;

Πάντως, φίλε, σε κάποια σημεία νομίζω το αδικείς το είδος. Θα μπορούσα να προσθέσω την εκφρασθείσα από εμένα άποψη προς το Μάνο πριν λίγες μέρες για το ποιος κρατάει τη δάδα αναμμένη, αλλά νομίζω ότι εσύ το πας τελείως αλλού. Σε πράγματα που θα διαφωνούσα και πριν ένα χρόνο, π.χ. στις action σκηνές, όπως φαντάζεσαι, συνεχίζω και διαφωνώ. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω από τη σκέψη σου, άσχετα με βαθμολογίες κλπ., είναι πως στο καλό μπορείς να φαντάζεσαι πιο ελκυστικό παιχνίδι και ταυτόχρονα πιο δύσκολο. Δεν ξέρω τι είδους είναι το AC, αλλά είμαι σίγουρος ότι αν βρεις οπαδό εκείνου του είδους, θα γκρινιάζει για την όποια ελκυστικότητα, για το ότι το φτιάξανε για τους πολλούς κι όχι για τους σκληροπυρηνικούς κλπ. Αφού όλοι για κάτι γκρινιάζουμε.

Στο μυαλό μου είναι ξεκάθαρα τα πράγματα ή προσπαθώ να τα απλοποιώ κάπως για να μην το κάψω τελείως. Θα μείνω στη δυσκολία. Δύσκολο και πρωτοσέλιδο δεν πάνε μαζί. Δύσκολο ήταν το RHEM III. Το έκανε ο Τσουρινάκης review. Δε θυμάμαι, αλλά φαντάζομαι θα είχε πάρει κανένα 95+. Ούτε πρωτοσέλιδο έγινε, ούτε ποτέ κανείς ρώτησε στην Adventure SOS βοήθεια για κάτι, ούτε κανένα γράμμα πήγε ποτέ γενικώς πουθενά. Δε φταίει το ότι είχε γραφικά του '90 και ήχο του '95. Φταίει το ότι δεν πουλάει. Και πιθανότατα το συγκεκριμένο review το είχα διαβάσει μόνο εγώ και 5-6 ακόμη, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι έστω και κατά διάνοια μπορώ να πλησιάσω το συγκεκριμένο παιχνίδι. Σας το ξαναείπα τις προάλλες. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Θέλουμε adventures ή θέλουμε HOGs; Η γνώμη μου, υποκειμενική μεν, αλλά και βαθιά ριζωμένη πεποίθηση. Θέλουμε HOGs και διάφορα τέτοια, αλλά θέλουμε να τα βαφτίζουμε adventures. Κι οι εταιρείες εμφανέστατα δίνουν πλέον το όποιο βάρος μπορούν να διαθέσουν προς χαζομάρες, τύπου επίπεδα δυσκολίας, μαγικά κουμπάκια που δείχνουν τα hotspots, άλλα που δίνουν σταδιακά hints ή πηδάνε τους γρίφους, κομματάκια παιχνιδιού που θυμίζουν Super Mario. Γι' αυτό δε θα δούμε ξανά σενάρια της προκοπής ή σύνολα γρίφων που να μας ικανοποιούν (καλά, αυτό δε γίνεται έτσι κι αλλιώς, αλλά λέω τώρα). Γιατί φαγωθήκαμε να μεγαλώσουμε το κοινό των adventures. Ε, δε γίνεται. Πως να το κάνουμε; Ή θα αποφασίσουμε να παίζουμε κάποια παιχνίδια παρόλο που μπορεί ακόμη και να μην παρουσιάζονται καν σε περιοδικά ή θα υπομείνουμε τα "2 hotspots και τα 2 αντικείμενα". Και φυσικά δεν μπορώ να κατηγορήσω το PcMaster που θα βάλει μέσα το bout ως εκπρόσωπο του γερμανικού adventuring κι όχι π.χ. το RHEM 4. Άλλωστε ποιος ασχολείται με το RHEM 4; Φτιάχτηκε για να πουλήσει 300 - 400 κομμάτια και πολλά λέω κι όχι για να φτιάξει καινούριους adventurάδες. Βάλε review του παιχνιδιού αυτού, όχι μόνο στο PcMaster, αλλά οπουδήποτε φανταστείς κι άμα γλιτώσεις τη μήνυση και τη βγάλεις μόνο με τα σχόλια στο φόρουμ, τυχερός θα είσαι ...

Πάντως, αν θες, μου λύνεις μια απορία. Εκλαμβάνω το "2 hotspots και τα 2 αντικείμενα" ως σχήμα λόγου. Αν υπάρχει σε κάποιο από τα καινούρια παιχνίδια που δεν έχω παίξει, θα ήθελα να το ξέρω από πριν

Tasos wrote: Αναρωτιέμαι γιατί τα adventures δεν μπορούν να εκτυλίσσονται σε ανοιχτά, εκτεταμένα περιβάλλοντα, να ενσωματώσουν τεχνολογικές καινοτομίες, διαφορετικά είδη gameplay (π.χ. action σκηνές -γιατί όχι, λογικούς και δύσκολους γρίφους, πρωτότυπα σενάρια κτλπ

Αυτό ακριβώς. Και το ότι απευθύνονται σε μικρό κοινό δεν είναι δικαιολογία, διότι αν γίνουν τα παραπάνω το κοινό προφανώς θα μεγαλώσει. Και μπορεί επιτέλους να ξαναδούμε τα adventures να σταματησουν να θεωρούνται (όχι τόσο από τον ειδικό τύπο ή τους gamers, όσο από τους developers και τις μεγάλες εταιρείες) παρακατιανό ή "δεύτερο" είδος για λίγους φανατικούς...