Με ποιό adventure ασχολείστε αυτό τον καιρό?

Άκου φιλαράκι ... ό,τι και να πεις πλέον, το ξύλο δεν το γλιτώνεις. Άσε που στην υπεράσπιση του εαυτού σου, μισές δουλειές κάνεις. Πας να πεις μια καλή κουβέντα (βασικά σωστή κουβέντα) και το σακατεύεις μόνος σου. Τι σχόλιο πάλι ήταν αυτό για το Monkey Ιsland; Δεν τη γλιτώνεις σου λέω ...

Constantine_R wrote: Πόσοι ήρωες (παιχνίδια) είναι από τη Lucas; και πόσοι από ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες;

Κι επειδή έχουμε γεμίσει φανμπόης εδώ μέσα τι πα να πει?
Έβγαλε δέκα παιχνίδια κι αυτή και κάτι έκανε.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ

Η υπερανάλυση σκοτώνει το gaming πόσο μάλλον το adventuring το οποίο απο την φύση του έχει ψεγάδια που δεν πρόκειται ποτέ να διορθωθούν.

Αν έχουμε λύσει ολα μας τα προβλήματα και είμαστε έτοιμοι να εξαντλήσουμε την αυστηρότητα μας σε κάτι που προορίζεται για την διασκέδαση μας τότε έχουμε χάσει το νόημα.

Κοίτα η lucas έχει το grim που είναι εύκολα στα 10 αγαπημένα μου παιχνίδια όλων των εποχών. Έχει και το monkey 2 που θα ήταν εξίσου εύκολα στη δεκάδα αλλά το φαγαν τα κυκλώματα. Έχει παιχνίδια με τα οποία πέρασα πάρα πολύ καλά και επειδή έχουν σχετική πλάκα και επειδή κάποια (day of the tentacle) είναι πανέξυπνα. Έχει όμως και παιχνίδια που δε μου είπαν απολύτως τίποτα (full throttle, loom, monkey 4) και τα οποία πιστεύω ότι αν έβγαιναν σήμερα θα ήταν κόκκινο πανί για μένα. Τέλος έχει κι ένα παιχνίδι που δε το χω παίξει ακόμα (Labyrinth). Σαφώς και είναι πρωτοπόρα σε κάποια πράγματα, σύστημα χειρισμού, χρήση πολλών χαρακτήρων, τρελλά σενάρια, μαιμούδες κλπ. Είναι όμως πολύ λίγα τα παιχνίδια της, και, εντέλει, καθόλου πρωτότυπα. Είναι πρωτότυπα αν τα δεις αυτόνομα αλλά, στη πράξη, ήταν όλα ίδια, αμερικάνικο χιούμορ κι άγιος ο θεός.

Πάμε στη sierra τώρα. Ανέκαθεν η αγαπημένη μου εταιρεία, μιας που τα παιχνίδια της είναι μεγάλα, δύσκολα, με ποικιλία. Πρωτοπόρα κι αυτή, γραφικά, ήχος κλπ. αλλά με κάποια απαράδεκτα μειονεκτήματα,dead ends κυρίως (και οι θάνατοι σε κάθε μονοπάτι αλλά αυτό με ενοχλούσε λιγότερο). Στα πρώτα της βήματα μπορείς να πεις ότι το κανε λόγω απειρίας, μετά όμως ήταν καθαρά λόγω ατιμίας, μιας που ήθελαν να πουλήσουν κανα hint book παραπάνω. Δε θα ξεχάσω στο GK 1 στη τελευταία μέρα που είχα κατέβει εκεί στα υπόγεια που διαδραματίζεται το φινάλε και δεν είχα κάνει κάτι στο πάνω κόσμο κι είχα κολλήσει για βδομάδες, μέχρι που το ξανάπαιξα από πιο πριν και βρήκα τη λύση.

Θέλω να πω ότι, καθόρισαν το είδος όχι λόγω της ποιότητας των παιχνιδιών αλλά, πολύ απλά, επειδή ήταν οι πρώτοι που τα φτιαξαν. Όπως τα myst καθόρισαν τα first person (και πολλοί τα χαρακτηρίζουν όλα συλλήβδην, θου κύριε, myst clones), με τον ίδιο τρόπο οι lucas sierra (και τούμπαλιν) καθόρισαν τα third person. Συμφωνώ ότι αν η πλειοψηφία των παιχνιδιών τους δεν ήταν αξιέπαινα, δύσκολα θα χε εξελιχθεί το είδος τόσο πολύ και, μάλλον, θα χε σταματήσει η παραγωγή. Τώρα που το σκέφτομαι όμως, εξελίχθηκε όντως τόσο?

Αφορμή για αυτό το χείμαρρο στάθηκε η εμπειρία που δοκιμάζω τούτες τις μέρες. Έπαιξα 3 ώρες για να μαζέψω 38 πόντους (από τους 1.000 συνολικά) σε κάθε προσπάθεια που έκανα να λύσω ένα γρίφο δε νευρίαζα, γελούσα με τις απαντήσεις. Έκανα examine σε κάθε τι απλώς για να δω τι σκέφτηκαν πάλι. Και όταν, μετά τις 3 ώρες και τη πετυχημένη μου έμπνευση για τη λύση του γρίφου, είδα το μήνυμα Chapter 2, σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου ένα χαμόγελο μέχρι τ αυτιά (παρόλο που ήξερα ότι δεν είχα λύσει παρά το, περίπου, 1/30 του παιχνιδιού). Μετά όλη μέρα ανυπομονούσα πότε θα ξαναπαίξω. Έτσι πρέπει να είναι τα παιχνίδια. Και το όνομα αυτού? Spellcasting 101. Και το όνομα της εταιρείας? Legend. Είναι η πρώτη μου επαφή μαζί της (που να φτάσω στο Death Gate τι έχει να γίνει) και πιστεύω ότι αν πάει έτσι το πράγμα θα προδώσω τη sierra μια για πάντα.

Σημείωση. Αδυναμία μου, ήταν και θα είναι, τα 1st person γι αυτό και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν είμαι τόσο αντικειμενικός για τα 3d.

edit: Έχουμε λύσει όλα μας τα προβλήματα για να μπαίνουμε εδώ (και όπου αλλού) να λέει ο καθένας τη μαλ.. εε την άποψή του. Και αυτό αρκεί προς το παρόν.

Όχι tsampikos, spellcasting είπα όχι yesterday.
1990, text parser με στατικές εικόνες και όλα τα ρήματα και ουσιαστικά που χρειάζεσαι στ αριστερά της οθόνης για να διαλέξεις. Δηλαδή παίζεται και σαν text adventure και σαν ιδιόμορφο-πρώιμο point and click. Τρελλό σενάριο με μαθητευόμενους μάγους, έρωτες και ωραία κορίτσια. Εκπληκτικές ατάκες σε ό,τι και να γράψεις.